نقی ترابی فعال دانشجویی این دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران» با
اشاره به شعار معروف و مورد تأکید کواکبیان مبنی بر اخلاق مداری گفت: از
مدت 30 دقیقه وقت سخنرانی ایشان، آقای کواکبیان در ارائه برنامه خود به ذکر
تعداد بندهای برنامه 50 ماده ای اش اکتفا کرد، اما در نقد دولت حاضر سنگ
تمام گذاشت! و در جواب سوال دانشجویی در اخلاقی بودن این کار خود فرمود که
باید برای نجات بیمار اول مرض را تشخیص داد، اما نفرمود که درمانش برای این
به قول ایشان مرض چیست تا بلکه او را از این که هست بدتر نکند!
وی گفت یکی از نکته های جالب این بود که آقای کواکبیان در ابتدای صحبتش از
دانشجویانی که برای شروع سخنرانی تشویقش کرده بودند خواست که تشویق را به
آخر سخنرانی موکول کنند، اما هنوز دقایقی نگذشته بود که با جمله بندی و
صورت بندی لحن خود جمعیت را به تشویق فرا خواند! و این در حالی بود که در
ابتدای صحبت خود به شدت از عمل نهی می کرد!
نقی ترابی در این باره ادامه داد: استقبال او از ایجاد هیاهو تا آنجا
ادامه پیدا کرد که وقتی تک دانشجویی از سخنان شدید الحن او هیجان زده شده و
اعتراض می کرد و طرفداران آقای کواکبیان به هو کردن او می پرداختند هیچ
گونه اعتراضی به آنها نمی کرد.
این فعال دانشجویی اظهار داشت: آقای کواکبیان گرایش خود را به این هیاهوی
در طرفداری از خود آنجا عیانتر شد که عده ای از دانشجویان شعار درود بر
اصلاحات و عده ای دیگر شعار مرگ بر اصلاحات سر دادند و آقای کواکبیان
گویندگان مرگ بر اصلاحات را به رعایت اخلاق فراخواند.
وی در خصوص نحوه اداره برنامه نیز گفت: برنامه با کلیپی از صحبتهای
دانشجویانی با تفکرات مختلف، از کسانی که تنها به شرط ورود کاندیدای مورد
علاقه خود به انتخابات در انتخابات شرکت می کردند شروع شد و در آخر این
برنامه هم دانشجویان انتظامات انجمن در برگزاری این برنامه برای محافظت از
آقای کواکبیان از ضرب و شتم احتمالی او توسط عده ای از حاضرین دور او حلقه
زده و مشت و لگدها را به جان خریدند تا آنجا که از این دانشجویان عضو انجمن
از ناحیه شکم مورد ضرب قرار گرفته و به ناچار راهی بیمارستان شدند!
نقی ترابی اظهار داشت: اسامی سوال کنندگان شفاهی طبق لیستی که دانشجویان
در ابتدای برنامه با مراجعه به مسؤول مربوطه نوشته بودند پرسیده می شد و
کاش آقای کواکبیان، با نشانه های ویژه ای که از اخلاق خود و عمل به وعده
های خود نشان داد، حرف از رعایت اخلاق، این ودیعه الهی نمی زد.