به گزارش پایگاه 598 به نقل از کیهان، اصرار بر اجرای نمایشی مصاحبه رئیس جمهور با شگفتی قاطبه ناظران در میان حامیان و منتقدان روبرو شد.
مصاحبه
چهارشنبه شب گذشته رئیس جمهور با اصرار دولت بر انتخاب مجریان مورد علاقه
خود باعث تأخیر بیش از یک ساعته در انجام این مصاحبه شد و سرانجام نیز همان
مجریان منتخب تیم دولت (روحانینژاد و پوریامین) این مصاحبه یکطرفه را
برگزار کردند. کارشناسان رسانه معتقدند این برنامه میان گزارش و مصاحبه
سرگردان بود، همچنان که معلوم نیست اگر بنای دولت بر برگزاری برنامه، بدون
پرسش جدی مصاحبه کنندگان بود، چه نیازی به مصاحبه به اصطلاح زنده بود و
آقای رئیس جمهور و تیم رسانهای و مشاوران وی میتوانستند همین برنامه
نمایشی فاقد چالش و سؤال جدی را ساعتها یا روزها قبل از پخش، رأساً تهیه
کنند و آن را صرفاً برای پخش در اختیار سیما قرار دهند؟
به گزارش
«جهان» دفتر رئیس جمهور همچون برنامههای قبلی اصرار داشت که مجریهای
مدنظر خود را برای گفتگو با رئیس جمهور انتخاب کند که در این راستا ابتدا
کاظم روحانینژاد را به عنوان مجری به صدا و سیما معرفی کرده و دقایقی قبل
از پخش برنامه سونیا پوریامین را نیز به عنوان مجری دوم معرفی کرد.
سایت
عصر ایران که از دولت حمایت میکند، در واکنش به این ماجرا نوشت: یکی از
ابهامات در فرم این گونه گفتوگوهاست... شاید راه حل این باشد که دکترحسن
روحانی شخصاً و رو به دوربین و مستقیماً با مردم صحبت کند. چرا که اگر مجری
سخن نگوید و تنها تأیید کند چه تفاوتی با دیگر اجزای دکور دارد؟ مشکل از
اینجا ناشی میشود که معلوم نیست مصاحبه است یا گزارش؟... ریشه مشکل در این
است که معلوم نیست قالب این برنامهها مصاحبه است یا گزارش و اگر گزارش
است، مجری میخواهد چه کار؟
از سوی دیگر سایت شفاف نوشت: در کجای
دنیا یک مجری که در عمر حرفهایاش حتی یک برنامه سیاسی را اجرا نکرده برای
مصاحبهای کاملاً سیاسی با رئیس جمهور انتخاب میکنند؟ آیا مثلاً سیانان
مجری یک برنامه فان را برای مصاحبه با رؤسای جمهور انتخاب میکند؟
اما
سایت الف از زاویه دیگری به موضوع پرداخت و خاطرنشان کرد: در حالی که در
دولت قبل منتقدان و از جمله مشاوران رسانهای فعلی رئیس جمهور، انتقاد
میکردند که چرا سؤالات گفتگوهای تلویزیونی رئیس جمهور چالشی نیست و
خواستار اصلاح رویه رسانه ملی میشدند، در دولت جدید، همین مشاوران، روی
دست اطرافیان رئیس جمهور قبلی بلند شده و نه تنها خواستار تعیین سؤالات،
که خواستار تعیین مجری هم شدهاند.
برخی رسانهها و تحلیلگران نیز
این پرسش را مطرح کردهاند که اگر این برنامه فرمایشی و تشریفاتی برگزار
نمیشد با برگزاری آنچه تفاوتی داشت و عملاً کدام حرف مهم و جدید به مردم
گفته شد یا اینکه اساساً منظور از این مصاحبه یک سویه چه بود و کدام نکته
تازه و بدیع ضمن آن گفته شد.