منش کارگزارانی باخرید هواپیمایی 45میلیاردی

 

به گزارش رجانیوز، در حالی که یکی از ویژگی‌های اصلی دولت نهم و شخص رئیس جمهور که موجب شد تا مردم اقبال زیادی به او نشان دهند، ساده‌زیستی و دوری از تجمل‌گرایی وی در امور شخصی و مدیریتی بود به نحوی که این امر در ازدواج آخرین فرزند او که در هفته گذشته برگزار شد نیز با جدیت از سوی احمدی نژاد پیگیری شد اما بااین وجود تلاش جریان نفوذ کرده در دولت برای ارتجاع گفتمانی رویکردهای دولت احمدی نژاد به حدی رسیده است که امروز خبرگزاری‌ها اعلام کردند، هیئت دولت در نیمه دوم سال 1389 مصوبه‌ای را تصویب کرده که اعلام عمومی نشده است؛ مصوبه ای که نشان می دهد نهاد ریاست جمهوری قصد دارد به صورت مستقیم هواپیمای اختصاصی ایرباس خریداری کند.

 

در این مصوبه دولت آمده است: مبلغ چهارصد و پنجاه و هفت میلیارد ریال از محل منابع موضوع ماده (۱۲) قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور و جزء (ب) بند (۹) قانون بودجه سال ۱۳۸۹ کل کشور به منظور تامین قیمت تمام شده یک فروند هواپیمای ایرباس ۳۲۰ در اختیار نهاد ریاست جمهوری قرار می گیرد تا برابر قوانین و مقررات مربوط هزینه شود.

 

این مصوبه در حالی است كه برخورد با سفارش دهنگان هواپیمای سفارشی و همچنین استفاده نكردن از آن، یکی از بمب‌های خبری در سال ابتدایی فعالیت دولت نهم بود و همین مساله موجب شد تا مردمی که در انتخابات ریاست جمهوری به احمدی‌نژاد رای داده بودند، در همان ماه‌هاي اول مصداق عملی شعار ساده زیستی او را مشاهده کنند.

 

آذر ماه سال 84 قرار بود پس از فراز و نشیب‌های فراوان، فرانسه هواپیمای تشریفاتی دولت را به ایران تحویل دهد. هواپیمای جمهوری اسلامی ایران نیز روز شنبه 5 آذرماه همین سال، این هواپیما را به سخنگوی وقت دولت و رئیس دفتر وقت رئیس جمهور- غلامحسین الهام - تحویل داد. این هواپیمای تشریفاتی از نوع ایرباس 321 و متعلق به سال 2002 میلادی و دارای امکاناتی همچون سالن کنفرانس و وجود ارتباطات اینترنتی بود و به سفارش دولت خاتمي به‌عنوان هواپيماي اختصاصي رئيس‌جمهور خريداري شده بود.

 

اما سخنگوی وقت دولت در مراسم تحویل این هواپیمای تشریفاتی به خبرنگاران گفت " بعید می‌دانم آقای احمدی‌نژاد با توجه به شعارها و اعتقادات شخصی خود از این هواپیما استفاده کند."

 

غلامحسين الهام چندی بعد هم در یادداشتی با عنوان اینکه "داشتیم شاه می‌شدیم..." در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: در سال 1380 شورای اقتصادی خرید هواپیمای ایرباس را برای استفاده اختصاصی دولت با استفاده از فاینانس داخلی تصویب کرد. بعدا در بودجه‌های سالانه، پول هواپیما از کیسه ملت پرداخت شد. و در سال 1382 پس از خرید هواپیما، قرارداد تبدیل آن به هواپیمای اختصاصی با هزینه‌ای نزدیک به 20 میلیون دلار یعنی نزدیک 20 میلیارد تومان با شرکت "سوژرما" منعقد شد. با این هزینه، امکان ارتباط ماهواره‌ای اتاق ویژه رئیس جمهور با سرویس ویژه در آن تدارک دیدند که جز تحمیل هزینه بر بیت‌المال و ایجاد رفاه مصنوعی، ارزشی ندارد.

 

وی در این یادداشت آورده بود: حداکثر 6 ساعت پرواز مستمر آن قدر سخت نیست که نیاز به این همه تشریفات داشته باشد. پرواز بیش از آن هم نیازمند چنین تحمیلی نیست. اینکه این هواپیما تحویل شد، برای دولت موفقیت است؛ چون ثروت کشور از حلقوم فروشنده قانون‌شکن بیرون کشیده شد اما احمدی‌نژاد هرگز از اختصاص آن به رئیس جمهور و دولت خرسند نشده و نمی‌شود. اینجانب از طرف ایشان از همه خبرنگاران خواستم که هواپیما را ببینند و با گزارش روند خرید و تحویل آن، با بیانی از شدت وضوح به صورت پرسش انکاری گفته‌ام آیا احمدی‌نژاد از آن استفاده خواهد کرد؟! اگر چنین باشد، احمدی‌نژاد، دیگر احمدی‌نژاد نیست. این امر واضح است.

 

سخنگوی دولت در آن یادداشت خبر داده بود که رئیس جمهوری در همان روز به وزیر راه دستور داد تا برای فروش یا استفاده تجاری از آن در جهت نفع عمومی برنامه ریزی کند.

 

اما تصویب بودجه 45 میلیارد تومانی برای خرید یک هواپیمای تشریفات ويژه نهاد ریاست جمهوری در حالی است که هم اکنون در بخش تشریفات فرودگاه مهرآباد 4 هواپیمای اختصاصی برای این امر وجود دارد؛ 4 هواپیمایی که دو فروند از آنان از سال‏های دور در اختیار روسای جمهور و مقامات ارشد بوده است، یک فروند از آن بازسازی اساسی و اصطلاحا "اورهال" شده‌ و مورد استفاده احمدی نژاد بوده است و یک فروند دیگر نیز هواپیمای سلطان برونئی است که در دولت خاتمی خریداری شده و هم اکنون در آشیانه دولت در فرودگاه مهرآباد آماده فعالیت است. با اینحال مشخص نیست با وجود این هواپیماهای تشریفات، علت خرید یک هواپیمای جدید با این هزینه گزاف چیست.

 

همچنین دولت چند هواپیمای فالکن ویژه هم برای وزارت‌خانه‌هاي کشور و امور خارجه در اختیار دارد و چندی پیش هم یک هواپیمای ویژه از یکی از پادشاهان کشورهای آفریقایی خریداری شد.

 

در شرایطی که بسیاری اخبار از ارتباط سیستماتیک و تشکیلاتی جریان نفوذی با اطرافیان هاشمی رفسنجانی حکایت داشت، با گذشت زمان و اقدامات این جریان در حذف جریانات سالم از دولت، به نظر می‌رسد رویکردهای اصلی جریان نفوذی در حال نمایان شدن است به نحوی که این اقدامات بر اساس تئوری‌ها و اقدامات جریان کارگزاران در دولت هاشمی رفسنجانی ارزیابی می‌شود و از یکسان بودن مبنای فکری و اعتقادی این جریان‌ها حكايت مي‌كند. جریان‌هایی که اگرچه در ظاهر با یکدیگر مخالف و در تقابل هستند اما از یک پایه و یک ریشه هستند.

 

به نظر می‌رسد جریان نفوذی در دولت به دنبال پیشبرد و اجرای اهداف خود در تکمیل حلقه ارتجاع دولت عدالت محور نهم و دهم به دوران‌های گذشته، درنظر دارد تا با سناریوهایی که با نظر مشاوران دولت‌های کارگزاران و اصلاحات تهیه می‌شوند، این فرآیند را به سرانجام برسانند.