به گزارش
سرویس بین الملل پایگاه 598، یک روز پس از راهپیمایی افتخارآمیز 13 آبان و اعلام انزجار عمومی ملت ایران از سیاست های ضد ایرانی امریکا، جان کری وزیر امور خارجه این کشور در دیدار با وزیر دفاع لهستان، توماس سیمونیاک، تاکید کرد مذاکره با ایران به معنی تغییر نگرش ایالات متحده نسبت جمهوری اسلامی ایران نیست.
وی در پاسخ به سوالی درباره تاثیر مذاکرات بر روند فعالیت های نظامی امریکا در کشورهای اروپایی پاسخ داد: ”هیچ توافقی با ایران صرت نگرفته است، چیزی تغییر نکرده و برنامه های کاخ سفید در رابطه با سیستم دفاع موشکی کماکان ادامه خواهند داشت."
ایالات متحده امریکا که در پایگاه های نظامی متعدد در کشورهای اروپایی اقدام به توسعه سیستم های دفاع موشکی نموده، همواره هدف خود را دفاع امریکا و اروپا در مواجهه با حمله موشکی احتمالی ایران عنوان کرده است. این در حالی است که هیچ گاه دلیل مستندی به عنوانه پشتوانه این احتمال ارائه نشده. ایالات متحده در نظر دارند تا سال 2018 رهگیرهای موشکی زمینی را در شمال لهستان مستقر کند. البته برنامه پنتاگون این بوده که سه سال قبل از این عملیات در رومانی نیز چنین سیستمی پیاده شود.
جان کری در گفتگوی خود با توماس سیمونیاک چند بار این جمله را تکرار کرد که هیچ چیز تغییر نکرده است و بار آخر افزود و تصور نمی کنم در آینده نیز تغییری صورت بگیرد!
اینکه در منظر وزیر امور خارجه امریکا مذاکرات حتی در آینده نیز تغییری در رویکرد کاخ سفید نسبت ایران ایجاد نخواهند کرد بار دیگر ماهیت واقعی مذاکرات را بی پرده نشان می دهد. اطلاعاتی از این دست به خوبی اثبات می کنند که چرا خوشبینی به مذاکرات چندان منطقی به نظر نمی رسد.
از طرفی، تناقضات سیاست خارجی امریکا در قبال ایران، که از سویی به مذاکره دعوت می کند و راه حل دیپلماتیک را برای رفع مشکل توصیه می کند و از سوی دیگر خود و دیگر کشورها را از لحاظ نظامی علیه ایران تجهیز می کند –و بسیاری دیگر از این دست تناقضات- باعث عصبانیت و سردرگمی متحد شماره یک این کشور یعنی رژیم صهیونیستی شده است. جان کری که به سرزمین های اشغالی سفر کرده است مورد انتقاد شدید صهیونیست ها قرار گرفته است.
در حال حاضر در سنا و دولت امریکا چند جریان علیه ایران وجود دارد: یک جریان که بیشتر مخصوص سناتورها و سرسپردگان صهیونیست ها است با فشار به دولت در صدد تحمیل تحریم های بیشتر به ایران است.
جریان دوم که مخصوص دولت اوباماست و مذاکره صرف برای رسیدن به نتیجه را در دستور کار قرار داده [ولی نمی تواند از تاثیر و فشارهای لابی های صهیونیستی سناتورها در امان باشد.]
و جریان اقلیت سوم که تحت فشار و تاثیر شدید صهیونیست ها فقط بر گزینه نظامی پایفشاری می کنند که البته بسیار بعید به نظر می رسد کلیت دولت توجهی به آنها داشته باشد.
در حال حاضر، دولت و سنا در سردرگمی بین تحمیل تحریم های جدید و یا انجام مذاکرات بدون پیش فرض هنوز به تصمیم جامعی نرسیده اند و علت عصبانیت صهیونیست ها نیز همین است. دور بعدی مذاکرات پنج شنبه همین هفته در ژنو برگزار خواهد شد.
اما یکی از تحلیلگران امریکایی در مطلب خود با تمثیلی جالب به تحقیر طرفداران تحمیل تحریم های بیشتر پرداخت. وی نوشت: هفته پیش همراه پسر پنج ساله ام مشغول پخت کلوچه بودم. وقتی می خواستم بیکینگ پودر را به خمیر اضافه کنم پسرم پرسید این پودر برای چیست؟ پاسخ دادم برای این است که خمیر پف کند و حجمش زیاد شود و کلوچه ها پف ترد و خوشمزه شوند. پسرم پرسید پس چرا همه بسته بیکینگ پودر را به خمیر اضافه نکنیم که پف خیلی زیادتری داشته باشد؟
دیلان ویلیامیز در ادامه می نویسد تصورات برخی از دولتمردان و سناتورهای امریکا نیز دقیقا مانند تصورات پسر پنج ساله من کودکانه و احساسی است. آنها تصور می کنند اکنون که اِعمال تحریم علیه ایران باعث شده ایران پای میز مذاکره بیاید پس اگر حجم تحریم ها را بسیار بیشتر از قبل کنیم نتیجه مطلوب ما حاصل خواهد شد و ایران خواسته های ما را خواهد پذیرفت!
وی می افزاید این دسته از سیاستمداران باید در نظر داشته باشند که اولا تغییر رفتار ایران لزوما به دست کشیدن این کشور از منافعش منتهی نخواهد شد و دوماعلت این تغییر فقط تحریم ها نبوده اند.
وی می نویسد حال که ایران حاضر شده مذاکرات را به گونه ای جدید در پیش گیرد، نباید با نابخردی و تصمیمات شتابزده و کودکانه کاری کنیم که ایران از روش جدید خود منصرف شده و روند قبل را در پیش گیرد.