محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه با انتشار متنی در صفحه
شخصی خود در شبکه اجتماعی فیس بوک نخستین گزارش از سفر به نیویورک را منتشر
کرد. متن نوشته جدید ظریف از سفر نیویورک به این شرح است: دیروز
(چهارشنبه) ظهر پس از حدود 15 ساعت پرواز و دو ساعت توقف در بین راه وارد
نیویورک شدم و مستقیم از فرودگاه به سازمان ملل متحد رفتم. برای دوستانی که
کمتر به این طرف دنیا سفر کردهاند عرض میکنم که نیویورک 8 و نیم ساعت از
ایران عقبتر است و ساعت یک بعدازظهر نیویورک 9 و نیم شب ایران است. دوست و
همکار خوبم، آقای محمد خزایی، سفیر ایران در سازمان ملل متحد برنامه بسیار
آبرومندی را در مقر سازمان ترتیب داده بود که بیش از صدنفر از سفرای
کشورها و تعداد زیادی از مقامات عالیرتبه دبیرخانه سازمان حضور داشتند. این
همان سالنی بود که 6سال قبل در اوایل تابستان 86 مراسم خداحافظیام را در
آن برگزار کرده بودم. این بار هم اکثر نمایندگان دائم کشورهای همسایه،
اروپایی، آسیایی، آفریقایی و امریکای لاتین حضور داشتند. البته نباید
انتظار بیش از حد هم داشت. به هرحال اصلاح شرایط بینالمللی کشور به زمان،
تدبیر، صبر و اجماع داخلی نیاز دارد. در این سوی دنیا هم تندروها هم بیکار
ننشستهاند و هر روز در تدارک موضوعی جدید برای برهم زدن این فضای حاصله از
انتخابات اخیر در ایران هستند که با نقش برجسته شما مردم خوب در ارسال
پیام تعامل سازنده جهانی همراه با خودباوری و تأکید بر حقوق و منافع ملی
شکل گرفته است. بعد از خوشامدگویی بسیار محبتآمیز سفیر، آقای یان الیاسون،
قائم مقام دبیرکل سازمان ملل متحد که در زمان مذاکرات برای پایان دادن به
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران با وی آشنا شدم و پس از آن در طول 25 سال گذشته
در موضوعات مختلف با وی همکاری مثبتی برقرار کردم، صحبت دوستانه و همراه
با احترام و تمجید درباره سوابق همکاریهای مشترک ما و.... داشت. بعد هم من
20دقیقهای - در خواب و بیداری!! - در مورد سیاست خارجی دولت تدبیر و
امید و نگاه ما به جهان و روابط بینالمللی صحبت کردم که مجموعاً مورد
استقبال حاضرین قرار گرفت. بعد از این برنامه به اقامتگاه سفیر رفتیم که از
سال 81 تا 86 محل اقامت خودم و خانوادهام بود. در رزیدانس (همان اقامتگاه
سفیر به خارجی!) برخی هماهنگیها درباره برنامه سفر خودم و سفر هفته آینده
دکتر روحانی داشتیم که این بار واقعاً در خواب و بیداری و بیشتر در خواب
انجام شد چون کم کم ساعت 2 بامداد به وقت تهران بود. لذا جناب سفیر اجازه
دادند کمتر از یک ساعت استراحت کنم و برای شام با برخی سفرای کشورهای
همسایه درسازمان ملل متحد آماده شوم که در محل اقامتگاه سفیر برگزار میشد.
خلاصه حدود ساعت 10 و نیم شب به وقت نیویورک (7 صبح به وقت تهران) توانستم
قدری بخوابم که به دلیل تفاوت 8 و نیم ساعته افق تهران و نیویورک بسیار
کوتاه بود و بیخوابی در ساعت 2 بامداد. خدا را شکر که بیخوابی با فرصت
گفتوگو با شما به خوبی جبران شد.به همین ترتیب فردا و حتی تعطیلات
آخرهفته را تقریباً تمام وقت دیدار و ملاقات دارم. دوشنبه اجلاس شروع
میشود و بر اساس برنامهای که به من دادهاند حدود روزی 10-12 ملاقات با
وزرا باید انجام دهم. دوشنبه سنگینترین روز ملاقات من خواهد بود و در یک
روز 14 ملاقات دارم (انشاءالله به برکت 14 معصوم برای کشور نتایج مثبتی
داشته باشد.): با خانم اشتون و وزرای خارجه یونان، هلند، استرالیا،
ایتالیا، انگلیس، سوئیس، ژاپن، ترکیه، عمان، اسلواکی، کرواسی، گرجستان و
بلغارستان. البته پس از ورود ریاست محترم جمهوری در غروب دوشنبه، بیشتر
اوقات، ایشان را در ملاقاتها همراهی خواهم کرد و شاید چند ملاقاتی هم خودم
با وزرا داشته باشم که به تدریج خدمت شما گزارش خواهم داد.
نیویورک پنجشنبه 28 شهریور 92 ساعت 5 و نیم دقیقه بامداد