آیت الله کعبی:
حمايت نشدن مسعود شجاعي- رفيق قديمي نكونام- بسيار عجيب و دور از انتظار بود. آيا ميان آنها اتفاقي رخ داده كه نكونام مثل سابق در قبال شجاعي رفتار نمي‌كند؟ اين پرسش‌‌ها در حالي در ذهن ما شكل مي‌گيرد كه از بازي تيم ملي چند روز گذشته اما هنوز نكونام را نديده‌ايم.
گروه ورزش - سعيد زاهديان : جواد نكونام اين روزها كم پيدا شده؛ نه او را
در زمين مي‌بينيم و نه در خارج زمين به‌عنوان كاپيتان تيم ملي ايفاي نقش
مي‌كند. ياد جمله معروف عادل فردوسي‌پور درباره او مي‌افتيم كه به كنايه
مي‌گويد: «... نكونام اما خوب از صحنه‌ها فرار مي‌كند!»
البته اين جمله در جريان گزارش يكي از بازي‌هاي استقلال بود و به كمرنگ بودن نقش او در بازي اشاره داشت اما اين بار كاپيتان تيم ملي پس از بازي با تايلند از صحنه‌اي كه در خارج زمين شكل گرفته و بايد در آن حاضر باشد، فرار مي‌كند.
اشاره ما به شعار تماشاگران عليه مسعود شجاعي و اعتراض‌ها به نمايش ضعيف تيم ملي است. در اين شرايط وظيفه كاپيتان تيم ملي چيست؟ اما روز بازي هر چه مي‌گرديم، از نكونام خبري نيست تا از رفيق و همبازي سابق خود در اوساسونا كه با شعارهاي تماشاگران آزرده‌خاطر شده، دفاع كند.
نكونام نه در پايان بازي با تايلند در اين‌باره حرفي زد و نه تا ديروز كه استقلال بازي داشت. او بايد در اين ميان وارد معركه مي‌شد و از همبازي خود حمايت مي‌كرد كه نكرد.
نكونام از روزي كه صاحب بازوبند كاپيتاني تيم ملي شده، تلاش كرده تا خود را كاپيتاني متفاوت نشان دهد. حتي در پاره‌اي موارد، خارج از حيطه اختياراتش هم حرف مي‌زند. مثلا جايي كه تيم ملي پول كروش را نداده يا فدراسيون نتوانسته بازي تداركاتي مناسبي جور كند، جواد نكونام به‌عنوان بزرگتر تيم ملي به ميان مي‌آيد و تند و انتقادي حرف مي‌زند.
فراموش نكرده‌ايم كه او پس از لغو اردوي پرتغال چگونه به بي‌پولي فدراسيون انتقاد داشت و چقدر وظيفه‌شناس شده بود و در حمايت از تيم ملي به هر دري مي‌زد اما وقتي پاي حمايت از مسعود شجاعي به ميان مي‌آيد، به هر دليلي كه براي ما روشن نيست، جواد نكونام از صحنه فرار مي‌كند تا مبادا حرفي بزند و مقابل هواداران قرار بگيرد، در حالي كه وظيفه او اينگونه ايجاب مي‌كرد كه با صراحت درخصوص شعارهاي احساسي هواداران واكنش نشان بدهد.
جواد نكونام همان بازيكني است كه با رييس فدراسيون جلسه مي‌گذارد، همان كاپيتاني است كه به سازمان تربيت‌بدني مي‌رود و همان بازيكني بود كه در جريان تقابل با رسانه‌ها، نقش اصلي را بازي مي‌كرد اما حالا مثل يك بازيكن جوان، مثل جهانبخش تازه دعوت شده رفتار مي‌كند و هيچ اثري از كاپيتان در مورد اين اتفاق نمي‌بينيم.
تيم ملي مقابل تايلند نمايش ضعيفي داشت؛ از نكونام انتظار مي‌رفت كه اينجا هم در حمايت از تيم ملي حرف بزند اما احتمالا پيش خودش محاسبه مي‌كند كه بازيكن استقلال بودن و كار كردن با قلعه‌نويي و حمايت از كروش در اين شرايط چندان به‌صرفه نيست.
