هیات‌های مذهبی؛ بزرگترین شبکه‌ اجتماعی

598: فعالیت شبکه ای در عرصه های مختلف امروزه یکی از مهمترین ابزار تاثیرگذاری بر جوامع گوناگون ارزیابی می شود.

به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی "خیبرآنلاین"، فعالیت و حضور شبکه ای هدفمند جهت تحت تاثیر قراردادن جوامع از لحاظ فرهنگی، سیاسی و اجتماعی امروزه به عنوان یک ابزار مهم مورد توجه کارشناسان اجتماعی قرار گرفته است.

براساس این گزارش، این فعالیت شبکه ای از آن جهت اهمیت مضاعف می یابد که فعالان آن، به صورت خودجوش و کاملا مردمی در محیطی که برای آنها طراحی شده، حاضر می شوند و البته برای این حضور، زیرساخت هایی مناسبی لازم است که دولت ها و عوامل پشت پرده آنها را فراهم می کنند.

با این حساب، معمولا فعالان شبکه های اجتماعی دقیقا نمی دانند که در راستای اهداف کدام مجموعه و یا دولت درحال فعالیت هستند و از دوست و دشمن بودن عوامل پشت پرده معمولا اطلاع دقیقی در دست ندارند اما به جهت دراختیارگذاردن زیرساخت های موردنیاز آنها، به تداوم فعالیت هایشان می اندیشند.

در دنیای ارتباطات امروزی و عرصه مجازی شدن همه چیز، این شبکه های اجتماعی مجازی هستند که توانسته اند در دهکده ای که به نام جهانی معرفی شده، بین انسان های مختلف در جوامع گوناگون ارتباطات زیرپوستی برقرار نمایند و بدین ترتیب، میلیون ها نفر با درنوردیدن مرزهای جغرافیایی، بی آنکه متوجه آن باشند که هر قوم، فرهنگ خاص خود را دارد، در راستای اهداف اعلام نشده ی عوامل پشت پرده ی شبکه های اجتماعی، در راستای همشکل شدن قدم برمی دارند اما میزان نرم بودن این اتفاق به حدی است که به جز معدود افراد زیرک و آشنا به عرصه رسانه، اکثر فعالان از آن اهداف پیچیده بی خبرند.

درواقع شبکه های اجتماعی مجازی به نوعی به جنگ با اجتماعات حقیقی برخاسته اند و در اکثر موارد نیز در این رقابت پیروز بوده اند. امروزه، از آن همه رفت و آمدهای خانوادگی، ارتباطات چهره به چهره و از نزدیک دوستان و آشنایان با یکدیگر و... به شدت کاسته شده و در مقابل، همه ی اینها جای خود را به رفت و آمد پیامکی، وی چت، وایبر، حضور در صفحات شخصی در شبکه های اجتماعی مجازی و... داده است.

به این ترتیب، عوامل وابسته به مراکز خاص با اهدافی خاص تر، در تلاشند تا انسان امروز را کاملا مجازی تربیت کنند و البته با توجه به آن حرکت زیرپوستی و نرم، همه ی افکار، اعتقادات، فرهنگ ها و مسایل مختلف اجتماعی امت ها را همشکل می کنند تا در زمان موردنیاز، برای اقناع افکار عمومی جهانی مشکل خاصی نداشته باشند.

طی سال های اخیر بارها و بارها مشاهده شده است که به جهت همین همگرایی مفرط، بعضا خبرهای دروغ و صد درصد کذب از سوی بنگاه های خبرپراکنی تحت سیطره ی صهیونیست ها در شبکه های اجتماعی منتشر می شود و فعالان این عرصه، که قبلا به صورت ناخواسته مسحور عوامل پشت پرده شده بودند، به صورت خودجوش نوعی هم افزایی نسبت به آن خبر دروغ از خود نشان می دهند و بدین ترتیب، واقعیت هایی که شددت تلخی و ضدبشری آن به مراتب بیشتر از آن دروغ هاست، در انزوا قرار می گیرند.

این نوشتار نمی خواهد که به صورت یکجانبه به جنگ با شبکه های مجازی برود به جهت آنکه باتوجه به اقتضائات برهه ی کنونی، ازقضا می توان از همین زیرساخت هایی که دشمنان طراحی کرده اند، برای انتقال پیام و هم افزایی مثبت میان انسان ها استفاده ی بهینه کرد. اتفاقی که به ویژه از 4 سال پیش به این طرف، به شدت آغاز شده و نتایج درخشانی نیز به ارمغان آورده است اما معتقدیم که باید آسیب شناسی هنرمندانه، نرم و زیرپوستی (به همان سبکی مراکز صهیونیستی طراحی کرده اند) صورت پذیرد تا نیروهای خودی، به خوبی بدانند که در کدام زمین بازی می کنند و چه هدفی را باید پیگیری نمایند.

