کد خبر: ۱۷۲۸۶۷
زمان انتشار: ۱۴:۳۳     ۱۸ مهر ۱۳۹۲
رسول خطیبی می‌گوید آرزویش این است که مقابل تراکتور از فوتبال خداحافظی کند.
رسول خطیبی سرمربی موفق گسترش فولاد حرف های جالبی برای گفتن دارد. حالا که لیگ به اولین ایستگاه تعطیلی خود رسیده، بد ندیدیم با این مربی جوان برای دقایقی گپ بزنیم:
*آخرین دیدارتان مصادف شد با باخت خانگی مقابل سایپا. چرا باختید؟
تیم من یازده هفته تمام فوتبال بازی کرد و آنهایی که بازی های گسترش را رصد می کردند، می دانند تیم ما به دنبال فوتبال زیبا و تهاجمی بود اما در این بازی باختیم و حق به حقدار رسید. خیلی از مربیان جرات بیان واقعیت ها را ندارند اما من بدون ترس و تردید می گویم شکست مان به خاطر اشتباهات من بود.
*چه اشتباهی مرتکب شدید؟
متاسفانه در چینش ترکیب اصلی، یکی دو اشتباه داشتم و دقیقا از همان جا ضربه خوردیم. حالا هم مقصر باخت کسی نیست جز رسول خطیبی. آن قدر شهامت دارم که این باخت را به گردن بگیرم. در نیمه اول، ترکیب تیم من اصلا خوب نبود ولی بین دو نیمه یکسری تغییرات ایجاد کردم و بهتر شدیم که متاسفانه کمی دیر شده بود. این اشتباهات ممکن است توسط هر مربی رقم بخورد ولی من آن را می پذیرم. باید از مردم تبریز که بعد از باخت هم برای مان شعار عیبی یوخ سردادند، بازیکنان را تشویق کردند و مرا مورد محبت خود قرار دادند، تشکر کنم. آنها مثل گنج بزرگی هستند که به رشد فوتبال در تبریز کمک می کنند. امیدوارم لطف شان را به زودی جبران کنیم.
*در 10 دقیقه پایانی بازی با سایپا، حداقل 4 موقعیت بسیار خوب داشتید که اگر یک گل دیگر می زدید، بازی حداقل مساوی می شد، درست است؟
اگر بازی را می بردیم، باز هم من ناراحت بودم. این را باز هم تاکید می کنم، در دیداری که پر از اشتباه است، حتی اگر نتیجه بگیرید باز هم بازنده هستید. بازیکنان هم می دانند چون در رختکن به آنها گفتم، حتی کسب سه امتیاز از این بازی هم مرا راضی نمی کرد، ما اول باید بدون اشتباه باشیم و بعد به جمع آوری امتیاز فکر کنیم.
*قرار بود برای تان بازی خداحافظی برگزار کنند. از آن بازی خبری دارید؟
مسئولان باشگاه و هیات مدیره گسترش فولاد با من صحبت هایی انجام دادند و من هم نظرم را به این دوستان گفتم. قرار شد در پایان نیم فصل اول، ترتیب این مسابقه داده شود. فکر می کنم هم زمانش خوب است و هم تصمیم عاقلانه ای باشد چون در نیم فصل آرامش داریم و می توانیم در مورد این مسائل فکر کنیم.
*و ترجیح می دهید مقابل کدام تیم بازی کنید؟
فوتبالم را در تبریز شروع کردم و به همین خاطر دوست دارم در همین شهر هم فوتبالم را تمام کنم. واقعا از ته دل می گویم، دوست دارم مقابل تراکتورسازی از دنیای بازی گری خداحافظی کنم و امیدوارم مقدمات این کار فراهم شود تا اگر افتخار انجام بازی خداحافظی داشتم، مقابل بزرگ ترین و محبوب ترین نماد شهرم از فوتبال کنار بروم.
*این روزها در تبریز و اصلا فوتبال ایران محبوبیت زیادی به دست آورده اید. نظری در این مورد ندارید؟
این لطف بیکران مردم است که هنوز مرا دوست دارند. آنها می دانند با تمام وجود سعی می کنم در خدمت فوتبال شهرم باشم. هواداران فوتبال در تبریز درست مثل یک ثروت بزرگ هستند و باید قدرشان را بدانیم. من دست تک تک شان را می بوسم.
*چرا با وجود گذشت نیمی از فصل، هنوز بازی های خانگی تان را در ورزشگاه اختصاصی گسترش فولاد برگزار نمی کنید؟
این ورزشگاه هنوز آماده نیست اما می دانم که مسئولان باشگاه شبانه روز تلاش می کنند تا به ورزشگاه خانگی مان برگردیم. بازیکنان مان هم دوست دارند که در همان جا بازی کنیم چون یک فصل خوب را در استادیوم اختصاصی گسترش در لیگ یک داشتیم. یکسری نواقص وجود دارد که باید حل شود، آنجا کیفیت زمین چمن عالی است و تماشاگران هم می توانند راحت تر در کنار مان باشند. اگر شانس بیاوریم، بازی با نفت تهران را در این ورزشگاه انجام می دهیم در غیر این صورت من قول می دهم از نیم فصل دوم به استادیوم خانگی و اختصاصی خودمان برویم.
