افتخاری:هيچ‌وقت شاگرد شجريان نبوده‌ام

به گزارش 598 به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، علیرضا افتخاری در آستانه دومین همایش کار آواها و آیین‌های موسیقیایی کار با انتقاد از شرایط فعلی موسیقی، از هنرمندان فعال این حوزه خواست تا فضای دوستانه‌ای را در موسیقی کشور ایجاد کنند.
 
وی با بیان این مطلب افزود : به نظر من در برگزاری چنین نشست هایی  باید ابتدا به فکر ایجاد فضای دوستانه و همدلی میان هنرمندان موسیقی بود؛ مساله ای که متاسفانه در سال های اخیر شکل موثر خود را از دست داده و باعث دوری هنرمندان از یکدیگر شده است.
 
وی ادامه داد : از نظر من دوستی و همدلی مهم ترین مقدمه برگزاری چنین همایش‌هایی ست. اما وقتی عده‌ای از افراد بعضی‌ها را دشمن می‌پندارند ، یکی را استاد می‌نامند و دیگری را شاگرد، چه انتظاری از اعتلای جریان موسیقی می‌توان داشت؟ آیا در زمان‌هایی که هنرمندان بزرگی در عرصه موسیقی فعالیت می‌کردند، این نوع رفتارهای ناشایست وجود داشت؟
 
این خواننده صاحب نام موسیقی گفت: در زمانی که ما در محضر استادانی چون جلال تاج اصفهانی ، حسین خواجه‌امیری ، اکبر گلپایگانی ، ناصر مسعودی بودیم ،آنچه برای این هنرمندان نامی موسیقی ایران مهم بود، اخلاق بود. اما متاسفانه در این دوران یک سری بازی ها در عرصه موسیقی به راه افتاده که شان موسیقی ایران را به نازل ترین شکل ممکن خود در آورده است. بنابراین با وجود تلاش هایی که انجام می گیرد،به طور حتم نمی توان شاهد اتفاقات ثمربخشی در عرصه موسیقی باشیم.
 
افتخاری در بخش دیگری از صحبت‌های خود ضمن تاکید برشکل گیری موسیقی شاخص ایرانی تصریح کرد : به نظر من دیگر نمی‌توان امیدی به داشتن موسیقی شاخص و هنرمند شاخص بود چرا که شاخص، هنرمندانی چون تاج اصفهانی ، سید حسین طاهر زاده و ادیب بودند که در زمانه خود با آرامش و همدلی به اعتلای موسیقی ایرانی فکر می‌کردند و فارغ از حرف‌ها و حاشیه‌هایی که در دوران ما کم نیست، چنان با صداقت به فعالیت در عرصه موسیقی می‌پرداختند که ما شاهد یک جریان موثر بودیم.
 
این هنرمند ادامه داد: ما برای دل مردم می خوانیم ، ما آمده ایم تا در دل مردم حضور داشته باشیم  و  در این فضای وانفسا با شعر و موسیقی ایرانی در حد و توانایی خود در خدمت مردم باشیم .من امیدوارم این نوع اخلاقی که در جریان موسیقی کشورمان حاکم است از منیت ها و غرورها دور شده و ما خود را تافته جدا بافته از یکدیگر و بهتر از هم ندانیم.
 
وی با بیان این که صداقت، اصلی ترین عنصر پیشرفت در هنر موسیقی ایرانی ست ، گفت : ما باید صداقت داشته باشیم و با مردم باشیم و همواره به این سوال فکر کنیم که آیا قدمای ما با کلک  و فریب می خواندند ؟ آیا آن هایی که با شکوه می خواندند، این چنین برای ویران کردن موسیقی ایرانی تلاش می کردند ؟ اینها را باید گفت و به هنرمندان جوان و تعدادی دیگر از هنرمندان فعال موسیقی تاکید کرد که برخی از آوازهایی که ما اکنون شنونده آن هستیم، آن چیزی نیست که در علم موسیقی وجود دارد . من یادم می آید زمانی مردم برای شنیدن از فلان هنرمند خواننده از رادیو از ساعت ها قبل در کنار گیرنده های خود  انتظار می کشیدند تا آواز و هنرنمایی هنرمندان موسیقی را از دست ندهند . اما آیا اکنون هم ما شاهد چنین رویکردی هستیم ؟
 
افتخاری تصریح کرد : باورکنیم که مردم شریف ایران زمینه موسیقی ایرانی را کاملا می شناسند و می توانند موسیقی خوب و بد را از هم تمایز دهند. پس بیاییم در کنار یکدیگر به فکر چاره ای باشیم تا بار دیگر موسیقی علمی و با کیفیت ایرانی بازهم در جریان هنری کشور طنین انداز شود.
 
خواننده آلبوم های ماندگاری چون سرو سیمین، خروش بحر، عطر مهر، شکوه عشق ونیلوفرانه درباره یادگیری  آواز  نکاتی اشاره کرد و گفت : بسیاری از دوستان می‌پندارند که من از شاگردان آقای شجریان هستم. در حالی که این طور نیست چرا که من از شاگردان زنده یاد استاد تاج اصفهانی هستم که در جوانی به محضر ایشان برای یادگیری آواز رفتم. در مورد آقای شجریان هم باید بگویم که ایشان در زمانی از صدای من خوششان آمد و من مدتی با رفت و آمد در منزلشان با این هنرمند در ارتباط بودم.
 
وی با تاکید بر تغییر در جریان موسیقی کشور خاطر نشان کرد : هرگاه بازی‌ها ، کلاس گذاشتن های بی‌مورد ، منیت‌ها ، غلوها و خود ناشناسی هااز بدنه موسیقی کشور برداشته شد، آن گاه می توان به فکر برگزاری همایش های و جلساتی افتاد که می‌تواند  هم تاثیر خوبی در موسیقی کشور داشته باشد و  هم انتظارشنیدن موسیقی خوب را در ما پدیدار کند.
 
افتخاری ادامه داد : متاسفانه من خوانندگانی را می شناسم که با اسکورت های بیست نفره در حال رفت و آمد هستند. آیا این درست است؟ آیا مافیایی بودن  تعدادی از خوانندگان موسیقی می تواند کمکی به موسیقی ایرانی باشد؟
 
این خواننده در رابطه با گردهمایی تمامی موسیقی کاران نواحی ایران در تالار اندیشه حوزه هنری تصریح کرد : با وجود تمام تلاشی که در زمینه برگزاری رویدادهای مختلف و مهم موسیقی از جمله همین همایش کار اواهای موسیقی انجام گرفته اما بااین حال معتقدم تا زمانی ما نتوانیم با مردم باشیم و برای آن ها کار کنیم این نشست ها جز طول زمان سود دیگری نخواهد داشت.
 
وی افزود: ناراحتی و نگرانی من از این وضعیت کار را به جایی رساند که می خواستم کتابی را با عنوان تبهکاران موسیقی منتشر کنم که متاسفانه هنوز امکان انتشار آن فراهم نشده اما با این حال معتقدم باید بت منیت ها را مثل این عزیزان هنرمند نواحی ایران شکست . باید به سمتی رفت تا آواز ایرانی مثل آوازهای محلی جایگاه اول خود بازگردد . باید به سمتی رفت که خوانندگان بدانند که سبک چه معنی دارد و نوازندگی چه تاثیری در اعتلای فعالیتشان دارد و نشان بدهند که در نزد استاد به فراگیری موسیقی پرداخته‌اند.