رجانیوز نوشت: ساعاتی پیش، پایگاه
اطلاع رسانی دولت اعلام کرد، در حالیکه رییس جمهوری اسلامی ایران در حال
حرکت از محل اقامت خود به سمت فرودگاه برای خروج از نیویورک بوده است، این
تماس برقرار شده و طرفین پیرامون مسایل مختلف با یکدیگر گفت وگو کردند.
در گزارش سایت دولت آمده است که «در این
گفت وگوی تلفنی، دو طرف بر اراده سیاسی برای حل سریع مساله هسته ای تاکید
کرده و زمینه را برای حل موضوعات دیگر و همکاری در مسائل منطقه ای مورد
توجه قرار داده و وزرای امور خارجه خود را مامور کردند تا زمینه همکاری های
لازم را هر چه زودتر فراهم آورند.»
اما صرف نظر از خطای گفتمانی رئیس جمهور
در این اقدام و بی توجهی به مبنای عمیق نظری که امام راحل در تقابل با
شیطان بزرگ بنا نهاده اند، این اقدام از نظر حساب و کتاب مادی و عقلایی نیز
دستاوردی برای ایران نداشته است.
این رفتار پر ابهام و عجیب از سوی رئیس
جمهور در شرایطی صورت گرفته است که هیچ دستاورد عینی دیپلماتیکی برای
معامله با برند «ایران انقلابی» که در پس این تماس تلفنی اتفاق افتاده است،
برای ایران حاصل نشده و مشخص نیست با کدام توجیه دیپلماتیک و عقلانی،
تماسی که مهمترین سرمایه ملت ایران یعنی برند مقاومت، برای آن هزینه شده
است، بدون هرگونه آورده خاص برای این ملت، آنهم در هفته دفاع مقدس برقرار
شده و اتفاق افتاده است.
قطعا خاطره معامله درّ غلطان و آب نبات
در دوره های گذشته و در مساله ای رده پایین تر همچون موضوع هسته ای این
نگرانی جدی را به وجود آورده است که آیا با ارزش ترین الماس ملت ایران یعنی
سی و سه سال مقاومت و ایستادگی در مقابل شیطان بزرگ با یک ژست و لبخند
دیپلماتیک معامله شده است؟ یا اینکه دستاوردهای بزرگ و مهمی به ارزش سی و
سه سال مقاومت، سختی و رنج و اهدا صدها هزار شهید با خود به همراه داشته
است!؟
به نظر میرسد رئیس جمهور در اولین
لحظات حضور در خاک ایران بدون هر گونه درنگ باید پاسخگوی اقدامی باشد که نه
در چارچوب گفتمان انقلاب اسلامی و نه در چارچوب محاسبات حداقلی منافع ملی
نمی گنجد و از این رفتار ابهام زدایی کند، چرا که از دقایقی پس از انتشار
این خبر، موجی از عصبانیت و ابهام همراه با تعجب در میان جریان انقلابی به
راه افتاده است.