چرا نماز جمعه 26 تیر 88 به آخرین خطبه هاشمی مبدل شد؟

598: حدود چهار سال از آخرین باری که اکبر هاشمی رفسنجانی به عنوان خطیب نماز جمعه در دانشگاه تهران حاضر شد و پشت تریبون رفت می‌گذرد؛ نماز جمعه‌ای که اغراق نیست اگر بگوییم برای نخستین بار، شان تریبون نماز جمعه توسط خود سخنران حفظ نشد و خطیب جمعه نتوانست امانتدار خوبی برای این امانت گرانبها باشد و با سخنان خود، کاری کرد که 26 تیر آخرین حضور دوران حیات هاشمی در تریبون نماز جمعه باشد.

به گزارش رجانیوز، عدم رعایت و حفظ شان نماز جمعه و همچنین حمایت آشکار از خط قرمز نظام یعنی دفاع از فتنه‌گران و آشوب طلبان، دو اقدام مهم اکبر هاشمی رفسنجانی در این روز بود؛ اقداماتی که باعث شد تا هم مطالبه عمومی برای کنار گذاشتن او از نماز جمعه تهران در میان مردم شکل بگیرد و هم سبب شفاف شدن صحنه سیاسی کشور شود؛ تا جایی که رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در میان براندازان به "تکیه‌گاه" معروف شود.

 

شاید بتوان گفت هاشمی خودش هم به این مساله بی تمایل نبود تا به عنوان پدر معنوی این جریان شناخته شود. این مساله را می‌توان از همان جمله معروفش خطاب به اغتشاشگرانی که به دنبال ایجاد درگیری در نماز جمعه بودند، براحتی دریافت: "اجازه بدید؛ خب من که دارم بهتر از شما همین مسائل رو میگم."

 

 

۲۶ تیر ۱۳۸۸ را باید یکی از تاریک‌ترین نقاط در تاریخ ۳۰ ساله برگزاری نماز جمعه تهران دانست؛ روزی که نمازگزاران تهرانی شاهد برگزاری نماز به صورت مختلط و همراه با سوت و کف و حرمت‌شکنی بودند. اما آنچه تلخی این روز را مضاعف کرد، سخنان خطیب جمعه بود که در راستای همراهی با اغتشاشگران ارزیابی شد. 

 

هاشمی رفسنجانی در شرایطی بعد از ۸ هفته برای خواندن خطبه و اقامه نمازجمعه وارد دانشگاه تهران شد که فضای سیاسی کشور پس از آشوب‌های خیابانی هفته‌های بعد از اعلام نتایج انتخابات، شاهد آرامش و شفافیتی نسبی بود. ایجاد این آرامش که حاصل تلاش گسترده مجریان و ناظران انتخاباتی و نیروهای امنیتی بود، پس از آن انجام شد که ناظران انتخابات با ارائه اسناد و دلایل متعدد و حتی تمدید پنج روزه مهلت رسیدگی به شکایات، در جهت رفع ابهامات کوشیدند و حتی در آخرین اقدام، به بازشماری تصادفی ۱۰ درصد از کلیه آراء در حضور دوربین‌های رسانه ملی پرداختند. 

 

این رویه بی‌سابقه درباره انتخابات با رفتار حرفه‌ای رسانه ملی که حمایت آشکار دشمنان ملت ایران از این دودستگی‌ها را به مردم می‌نمایاند، باعث شد تا حتی آن دسته از حامیان میرحسین موسوی که با رفتارهای عجیب وی به وجود تقلب در انتخابات ظنین شده بودند و بعضا با حضور در خیابان‌ها آن را ابراز می‌داشتند، از تقویت این رفتارهای سیاسی مشکوک پا پس بکشند. 

 

اما عجیب‌ترین و تاسف‌برانگیز‌ترین مساله‌ای که در نماز جمعه ۲۶ تیر روی داد، حضور افرادی بود که حتی ابتدایی‌ترین آداب نماز را هم بلد نبودند و با اقدامات خارج از شأن و عرف خود، موجب ناراحتی خاطر نمازگزاران را فراهم کردند. 

 

این افراد با حضور مختلط در نماز و همچنین عدم رعایت پوشش مناسب، صحنه‌هایی را رقم زدند که انتشار عکس‌های آن هم با واکنش شدید مردم متدین و انقلابی ایران روبرو شد. برخی مردم و فعالان سیاسی هم این نماز جمعه را با نمازهای نمایشی گروهک‌های چپ و مارکسیست در ابتدای انقلاب اسلامی مقایسه کردند. 

 

 

اگرچه با توجه به سخنان رهبر معظم انقلاب در نمازجمعه تاریخی ۲۹ خرداد، دیدگاه منفی و اعتراضی مردم نسبت به هاشمی رفسنجانی فروکش کرده بود و انتظار می‌رفت تا او هم با سخنان آرامش‌بخش خود، مهر پایانی بر آشوب‌های خیابانی بزند اما خطبه‌های هاشمی رفسنجانی نه تنها آرامش موجود را حفظ و فضای سیاسی را شفاف نکرد، بلکه وی با «بحرانی» خواندن وضع کشور و تکرار ادعاهایی که با توضیحات شورای نگهبان و تبیین هیات ویژه، حتی دیگر از سوی میرحسین موسوی هم دنبال نمی‌شد، آن‌ها را از تریبون مقدس نمازجمعه احیا کرد. 

 

در این راستا هاشمی حتی در خطبه‌هایش دست به کار حمایت از کسانی شد که پرونده آنان مطابق قانون در اختیار دستگاه قضا بود و خواستار آزادی بدون قید و شرط این دسته از زندانیان شد؛ رویکردی که با انتقادات جدی مردم و فعالان سیاسی روبرو شد.