با این همه، در کشور عزیزمان ایران اسلامی، ماجرای تقابل شبکه های اجتماعی مجازی با حقیقی قدری متفاوت است و هنوز در برخی عرصه ها، این شبکه های حقیقی هستند که موفق شده اند پشت طرف مقابل را به زمین رسانده اند.

با رصد تلاش های دشمنان به خوبی می توان یکی از موثرترین و بزرگترین شبکه های اجتماعی حقیقی که به موفقیت روزافزون دست یافته است، را مورد شناسایی قرار داد.

یقینا هیات های مذهبی بزرگترین و موثرترین شبکه اجتماعی حقیقی انسان ها در ایران اسلامی است. شبکه ای گسترده، هدفمند، نرم که به صورت خودجوش توسط مردم اداره می شود و البته زیرساخت های آن از سوی حاکمیت طراحی شده و خواهد شد(که باید اینگونه باشد و تقویت شود).

اگر امروزه صله رحم های خانوادگی کمرنگ تر از گذشته شده، اما دیدوبازدیدهای جوانان هیاتی به مراتب شکل وسیعتری به خود گرفته است و به نوعی می توان گفت که خانواده بزرگ مذهبی کشور به صورت مداوم و روزانه مشغول دیدوبازدید از یکدیگر هستند.

با پوست اندازی مثبتی که طی سال های پس از دفاع مقدس، به ویژه اواخر دهه 70 در هیات های مذهبی صورت گرفت، موج فزاینده ای از حضور گسترده تر مردم و به صورت خاص، جوانان، در این شبکه های اجتماعی حقیقی آغاز شد که این روند، همچنان شتابنده در حال پیشروی است.

فعالان هیات های مذهبی امروزه به صورت کاملا هدفمند دقیقا می دانند که چه می کنند، از برنامه های تقابلی دشمنان اطلاع نسبی دارند و برای حاضران در این محافل، فضای مناسب فعالیت را برنامه ریزی کرده اند.

این روزها ایام اوج این صله رحم های خانواده بزرگ هیاتی کشور را سپری می کنیم. کمتر نقطه ای از شهر را می توان یافت که در آن بیرقی، هیاتی، ایستگاه صلواتی، دسته عزاداری و هرنوع حرکت و نمادی که نشان از یک حس مشترک است، وجود نداشته باشد.

به نوعی می توان گفت که هرکس از ظن خود همراه این مسیر شده است. سلیقه های مختلف، نسل های متفاوت، دیدگاه های بعضا متضاد و بعضا حتی ادیان دیگری که در اقلیت هستند، همه و همه در این جریان هدفمند و مقدس به یک حس مشترک رسیده اند و می کوشند تا با ابزار متفاوت، این حس یگانه را به اشتراک بگذارند.

این همگرایی و هم افزایی ستودنی حقیقی و فیزیکی و در عرصه ی میدانی به حدی گرم و پررونق است که دشمنان دین و انقلاب را به عجز و بعضا به تحسین واداشته است.

یکی از همین دشمنان به صراحت می گوید 11 ماه تلاش می کنیم تا بتوانیم بین جوانان و مکتب تشیع و انقلاب اسلامی فاصله ایجاد کنیم، محرم که از راه می رسد همه ی زحمات و میلیاردها دلاری که خرج کرده ایم از بین می رود و جوانان، بیشتر از قبل از ما دور و به آنچه که ما نمی پسندیم، نزدیک می شوند؛ و از این اظهار عجز و شکست ها مطالب مختلف بسیاری در دست است.

همانگونه که مشاهده شد و در صحنه ی واقعیت نیز ملموس و قابل رویت است، شبکه اجتماعی حقیقی و اثرگذار کشورمان، امروزه به یک الگوی مهم در نظام های اجتماعی دنیا، به ویژه جهان اسلام تبدیل شده است و در بسیاری از کشورهای اسلامی که در پیچ و تاب بیداری اسلامی به سر می برند، بهره گیری از این مدل در حال شکل گیری است.

