"يك طلبه جوان دو شب پيش در حال بازگشت به منزل از مراسم جشن نيمه شعبان به چند نفر از اراذل و اوباش كه مزاحم دو دختر جوان شده بودند، تذكر ميدهد و متعاقب اين اقدام، مورد ضرب و جرح شديد آنان با چاقو قرار ميگيرد."
به گزارش رجانيوز، اين سومين خبر از برخورد با يك ناهي از منكر در طي دو ماه گذشته است. پيش از اين نيز حجتالاسلام فروزش و حجتالاسلام مصطفوي، پس از تذكر و نهي از منكر مورد ضرب و جرح شديد قرار گرفته بودند كه در مورد دوم، حتي منجر به تخليه چشم شد.
چاقوكشي آنهم در قبال تذكر لساني كه بر اساس فرموده رهبر انقلاب، يك وظيفه همگاني است، پيامي جز جريتر شدن اوباش و ايجاد فضايي كه كسي در آن جرأت بيان تذكر نداشته باشد، ندارد.
چاره مقابله با اين افزايش جنايات در ملأ عام آنهم در قبال ناهيان از منكر، مجازات قاطع و سريع است اما تاكنون حتي دادگاه عوامل حمله به دو روحاني ناهي از منكر قبلي نيز عليرغم شفافيت موضوع و مشخص بودن عوامل جنايت برگزار نشده است.
رئيس قوه قضائيه آذر ماه سال گذشته در جمع دانشجويان دانشكده علوم قضايي مواردي را بيان كرد كه نشان ميدهد وي با زمينههاي چنين رخدادهايي و نحوه مقابله با آنها آشنايي كامل دارد. در عين حال، روند موجود در برخورد با اين جرائم هنوز با ايدهآلي كه آيتالله آملي لاريجاني نيز بر آن تأكيد دارد، فاصله زيادي دارد.
رئيس قوه قضائيه معتقد است كه سلاح سرد، عين سلاح گرم در قانون است و اگر کسي با سلاح سرد موجب اخافه مردم شود، به عنوان محاربه يا مفسد في الارض، قطعا حکمش اعدام است.
جهت يادآوري اين اظهارات به زير مجموعه دستگاه قضايي براي شتاب بخشيدن در برخورد با جرايم آشكار و وقيحانه، بازخواني بخشهايي از سخنان رئيس قوه قضائيه در اين ديدار كه با استقبال زياد رسانهها و مردم نيز مواجه شد، مفيد است و افكار عمومي در انتظار عملي شدن اين وعده هستند.
«اخيرا دو موضوع را به من گزارش کردند که هرچند مربوط به زمان ما نيست و قديمي تر است اما خيلي وحشت آور است.
در يکي از پرونده ها در همين تهران، جواني شهرستاني کيفي در دست دارد که دو نفر موتورسوار با ضربه چاقو سعي مي کنند کيف را از وي بگيرند و 12 ضربه چاقو به او مي زنند و کسي از نزديک فيلم آنها را گرفته بود و مضروب که چاره اي نداشت به ضاربان مي گويد فيلم شما را مي گيرند و به زودي مجازات مي شويد و آنها نيز با شنيدن اين حرف فرار مي کنند و خوشبختانه با انتقال فوري مضروب به بيمارستان، او از مرگ نجات پيدا مي کند.
در کشوري هستيم که اينطور آزادانه سارقان کار مي کنند که من نمي گويم هيچ جاي دنيا جنايت نيست و هر کاري کنيم، نيروي انتظامي هم هر قدر قوي باشد و دستگاه قضايي هم هر قدر قاطع باشد اين حوادث ممکن است رخ دهد ولي بازدارندگي کارهاي ما بر اثر نبود قاطعيت باعث شده است که اين اقدامات به اينجا منتهي شود.
در فيلم ديگري خيلي واضح نشان داده مي شود که فردي از بانک بيرون مي آيد و بر اثر زاغ زني يکي از افراد گروهي سه نفره، به راحتي وي را مي گيرند و پولش را به سرقت مي برند و به راحتي از اين طرف خيابان به آن طرف خيابان رد مي شوند و مي روند.
گمان مي کنم اينگونه رفتار اشرار ناشي از نبود قاطعيت است که بخشي به دستگاه قضايي و بخشي نيز به نيروي انتظامي برمي گردد.
فکر مي کنم اگر در اين مسئله قاطعيت نشان دهيم لااقل اين اقدامات تخفيف پيدا مي کند. پيش از اين سخني در اين خصوص گفته بودم و حالا نيز اضافه مي کنم که نيروي انتظامي ضابط دستگاه قضايي است که هم در معرفي اينگونه اشرار به دستگاه قضايي بايد تسريع کند و هم از دستگاه قضايي مي خواهم که با سرعت به اين پرونده ها رسيدگي کند.
