درباره علی کفاشیان ؛همین است که هست

علی کفاشیان در تمام آن یک ساعتی که میهمان نود بود مثل خودش بود.درست مثل روزهای اول تکیه زدنش بر ریاست فدراسیون پر سر و صدای فوتبال

به گزارش 598 به نقل از سایت گل – شاید توصیف نیم خطی عادل فردوسی پور از رئیس خوش خنده فدراسیون فوتبال بهترین وصفی بود که می شد از او داشت.آنجا که عادل در اواخر گفت و گویی که به غیر از یکی دو مورد عیان خروجی قابل توجهی نداشت رو به میهمانش کرد و گفت:«شما آدم دوست داشتنی ای هستید اما روی اعصابید!»
علی کفاشیان در تمام آن یک ساعتی که میهمان نود بود مثل خودش بود.درست مثل روزهای اول تکیه زدنش بر ریاست فدراسیون پر سر و صدای فوتبال.علی آقا همچنان که خودش می گفت هیچ تغییری نسبت به گذشته نکرده بود و شاید این اتفاق در پتاره ای از موارد که همان اصل کار و مساله رسیدگی درست به امور فوتبال به نظر می رسد به شدت به چشم می آمد.

یک -کفاشیان ناکامی های بازه زمانی 14 ماهه از ریاست دوباره اش بر فدراسیون فوتبال را قبول داشت اما تقریبا هیچ توضیح یا توجیه قانع کننده ای برای چگونگی این ناکامی ها نداشت و بدتر اینکه هیچ کس را به آینده امیدوار نکرد. کفاشیان مثل همیشه به مسائل کلی مثل پیشرفت در فوتبال بانوان یا مسائلی مثل تشکیل یک تیم ملی جوانان خوب اشاره کرد اما به صورت جزئی و دقیق وارد مسئل مهم فوتبال نشد و تقریبا برای تمام سوال های فردوسی پور جواب هایی معمولی داشت.در واقع تند صحبت کردن کفاشیان ظاهرا در تمام این سال ها به او کمک کرده تا مدیری ظاهرا موفق و برقرار باشد چرا که او حتی در زمانی که پاسخ سوال را نمی داند طوری سر و ته قضیه را می پیچاند که سوال کننده – حتی عادل فردوسی پور سمج – از پرسیدن سوال بعدی که در جواب ناقص او مستتر است منصرف می شود!(البته در این مورد می توان به این موضوع اشاره کرد که عادل فردوسی پور کلا به افرادی که دوست شان دارد زیاد بند نمی کند و از پرسیدن سوال های مسلسل واری که می تواند آن فرد را گیر بیاندازد منصرف می شود).
البته درصد قابل توجهی از این قضیه به بی اطلاعی کفاشیان از امور جزئی تر فدراسیون تحت امرش مربوط می شود؛کما اینکه همین دوشنبه همه دیدند که او حتی از عقد قرارداد تیم ملی با هواپیمایی آسمان بی خبر است و به خاطر بی اطلاعی از این ماجرا لحظه ای می ماند که چه بگوید اما بعد با همان ترفندهای تکراری مدیریتی اش با ذکر اینکه «هنوز چیزی روی کاغذ نیامده »عادل را قانع می کند که از این بحث بگذرد و برود سراغ مساله بعدی.

دو- اقرار کفاشیان مبنی بر تغییر نکردنش در تمام این سال هایی که در فدراسیون فوتبال صاحب کرسی اول بوده می تواند برای جامعه فوتبال حاوی یک پیغام مهم و اساسی باشد؛اینکه واقعا قرار نیست در دوره مدیریت او- حتی اگر مجمع تشکیل شد و رای به ابقای دوباره اش داد - اتفاق تازه ای بیافتد و همه چیز به صورت روتین و مورد قبول او پیش می رود.

