پشت پرده بركناري رييس دانشگاه آزاد

به گزارش 598 به نقل از فرهيختگان، در تمام این مدت حتی اگر بگوییم هیچ اتفاقی در این دانشگاه نیفتاده است (حال آنکه اگر اتفاق‌های مهم را بخواهیم بشماریم از تعداد روزهای این ۲۰ ماه نیز می‌گذرد) یک اتفاق بسیار مهم در این دانشگاه افتاده و آن هم تغییر فرهنگ و نهادینه شدن «ادب» در این دانشگاه است؛ ادب و فرهنگی که فرهاد دانشجو از اولین روز حضورش تاکید کرده که دانشگاهیان باید سرلوحه کارشان باشد و دقیقا به همین دلیل است که با توجه به بداخلاقی‌های اخیر برخی سایت‌های خبری آن هم با ادبیاتی غیرقابل باور نسبت به تغییر مدیریت در دانشگاه آزاد اسلامی مسوولان و مدیران و رسانه‌های این دانشگاه به مقابله به مثل برنخاسته‌اند و تنها سعی در روشن کردن افکار عمومی نسبت به این موضوعات داشته‌اند.

طی روزهای اخیر زمزمه‌هایی مبنی‌بر تغییر رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در سایت‌های خبری منتشر شد؛ خبری که از امضای نامه‌ای توسط هیات امنای این دانشگاه مبنی‌بر عزل فرهاد دانشجو حکایت داشت. این موضوع به سرعت و کمتر از ۲۴ ساعت توسط افرادی که نام‌شان در آن مطلب آمده بود تکذیب شد و آنها مدعی شدند که از وجود این نامه خبر ندارند. پس از تکذیب این مسئله برخی رسانه‌ها بازی جدیدی را آغاز کردند که خبر منتشرشده، توسط مسوولان دانشگاه آزاد اسلامی و موضوعی کاملا ساختگی است. اما نکته جالب در این موضوع آن است که به‌رغم این اتهام اما همچنان این رسانه‌های «خاص» بر موضوع تغییر رئیس دانشگاه آزاد اسلامی تاکید می‌کنند که تمام این موضوعات قدری عجیب بوده و به نظر می‌رسد خبر تکذیب شده چندان هم کذب نبوده است.

نکته جالب دیگر در گزارش آن رسانه‌های «خاص» تاکید بر مشکلات فراوان دانشگاه آزاد اسلامی در طول ماه‌های اخیر است که این موضوع نیز قدری عجیب به نظر می‌رسد زیرا دانشگاه آزاد اسلامی نهادی نیست که دور از چشم‌ها بوده و اتفاقات رخ داده در آن دور از نظر بماند و رسانه‌های مختلف در طول ماه‌های اخیر در مقابل مشکلات آن سکوت کرده و طی چند روز اخیر به این نتیجه رسیده باشند که این دانشگاه در طول فعالیت فرهاد دانشجو دچار مشکل شده است.

از سوی دیگر ارائه گزارش در مقاطع مختلف زمانی از سوی هیات‌رئیسه دانشگاه به هیات امنا همواره موجب آن شده تا هیات امنا و در راس آنها آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی به‌عنوان رئیس هیات امنا گزارش‌های ارائه‌شده را مطلوب و اقدامات انجام شده را مثبت ارزیابی کنند اما جای سوال دارد که چرا برخی دوست دارند این رابطه خوب را وارونه و شرایط را نامناسب جلوه داده و به دنبال سیاسی کردن رابطه اعضای هیات امنا باشند آن هم پس از آنکه فرهاد دانشجو تاکید کرد که فردی آکادمیک است و به دنبال مسائل سیاسی نیست. مساله درخور توجه دیگر این است که نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی نیز بارها بر فعالیت مثبت دانشگاه آزاد اسلامی در طول ماه‌های اخیر صحه گذاشته‌اند و تاکید کرده‌اند که اگر قرار است تغییر در این دانشگاه صورت گیرد باید براساس مسائل کیفی و آموزشی باشد و نه سیاسی.

از سوی دیگر افرادی که سعی در وارونه جلوه دادن شرایط دارند مشکلات دانشگاه را عنوان نمی‌کنند بلکه تنها به جمله «وجود مشکلات» بسنده می‌کنند در حالی که اگر این مشکلات عنوان شود هم دانشگاه آزاد اسلامی می‌تواند درخصوص این به اصطلاح مشکلات توضیح داده و هم با قیاسی با گذشته دید که آیا مشکلات و مسائلی که همواره پیرامون این دانشگاه و راس آن بوده است حل شده یا بر آنها افزوده شده است! و نکته مهم‌تر آنکه بدون شک اگر مشکلات مدیریت ۳۰ سال گذشته این دانشگاه عنوان شود برخی از کسانی که در این موضوع خط می‌دهند بدون شک از اولین نفراتی هستند که باید به پرونده‌شان رسیدگی شود. اینکه به‌طور کلی عنوان می‌شود بدنه دانشگاه آزاد اسلامی از شرایط این دانشگاه ناراضی هستند بدون شک به دلیل اطلاعات اندک کسانی است که شتابزده و «سفارشی» دست به نگارش مطالبی در مورد موضوعات پیرامون این روزهای دانشگاه می‌زنند زیرا این موضوع از جمله مسائلی است که اگر به نظر‌سنجی گذاشته شود از موفق‌ترین بخش‌های فعالیت هیات‌رئیسه جدید دانشگاه آزاد اسلامی است و بدون اغراق می‌توان گفت این دانشگاه تاکنون اینچنین بدنه خود را همراه و همصدا با خود ندیده است. شاید این موضوع از حسادت «برخی» باشد که هیچ‌گاه نتوانستند کارمندان و زیردستان خود را همراه خود کنند.

موضوع دیگری که به وضوح می‌توان ردپای کسانی که منافع‌شان توسط هیات رئیسه جدید از دانشگاه بریده شده را در آن دید نامه دفتر بازرسی ویژه رئیس‌جمهور در تاریخ ۱۲ مرداد ۹۲ یعنی روز پایانی دولت دهم به دفتر رئیس دانشگاه آزاد اسلامی است، نامه‌ای که به شکلی عجیب از هیات رئیسه خواسته شده بود تا به ۲۴ سوال مطرح شده پاسخ دهد، سوالاتی که برای بررسی آنها جلسه فوق‌العاده‌ای برنامه‌ریزی می‌شود. سوالات و موضوعات مختلفی که نمونه‌های بیشتر آنها توسط دولت گذشته همواره مطرح می‌شد اما منتقدان دیروز و مسوولان امروز آنها را غیرقابل قبول می‌دانستند اما این‌بار که برای پرونده‌سازی علیه دانشگاه آزاد اسلامی و فرهاد دانشجو مطرح شده قابل قبول بوده و حتی قابل بررسی عنوان می‌شود. آنچه فراتر از همه این موضوعات خود‌نمایی می‌کند و به مساله اصلی و دغدغه برخی افراد خاص و کسانی که با آمدن دانشجو منافع‌شان به خطر افتاده تبدیل شده، تنها و تنها رفتن دانشجو است؛ فشارهایی که به فرهاد دانشجو همچنان ادامه دارد. کسی که با رای قاطع شورای عالی انقلاب فرهنگی پس از سال‌ها «بلیت یک‌طرفه و بدون زمان انقضا»ی آن «برخی» را باطل کرد و تغییرات جدی را در این دانشگاه ایجاد کرد.