اندیشه‌های فمنیستی زیر تابلوی «اعتدال»!

به گزارش 598 به نقل از رصد، وقتی متن مصاحبه خانم مولاوردی معاون زنان و خانواده رییس جمهور را در روزنامه دیدم، خیلی تعجب کردم. تا الآن دیده بودیم که مسئولین جمهوری اسلامی به انواع توجیهاتِ نهایتا غلط و غیر اسلامی، با تفکیک جنسیتی دانشگاه های کشور – که مطابقت و ضرورت آن از حیث مبانی اسلامی و مفاسد ناشی از وضعیت کنونی امری بدیهی و واضح است – مخالفت می کنند و از زیرش در می روند، اما دیگر نمی دانستیم بعضی از همین مسئولین اصلاً و اصولاً با تفکیک دختران و پسران در هر محیط آموزشی مخالفند و اصرار بر اختلاط آنها دارند!

دانشگاه های تک‌جنسیتی که در دولت قبل از سر دغدغۀ بحق خانواده ها ایجاد شده بود و البته سرپوشی عافیت طلبانه هم برای بقای اختلاط دانشگاه های دیگر بود، مورد مخالفت خانم معاون قرار می گیرد به این عنوان که «[این طرح] به مصداق صورت مسئله پاک کردن است.

معتقدم دو انسان اگر بتوانند زندگی انسانی و فعالیت اجتماعی را در کنار یکدیگر تمرین کنند مطلوب است تا اینکه با ایجاد حصار و محدودیت این تمرین را به صورت تفکیک شده داشته باشند…». و حرفهای دیگری که مربوط به روزنامۀ فرهیختگان دانشگاه آزاد (مورخ 16 آذر) می باشد. حتی ایشان با بومی‌گزینی دختران دانشجو هم مخالفت می کنند و آن را محدودکنندۀ «انتخاب آزاد انسان» می نامند. کانّه اصلاً در این کشور ایدئولوژی حاکم لیبرالیسم است و هر تدبیری که حکومت برای اندکی کاهش وضعیت نابهنجار فرهنگی تنظیم کند، درست نیست و فضایی کاملا آزاد و بی‌هیچ محدودیت لازم است!

معلوم نیست خانم معاون که در ظاهر و با پوشش چادرشان، قاعدتا مقید به عقاید اسلامی هستند، چگونه به همین راحتی مسئلۀ حریم و عفاف و اکتفای رابطه در حد ضروریات محدود خصوصا در سن جوانی را که مورد اتفاق همۀ فقها و مفسرین منابع اسلامی است، اینگونه فراموش می کنند و خواستار باز بودن دایرۀ مناسبات با اختلاط فیزیکی هرروزه که انواع معاشرتهای جدی و صمیمی دختر و پسر حداقل چیزهای ملازم این گونه فضاهاست، می باشند؟

واقعا چرا بعضی سکانداران و مذهبیون در حکومت اسلامی کار و عقیده شان به اینجا می رسد که بدیهی ترین اصول اسلامی را که 1400 سال، عرف و اعتقاد بحق همه متشرعین و دینمداران تاریخ را تشکیل داده، می خواهند در تنها حکومت دینیِ بعد از این همه سال، براحتی زیر پا گذارند و بر باد دهند؟

لیبرالیسم مذهبی و حرفهای تابلوی فمینیستی زدن آن هم زیر لوای چادر و مسئولیت حکومت دینی، دیگر به این حد صریح و البته سطحی ندیده بودیم. خدا بخیر کند ما را با این «اعتدالی» که انتهایش به چه دره های «تفریط» و سقوطی کشیده می شود!