لابی عجیب و غریب درغیاب سردار ؛دایی هم می رود؟!

به گزارش 598 به نقل از تسنیم، پرسپولیس این فصل برخلاف فصول گذشته اوضاع خوبی دارد؛ خبری از باخت‌های پیاپی، بازی‌های سرد و پیرمرد‌های خسته نیست. تیم دایی صلابت دارد، جوان است و البته صدرنشین، اما ظاهرا قرار نیست هیچ وقت آرامش در این تیم وجود داشته باشد. در شرایطی که امسال هیچ ایراد فنی وجود ندارد اما مشکل در ریشه و راس تیم است.

محمد رویانیان بعد از گذشت تقریباً 2 سال دیگر فوتبالی شده، دیگر فرق حاج رضایی و محصص را می‌‌داند، دیگر لازم نیست بازیکنان پرسپولیس را برایش کالبد شکافی کرد و البته دیگر بدون مخالف نیست. 

واقعیت این است که اختلاف در هیئت مدیره پرسپولیس بیداد می‌کند. این اختلاف از زمانی آغاز شد که هیئت مدیره جدید تنها چند روز مانده به پایان دولت دهم انتخاب شد؛‌ هیئت مدیره‌ای که هر کدام ادعای مدیریت داشتند.حضور علی دایی و «کاریزمای» او باعث شد برخلاف فصول گذشته اختلافات سطح مدیریتی کمتر در نتایج تیم اثر بگذارد اما ...

سکانس اول؛ جلسه مخالفان رویانیان در غیاب او

چهارشنبه هفته گذشته جلسه مهم و عجیبی تشکیل شد، در حالی که رویانیان به خارج کشور سفر کرده بود (همانند دفعه گذشته که رویانیان در سفر به روسیه برکنار شده بود) اعضای مخالف او در هیئت مدیره تشکیل جلسه دادند تا خط قرمزی بکشند روی نام مدیرعامل. همه شرایط فراهم بود و حتی مدیرعامل آینده پرسپولیس هم انتخاب شد اما دایی و شاگردانش چنان نمایشی در کرمان ارائه دادند که مدیرعامل منتخب جلسه 3 نفره - یعنی علی پروین - ترجیح بدهد فعلاً قضیه مسکوت بماند. نکته جالب اینجاست که بعد از این نتیجه و در جلسه این هفته مخالفان با 180 درجه تغییر عقیده، صحبت از برطرف شدن سوء تفاهمات کردند چرا که پرسپولیس 6 گل به مس زده بود و تغییرات به صلاح مخالفان نبود.

سکانس دوم؛ پیروانی جا خالی داد تا سلطان مدیرعامل شود

پروین، جمشیدی و تا حدود زیادی «نامی» مخالفان محمد رویانیان در هیئت مدیره پرسپولیس هستند. در جلسه‌‌ای که برگزار شد ابتدا پیشنهاد مدیرعاملی به جمشیدی داده می‌شود اما او که تجربه این کار را دارد به خاطر بدهی‌های زیاد قبول زحمت نمی‌کند تا «سلطان» مدیرعامل شود! هرچند این پیشنهاد به یکی از مخالفان سرسخت رویانیان یعنی افشین پیروانی می‌شود ولی کاپیتان پیشین پرسپولیس ترجیح می‌هد فوتبالی بماند تا اینکه تبدیل به محمد حسن انصاری‌فرد دوم شود.

برخلاف رویانیان که مدت‌ها تفاضای وقت ملاقات با وزیر ورزش کرده اما به او وقت داده نشده، گفته می‌شود علی پروین مستقیم یا غیرمستقیم با وزیر ورزش در ارتباط است و این یک برگ برنده برای او است و البته پروین مدت‌هاست ساز مخالف رویانیان را می‌نوازد. بعد از حمله عجیب و بی سابقه ضیاء عربشاهی به علی پروین، او توقع داشت که رویانیان موضع محکمی مقابل پیشکسوت پرسپولیس داشته باشد و حتی عربشاهی را از باشگاه اخراج کند، اما موضع نرم رویانیان، پروین را بیشتر اذیت کرد.

سکانس سوم؛ جنگ 2 گروه برای خرید یک سهام

از زمانی که بحث واگذاری سهام پرسپولیس مطرح شده 2 گروه رقابت شدیدی را برای مالکیت این باشگاه شروع کردند،‌ یک طرف علی پروین و حسین هدایتی حضور دارند و از طرف دیگر زوج رویانیان و بابک زنجانی. نکته جالب اینجاست که زنجانی مدت‌هاست رفیق گرمابه و گلستان سردار و حتی به یکی از طرفداران بازی‌های پرسپولیس در ورزشگاه تبدیل شده است. این مسئله و تاکید چند باره رویانیان مشخص می‌کند که رابطه این 2 نفر چقدر با هم خوب است.

حسین هدایتی اما گزینه جدی برای حضور در هیئت مدیره پرسپولیس است، او می‌خواهد برای کمک به رویانیان پول رضایت نامه خلعتبری را به باشگاه عجمان بدهد و البته انگیزه این کار چیزی جز حضور مجدد در هیئت مدیره نیست. رابطه او این روزها بار دیگر با پروین خوب شده است.

سکانس چهارم؛ موضع علی دایی چه خواهد بود؟

علی دایی پیش از این اعلام کرده بود در صورت جدایی احتمالی رویانیان از پرسپولیس او هم از پرسپولیس می‌رود، حالا باید دید در صورت جدایی رویانیان از پرسپولیس آیا علی دایی تا پایان فصل دوام می‌آورد یا اینکه او هم از جمع سرخپوشان جدا می‌شود، هر چند عملکرد خوب پرسپولیس در این فصل اجازه نمی‌دهد دایی از این تیم جدا شود. او این روزها در قبال دعواهای مدیریتی باشگاه سکوت کرده و ترجیح داده به امور فنی تیمش بپردازد و باید دید آیا این سکوت تا پایان فصل ادامه خواهد داشت یا اینکه زودتر از آن سکوتش را می‌شکند.

سکانس پنجم؛ چرا سلطان و چند چرای دیگر...

حالا بحث جانشینی علی پروین به جای محمد رویانیان مطرح شده و در این بین چند سوال پیش می‌آید؛ چرا علی پروین می‌خواهد دوباره به قدرت برسد؟ چرا سلطان برای مدیرعاملی دندان تیز کرده؟ چرا در مواقعی که به رویانیان حمله شد پروین سکوت کرد؟ چرا علی پروین از احمدرضا عابدزاده حمایت می کند؟ چرا او از گذشته درس نمی‌گیرد؟ چرا پروین می‌خواهد بار دیگر به راهی بازگردد که تجربه شکست در آن را داشته است؟ چرا او همواره به بازگشت به عقب علاقه دارد؟ چرا او همواره دوست دارد در دهه 60 بماند؟ و چند چرای دیگر که شاید با توجه به «عقبه» سلطان در آینده برای آنها پاسخ مناسبی پیدا نشود همان طور که تا امروز پاسخش روشن نشده و کسی سر از کارهای پروین و «چراهای» مطرح شده درنیاورده است.