توافق ژنو تعلیق در برابر تعلیق بود

به گزارش 598 به نقل از ایران هسته ای- مسئول سابق پرونده ایران در شورای امنیت ملی کاخ سفید گفت توافق ژنو از فرمول »تعلیق در برابر تعلیق» تبعیت می کند.

دنیس راس در یادادشتی روز پایگاه اینترنتی موسسه واشنگتن که روز 9 آذر 1392 (30 نوامبر 2013) منتشر شده، نوشت: «توافق حاصل شده در ژنو نه یک «گشایش» بود و نه یک «تسلیم محض» بلکه «تعلیق در برابر تعلیق» بود. یعنی هر دو طرف در 6 ماه آینده در مواضع کنونی خود باقی می مانند. این معامله «قدم اول» بین قدرت های دنیا و ایران نه یک گشایش است که به پایان مناقشه هسته ای منجر شود و نه مقدمه ای که به جمهوری اسلامی اجازه دهد به سوی بمب خیز بردارد».

وی ادامه داد: «این توافق اگر گشایش یا تسلیم محض نیست، پس چیست؟ این معامله را باید «تعلیق در برابر تعلیق» قلمداد کنیم که در آن دو طرف به طور محدود در مواضع خود عقب نشینی می کنند. ایرانی ها غنی سازی 20 درصدی را به حالت تعلیق در می آورند،‌ تعداد سانتریفیوژهایشان را زیر 20 هزار دستگاه نگه می دارند و ساخت و ساز رآکتور آب سنگین اراک را ادامه نمی دهند. آمریکا و دیگر کشورهای گروه 1+5 نیز موافقت کرده اند به تحریم های اقتصادی نیفزایند و بخشی از تحریم ها را نیز به صورت محدود لغو کنند».

راس در ادامه به راهبرد امریکا در 6 ماه آینده پرداخته و نوشته است: «الان سوال اصلی این است که ما با این فرصت به وجود آمده چه خواهیم کرد.کار اصلی دولت اوباما این است که نگرانی های مخالفان معامله را برطرف کند. اسرائیلی ها نگرانندکه تحریم ها تاثیر خود را از دست بدهد و شرکت های خارجی برای کار در ایران صف بکشند.آنها همچنین نگرانند که این قدم اول، قدم آخر باشد و ایران را به توانمندی آستانه هسته ای برساند. کاخ سفید باید به آنها اطمینان دهد که نگرانی هایشان را درک می کند. اسرائیل و عربستان نگرانند که ما اهرم حساس خود را مقابل ایران از دست بدهیم و آمریکا با برنامه هسته ای ایران کنار بیاید».

وی با ارائه این پیشنهاد که اجرای تحریم های فعلی باید شدیدتر شود، می نویسد: «یک روش برای اطمینان دادن به اسرائیلی ها این است که اجرای تحریم هایی را که قرار نیست کاهش یابند، قاطعانه تر ادامه دهیم. اسرائیلی ها و سعودی ها باید خبر داشته باشند که ما مقامات بلند مرتبه وزارت خزانه داری خود را همچنان به سراغ کشورها و شرکت ها می فرستیم تا درباره شروع همکاری با ایران به آنها هشدار دهند. پیامی نیز برای ایرانی ها داریم: آنها باید بدانند که فقط وقتی تحریم ها واقعاً لغو می شوند که برنامه هسته ای شان به عقب بازگردد و به طور کامل متوقف شود».

راس در پایان معامله بد با ایران را از دید خود چنین تعریف می کند: «ما باید به آنها بفهمانیم که منظورمان از معامله بد چیست: هر چیزی که به عقب نشینی برنامه ایران و کاهش تعداد سانتریفیوژهایش منجر نشود، باعث شود اورانیوم در سطح بالا در این کشور غنی شود، اجازه دهد مرکز آب سنگین اراک به کار خود ادامه دهد و راستی آزمایی را تسهیل نکند».