پس بعد از بازي خيلي سريع ورزشگاه را ترك مي‌كند تا مبادا در اين باره مورد سوال و جواب‌هاي خبرنگاران قرار بگيرد. از اين موضوع كه بگذريم، حمايت نشدن مسعود شجاعي- رفيق قديمي نكونام- بسيار عجيب و دور از انتظار بود. آيا ميان آنها اتفاقي رخ داده كه نكونام مثل سابق در قبال شجاعي رفتار نمي‌كند؟ اين پرسش‌‌ها در حالي در ذهن ما شكل مي‌گيرد كه از بازي تيم ملي چند روز گذشته اما هنوز نكونام را نديده‌ايم.
البته اين جمله در جريان گزارش يكي از بازي‌هاي استقلال بود و به كمرنگ بودن نقش او در بازي اشاره داشت اما اين بار كاپيتان تيم ملي پس از بازي با تايلند از صحنه‌اي كه در خارج زمين شكل گرفته و بايد در آن حاضر باشد، فرار مي‌كند.
اشاره ما به شعار تماشاگران عليه مسعود شجاعي و اعتراض‌ها به نمايش ضعيف تيم ملي است. در اين شرايط وظيفه كاپيتان تيم ملي چيست؟ اما روز بازي هر چه مي‌گرديم، از نكونام خبري نيست تا از رفيق و همبازي سابق خود در اوساسونا كه با شعارهاي تماشاگران آزرده‌خاطر شده، دفاع كند.
نكونام نه در پايان بازي با تايلند در اين‌باره حرفي زد و نه تا ديروز كه استقلال بازي داشت. او بايد در اين ميان وارد معركه مي‌شد و از همبازي خود حمايت مي‌كرد كه نكرد.
نكونام از روزي كه صاحب بازوبند كاپيتاني تيم ملي شده، تلاش كرده تا خود را كاپيتاني متفاوت نشان دهد. حتي در پاره‌اي موارد، خارج از حيطه اختياراتش هم حرف مي‌زند. مثلا جايي كه تيم ملي پول كروش را نداده يا فدراسيون نتوانسته بازي تداركاتي مناسبي جور كند، جواد نكونام به‌عنوان بزرگتر تيم ملي به ميان مي‌آيد و تند و انتقادي حرف مي‌زند.
فراموش نكرده‌ايم كه او پس از لغو اردوي پرتغال چگونه به بي‌پولي فدراسيون انتقاد داشت و چقدر وظيفه‌شناس شده بود و در حمايت از تيم ملي به هر دري مي‌زد اما وقتي پاي حمايت از مسعود شجاعي به ميان مي‌آيد، به هر دليلي كه براي ما روشن نيست، جواد نكونام از صحنه فرار مي‌كند تا مبادا حرفي بزند و مقابل هواداران قرار بگيرد، در حالي كه وظيفه او اينگونه ايجاب مي‌كرد كه با صراحت درخصوص شعارهاي احساسي هواداران واكنش نشان بدهد.
جواد نكونام همان بازيكني است كه با رييس فدراسيون جلسه مي‌گذارد، همان كاپيتاني است كه به سازمان تربيت‌بدني مي‌رود و همان بازيكني بود كه در جريان تقابل با رسانه‌ها، نقش اصلي را بازي مي‌كرد اما حالا مثل يك بازيكن جوان، مثل جهانبخش تازه دعوت شده رفتار مي‌كند و هيچ اثري از كاپيتان در مورد اين اتفاق نمي‌بينيم.
تيم ملي مقابل تايلند نمايش ضعيفي داشت؛ از نكونام انتظار مي‌رفت كه اينجا هم در حمايت از تيم ملي حرف بزند اما احتمالا پيش خودش محاسبه مي‌كند كه بازيكن استقلال بودن و كار كردن با قلعه‌نويي و حمايت از كروش در اين شرايط چندان به‌صرفه نيست.
پس بعد از بازي خيلي سريع ورزشگاه را ترك مي‌كند تا مبادا در اين باره مورد سوال و جواب‌هاي خبرنگاران قرار بگيرد. از اين موضوع كه بگذريم، حمايت نشدن مسعود شجاعي- رفيق قديمي نكونام- بسيار عجيب و دور از انتظار بود. آيا ميان آنها اتفاقي رخ داده كه نكونام مثل سابق در قبال شجاعي رفتار نمي‌كند؟ اين پرسش‌‌ها در حالي در ذهن ما شكل مي‌گيرد كه از بازي تيم ملي چند روز گذشته اما هنوز نكونام را نديده‌ايم.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