موضوعي که اشرار بايد بدانند اين است که به آنان اخطار مي دهيم که در صورت ارتکاب جرم و اخافه مردم با سلاح سرد که در قانون عين سلاح گرم است به عنوان محارب يا مفسد في الارض قطعا حکمشان اعدام است. در اين جهت هيچ اهمالي به خرج نخواهيم داد، مصالحه و مسامحه نخواهيم کرد و حتما بدانند که قطعا مجازات خواهند شد.
اگر کسي را با سلاح سرد هنگام ارتکاب جرم بگيرند در اجراي قانون هيچ ترديدي نمي کنيم، اينکه فکر کنند فقط چاقو به گردن طرف گرفته اند و کاري نکرده اند اين تصور غلط است و آنچه که مهم است، نفس به کار بردن چاقوست.»
مقام معظم رهبری در دیداری که با اقشار مختلف مردم در 29 مهر سال 71 داشتند، فرمودند:
«ما به آحاد ملت عزيز عرض كرديم؛ و گفتيم امر به معروف و نهى از منكر، اين واجب الهى را برپا بداريد. در بين جوانان در سرتاسر كشور، شور و غوغايى به وجود آمد. پس، پيداست كه اين جوانان متمايل به امر به معروف و نهى از منكرند. بنابراين، وظيفهى ما، مسؤولين، قانونگذاران و مجريان است كه راه و زمينه را براى اجراى اين واجب الهى هموار و فراهم كنيم. امروز بحمداللَّه مجلس شوراى اسلامى، مجريان، مسؤولين كشور و دستگاه قضايى، همه از خود اين ملتند. مبادا در گوشه و كنار، يا در دستگاه انتظامى يا قضايى، كسانى باشند كه راه را جلو آمر به معروف و ناهى از منكر سد كنند! مبادا كسانى باشند كه اگر كسى امر به معروف و نهى از منكر كرد، از او حمايت نكنند، بلكه از مجرم حمايت كنند! البته خبرهايى از گوشه و كنار كشور، در بعضى از موارد به گوش من مىرسد. هر جا كه بدانم و احساس كنم و خبر اطمينانبخشى پيدا كنم كه آمر به معروف و ناهى از منكر، خداى نكرده مورد جفاى مأمور و مسؤولى قرار گرفته، خودم وارد قضيه خواهم شد. اين، آن چيزى است كه قوام كشور و استقلال كشور را حفظ خواهد كرد.»
امر به معروف وظیفهای همگانی و بار بر دوش مردم است اما بسترسازی و شیوع این فرهنگ و به ویژه ایجاد امنیت برای امران به معروف و ناهیان از منکر وظیفهای است متوجه نظام.
منطقی است که از مسئولین امر انتظار داشته باشیم به گونهای اتفاقات اخیر را سامان دهند که فرهنگ نهی از منکر رو به افول نگذارد. در انتها از این باب که بحث را در مقدمات رها نکنیم و به موردی از این انتظارات تصریح کنیم توجه شما را به دیدگاه شهید مطهری درباره برخورد با متعرضان به نوامیس مردم جلب میکنیم:
شهید مطهری در تفسیر آیه 59 و 60 سورهی احزاب که میفرماید: "اى پيغمبر! به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنين بگو كه جِلبابهاى (روسريهای بلند) خويش را به خود نزديك سازند. اين كار براى اين كه شناخته شوند و مورد اذيت قرار نگيرند بهتر است و خدا آمرزنده و مهربان است. اگر منافقان و بيمار دلان و كسانى كه در شهر نگرانى به وجود مىآورند، از كارهاى خود دست برندارند ما تو را عليه ايشان خواهيم برانگيخت. در آن وقت فقط مدت كمى در مجاورت تو خواهند زيست." به صراحت بیان میکنند:
«افرادى كه در كوچه هاو خيابانها مزاحم زنان مىگردند از نظر قانون اسلام مستحق مجازات سخت و شديدى مىباشند. تنها مثلًا آنها را به كلانترى جلب كردن و تراشيدن سر آنها كافى نيست، بسيار سختتر بايد مجازات شوند. قرآن مىفرمايد: «لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقونَ وَالَّذينَ فى قُلوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفونَ فِى الْمَدينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لا يُجاوِرونَكَ فيها الّا قَليلًا» يعنى اگر اينها دست از عمل زشت خود برندارند تو را فرمان مىدهيم كه به آنها حمله برى كه ديگر جز اندكى در پناه تو نخواهند بود. حداقل آن چه از اين آيه مفهوم مىشود تبعيد آنها از جامعه پاك اسلامى است. جامعه هر اندازه براى عفاف و پاكى احترام بيشترى قائل باشد براى خائنان مجازات شديدترى قائل مىشود، و عكس آن، برعكس.» (مجموعه آثار شهید مطهری جلد نوزده صفحه پانصد و شش)