*سر و صدای داوری های مشکوک و سوت های فروشی، گوش فوتبال را کر کرده است. به شما هم از این دست پیشنهادات داده می شد که پول بدهید تا داوری یک بازی را به سود شما تمام کند؟
اولا من طوری زندگی کرده ام که دلالان، رشوه بگیران و داوران مغرض جرات نمی کنند به سمتم بیایند. ثانیا من هم چیزهایی شنیده ام ولی هرگز برای خودم اتفاق نیفتاده است. از طرف دیگر معتقدم 90 درصد جامعه داوری ما پاک است و امیدوارم آن 10 درصد باقی مانده نیز زودتر سرو سامان بگیرد تا فوتبال مان از بند بدی ها و ناپاکی ها رها شود.
*اگر این شایعات حقیقت داشته باشد، به نظر شما چه عواملی باعث می شود یک داور از تیم ها رشوه بگیرد؟
نمی دانم، شاید بی تجربگی یا نیاز. البته باید با این مسائل از داخل باشگاه ها مبارزه شود و فدراسیون به تنهایی از پس این قضایا برنمی آید. بالاخره مدیر یا مربی بوده که به داوری رشوه دهد و این ماجرا، دوسویه است. باید هر دو طرف را به پای میز محاکمه کشید. فدراسیون این موضوع را در پایانش متوجه می شود در حالی که یک بازی تمام شده، رشوه ای دادند و پولی رد و بدل شده است. دیگر نمی توان به عقب برگشت. باشگاه ها باید خودشان هم وارد عمل شوند.
*شما گفتید هیچ کس جرات نمی کند به شما پیشنهادی بدهد، چرا؟ با چه سند و مدرکی این حرف را می زنید؟
چون من شهامت دارم و آنها می دانند اگر به من پیشنهادی بدهند، رسوای شان می کنم. به خدا قسم قبل از بازی های گسترش اگر چشمم به داوران در هتل یا رستوران یا هرجای دیگری بیفتد، سرم را برمی گردانم که نکند برایم شایعه درست شود. سالم زندگی کردن سخت است اما باید آن را مثل یک وظیفه اخلاقی، مهم تلقی کنیم. رشوه دادن و رشوه گرفتن، خود به خود ایجاد نمی شود. در همین برنامه 90 هم دیدیم که در یک قضیه ساده، چند نفر دخیل بودند. من آدمی نیستم که به خاطر سه امتیاز، خودم را به فساد بکشم ولی شنیده ام کسانی هستند که چنین کارهایی انجام می دهند. افرادی که به خاطر برتری در یک بازی، حاضرند میلیون ها تومان خرج کنند. این که نمی شود فوتبال.
*هفته قبل مصاحبه ای انجام دادید و از کروش ایراد گرفتید. شما جزو مربیان منتقد کارلوس کروش هستید؟
نه اصلا. به نظر من او مربی بزرگی است که ما را به جام جهانی رسانده و باید همیشه از چنین چهره ای سپاسگزار باشیم. من انتقاد نکردم، فقط از لیست کروش متعجب شده بودم. ببینید، ما در لیگ ایران شاغل هستیم و باید به بازیکنان روحیه و انگیزه دهیم. بازیکن وقتی عالی کار می کند اما در پایان به تیم ملی دعوت نمی شود، انگیزه هایش را از دست می دهد. ما با تایلند بازی داریم و چه خوب می شد اگر در این بازی ساده، کروش از بازیکنان جوان تر استفاده می کرد تا ثابت کند لیگ را می بیند و به بازیکنان پرتلاش لیگ احترام می گذارد. وقتی علی حمودی از سپاهان، بختیار رحمانی از فولاد یا مهدی کیانی از تراکتورسازی بدانند با دعوت به تیم ملی، تلاش های شان به بار نشسته، برای آینده انگیزه بیشتری پیدا می کنند. من از بازیکنان خودم نامی نبردم تا حرفی پیش نیاید در صورتی که معتقدم از گسترش فولاد هم می توانستیم حداقل 3، 4 نماینده به تیم ملی بدهیم. به خدا قسم بازیکنان خوبی که بیرون از لیست مانده اند، لطمه می خورند. الان بازیکنان استقلال خسته از رقابت های آسیایی هستند اما باید به اردو بروند یا لژیونرها که ساعت ها در راه بودند تا به تهران برسند. من فقط از آقای کروش می پرسم بهتر نبود برای بازی با تایلند، 10، 12 بازیکن جوان از لیگ دعوت می کردید تا آنها انگیزه بیشتری پیدا کنند؟! حداقل از حضور بازیکنان مصدوم، خسته یا نیمکت نشین که بهتر بود. از حق نگذریم، اکثر بازیکنانی که دعوت شده اند، بسیار خوب و توانمندند اما کروش می توانست انگیزه ها را افزایش دهد.
*حرف دیگری هم باقی مانده؟
می خواهم باز هم از رسانه ها تشکر کنم که همیشه یار تیم جوان من بودند و حتی انتقادهای شان هم در کمال احترام به گسترش بود. این را هم باید اضافه کنم که کسر امتیاز از تیم ها کاملا مثبت و اثر گذار بود. حالا ما هرجا می رویم، هیچ اثری از توهین و شعارهای زشت و زننده در استادیوم ها نیست. این مساله می تواند یک فرهنگ سازی خوب باشد به شرطی که ادامه یابد و تمام باشگاه های متخلف و هواداران شان تحت این قانون مدیریت شوند. به امیدی که هرگز و در هیچ ورزشگاهی، توهین به اهالی فوتبال را نشنویم.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها