به خاطر دایی و هواداران به پرسپولیس آمدم

به گزارش 598 به نقل از سرویس ورزشی جام نیوز؛ رقابت‌های لیگ برتر در حالی دوران تعطیلی خود را سپری می‌کند که همه تیم‌ها دنبال جذب بازیکن هستند. سیدمهدی سیدصالحی مهاجم بلندقامت پرسپولیس یکی از بازیکنانی بود که مورد توجه چند تیم از جمله سپاهان قرار گرفت ولی علی دایی در نهایت با جدایی سیدصالحی مخالفت کرد. او در مورد شرایط پرسپولیس، بحث پیشنهادهایی که ارائه شد و مسائل مختلف دیگر به سوالات خبرآنلاین پاسخ می‌دهد.

ابتدا در مورد شرایط پرسپولیس صحبت کن.

ما وضعیت خوبی داریم و تمرینات را صبح و بعدازظهر به صورت منظم دنبال می‌کنیم. تمام تلاش بازیکنان این است که در نیم فصل دوم باعث خوشحالی هواداران، کادرفنی و مدیریت باشگاه شوند. امیدوارم به حق این شب‌های عزیز بتوانیم در پایان فصل قهرمان شویم و هواداران خوشحال شوند.

در مورد نیم فصل دوم چه صحبتی داری؟‍

به نظر من امتیاز گرفتن در نیم فصل دوم خیلی سخت است چون حساسیت بازی‌ها بیشتر می‌شود. خیلی از تیم‌ها برای قهرمانی می‌ جنگند و بعضی از تیم‌ها نیز برای سقوط نکردن رقابت می‌کنند. با این حال ما اگر قهرمانی می‌خواهیم باید در نیم فصل دوم امتیازهای بیشتری کسب کنیم و کمترین اشتباه را داشته باشیم.

در مورد بازی با تراکتور چه صحبتی داری؟

به نظر من بازی با تراکتور بسیار سخت است چون در زمین حریف بازی می‌کنیم. آنها در نیم فصل اول نتایج خوبی گرفتند ولی ما باید تراکتور را که یکی از حریفان مستقیم پرسپولیس محسوب می‌شود شکست دهیم. امیدوارم با برد از تبریز برگردیم.

فکر می کنی پرسپولیس امسال قهرمان شود؟

باور کنید هدف بازیکنان چیزی جز این نیست و امیدوارم در پایان فصل آنها را خوشحال کنیم.امیدوارم خدا به تیم ما عزت بدهد و پرسپولیس بعد از چند سال قهرمان لیگ شود.

در این چند هفته بحث جدایی تو از پرسپولیس مطرح شد و چند تیم تو را می‌خواستند ولی دایی مخالفت کرد. در این مورد چه صحبتی داری؟

من ابتدای فصل گفتم که به خاطر علی دایی و هواداران به پرسپولیس آمدم و هدفم این بود که سرمربی پرسپولیس را خوشحال کنم. من این حرف را از روی چاپلوسی نمی‌زنم و صادقانه می‌گویم که حتی جانم را برای دایی می‌دهم. در نیم فصل اول هم تلاش کردم تا بهترین بازی‌ها را انجام دهم و امیدوارم کادرفنی از عملکردم راضی باشد. من بازیکن پرسپولیس هستم و باید تابع تصمیم باشگاه باشم.

راستی در مورد مداحی در ماه محرم صحبت کن.

من از 7 سالگی مثل خیلی از بچه‌ها به هیئت می‌رفتم و یادم می‌آید آن زمان با چادرهای مادرمان خیمه عزاداری درست می‌کردیم. من از 9 سالگی بدون بلندگو می‌خواندم و آن زمان در اصفهانک واقع در خیابان شهید محلاتی زندگی می‌کردیم. خدا حاج آقا دلاوری را بیامرزد، او پارکینگ خانه‌اش را به هیئت ما داد و در سال 1374 اسم هیئت را به نام حضرت علی‌اکبر(ع) گذاشتیم.

هنوز هم به آن هیئت می روی؟

بله، اتفاقا شب عاشورا به آن هیئت رفتم و نوحه خواندم. آن زمان که هیئت را تازه تاسیس کرده بودیم جای ثابت نداشتیم و دستگاه صوتی هم نبود ولی به لطف ائمه جای ثابت پیدا کردیم و رفته رفته شرایط بهتر شد. یادم می‌آید آن زمان در هیئتی که پدرم نیز به آنجا می‌رفت نوحه می‌خواندم، هیئت خوانساری‌های مقیم مرکز که به نام موسی ابن جعفر(ع) بود.