به عنوان نمونه، در کشور بحرین، رژیم دیکتاتور آل خلیفه به خوبی می داند که با فرارسیدن هر مناسبت مذهبی، پایه های حکومتش دچار لرزش بیشتر خواهد شد و به همین جهت، بیشترین سرکوب ها و فشارها را در نزدیکی این مناسبت ها به حسینیه ها و هیات ها وارد می کند. در آخرین نمونه، همین چند روز قبل بود که دسته عزاداری مردم بحرین با گاز اشک آور و شلیک گلوله های جنگی توسط مزدوران آل خلیفه مورد هجوم قرار گرفت.

در مصر نیز مشاهده شد که در نیمه شعبان، تجمع بانشاط شیعیان به خاک و خون کشیده شد و رهبر آن تجمع، با وضع فجیعی به شهادت رسید.

در سوریه هم این روزها مهمترین فشارها و تهدید تروریست ها به اماکن مذهبی، حرم های مطهر اصحاب و امامزاده ها و در راس آنها، حرم حضرت زینب(س) متمرکز شده است و عراق نیز دارای شرایطی شبیه این ماجرا پیدا کرده و از این مساله مستثنی نیست.

همه ی این مسایل یک واقعیت مهم را به تصویر می کشد و آن اینکه محافل، مجالس و هیات های مذهبی در مکتب تشیع در این دنیای مجازی و دهکده ای که مراکز صهیونیستی در حال طراحی آن هستند، به یکی از مهمترین و موثرترین شبکه های اجتماعی حقیقی تبدیل شده که در آن، برای جوانان تربیت و پرورشی هدفمند برنامه ریزی شده و محصول و خروجی این محافل، نیروهایی هستند که می دانند باید چه بکنند.

به همین جهت، مشاهده می شود که دشمنان یکی از راه های تضعیف این شبکه ی عظیم را در نفوذ به آن و به انحراف کشاندش می دانند و در این راستا تلاش های وافری انجام داده اند. بعضا دیده می شود که فلان حرکت غیراصولی و غیرحرفه ای و ناهمگن با بدنه ی اصلی این شبکه ی اجتماعی صورت می پذیرد و از قضا با جنجال سازی و بزرگنمایی رسانه ای مواجه می شود.

به عنوان نمونه، فلان جوان کم سن و سال، خواسته یا ناخواسته، فلان سبک غربی را در جمعی چندنفره به صوت نوحه می خواند، اما با تعجب مشاهده می شود که این اجرا به سرعت در رسانه ها تکثیر می یابد و اینگونه القا می شود که فضای عمومی هیات های مذهبی به این شکل است!

این بزرگنمایی در شرایطی اتفاق می افتد که اولا به جهت حضور دایمی و عمومی مردم در محافل مذهبی، آنان به خوبی مشاهده می کنند که برخی انحرافات، در مقایسه با حجم گسترده ای فعالیتی که در این شبکه اجتماعی حقیقی صورت می پذیرد به هیچ وجه قابل اندازه نیست و ثانیا بزرگان و دست اندرکاران این مجالس، خود به خوبی نسبت به رفع آن انحرافات پیشقدم می شوند و برخی مسایل را به سرعت مرتفع می نمایند.

خبرهای جنجالی بعضا دروغ که به خطیبان و مداحان نامی و صاحب آوازه منتسب می شود، برجسته کردن مسایل فرعی و حاشیه ای هیات ها و... که اکثرا در نزدیکی مناسبت های مذهبی، به ویژه محرم، به آنها پرداخته می شود عموما از همان سرچشمه ی ترس و هراس دشمنان و تلاش آنان برای تخریب این شبکه ی عظیم نشات می گیرند.

البته این شبکه ی گسترده نیز مانند بسیاری اجتماعات دیگر، خالی از نقص و اشتباه نیست اما سخن این است که حجم خدمات آنها به اجتماع قابل مقایسه با برخی اشتباهات بعضا سهوی آنها نیست.

در یک جمعبندی مختصر می توان گفت که شبکه های اجتماعی مجازی دست ساز دشمنان، که در آن همه چیز مجازی است و بعضا حتی جنسیت افراد نیز برای طرف های دیگر قابل شناسایی نیست امروزه در برابر شبکه اجتماعی حقیقی به نام هیات های مذهبی که توسط خود مردم اداره می شود، دچار عجز شده است.

با این حساب شایسته و بایسته است که بیش از گذشته به این محافل و مجالس پرداخته شود و حمایت های لازم از آنها صورت گیرد.