سه - در این میان باید اشاره ای داشت به صحبت های جدید کفاشیان درباره توانایی هایش که تا قبل از این شاید او جسارت گفتنش را نداشت و شاید حالا که آب از سرش گذشته به صراحت از آنها حرف می زند.
کفاشیان در بخشی از صحبت هایش به این مساله اشاره کرد که فرد تواناتری نسبت به او برای اداره فوتبال کشور وجود ندارد یا حداقل در انتخابات قبلی فردی با این خصوصیات در رقابت حاضر نبوده که او کنار برود.در کنار این مساله وی بارها به این نکته اشاره کرد که اوو همکارانش در فدراسیون مشفغول پیش بردن کارهایشان هستند و بیشتر از این کاری از پس شان بر نمی آید.
برآیند این دو مبحث مخاطب علاقه مند به فوتبال و البته جامعه فوتبالی وسیع کشور شامل هیات ها،باشگاه ها و ... را به این نتیجه مهم می رساند که واقعا قرار نیست اتفاقات جدیدی در حوزه مدیریت فوتبال کشور رخ دهد و همه چیز مطابق معمول و به صورت روتین و البته بدون کوچکترین تغییری در جهت رشد و بهتر شدن کارها پیش خواهد رفت.

سه - اما در شق دوم قضیه باید وجه مثبت کفاشیان را بولد کرد و از انفعال و روی اعصاب بودن او – فعلا عبور کرد.همه اهالی ورزش و حالا جامعه فوتبالی می دانند که حتی اگر کفاشیان فردی ناکارآمد در حوزه فوتبال باشد اما در عوض فردی صادق و یکرو است،ویژگی مهمی که شاید در تمام این سال ها در بین مدیران ارشد فوتبال کمیاب است .
شاید برای مخاطب برنامه نود جالب باشد که ببیند بعد از سوال رک عادل فردوسی پور درباره کنار گذاشتن عضو شاخص هیات رئیسه با این مضمو ن که«شما آقای بهروان را وجه المصالحه کردید و ایشان قربانی شد؟» کفاشیان بگوید:«بله » و با تاکید روی این بله لبخندی از سر استیصال یا البته حیله گری و رندی خاص خودش روی لبانش نقش ببندد.
در برنامه دوشنبه شب ابتدای اردیبهشت 92 کفاشیان بعد دیگری از صداقتش را با تاکید بر اینکه وزارت ورزش نمی خواسته او در انتخابات اسفند 90 برنده باشد نشان داد و بارها به این قضیه اشاره کرد که حمایتی از او نمی شود و وزارتخانه تنهایش گذاشته است.او در بحث مربوط به مسائل مالی نیز به این نکته اشاره کرد که در شش ماه اول سال گذشته وزارتخانه پول داشت اما به فدراسیون فوتبال نداد .
همچنین تائید تلویحی گزارشی که قبل از شروع بحث طرفین و سوال و جواب ها پخش شد نیز نشانه ای دیگر بر این خصیصه کفاشیان بود.او در دو سه مورد دیگر از جمله کم سوادی سرپرست ها و ... به اهمال فدراسیون و ساده انگاری خودش تاکید کرد تا عادل در نهایت این گفت و گو- که می توانست پایانی نگران کننده برای کفاشیان داشته باشد – را با یک جمله تمجیدی از او پایان دهد و کیست که نداند همین جمله کوتاه مبنی بر دوست داشتنی بودن رئیس فوتبال – با وجود تاکید روی اینکه به شدت روی اعصاب است- چقدر در ذهنیت اهالی فوتبال تاثیر گذار است و کماکان با پر رنگ نشان دادن وجهه مثبت شخصیتی او دونده سابق را حداقل تا مدتی دیگر سرپا نگه می دارد.

چهار- با این وصف و با در نظر گرفتن شق دوم قضیه که کفاشیان را فردی صادق نشان می دهد همچنان این سئوال برای اهالی فوتبال پابرجاست که «واقعا فوتبال نابسامان این دیار به مدیری صادق و ناکاربلد نیاز دارد یا اینکه بهتر است به مدیری قناعت کنیم که به خاطر کاربلد بودنش باید از شیشه خرده های شخصیت اوبگذریم و بر آن چشم بپوشانیم؟»
در این میان خبر بد این است که ظاهرا در این فوتبال نابسامان پیدا کردن مدیری که هم کاربلد باشد، هم فوتبالی هم صادق مثل یافتن سوزن در انبار کاهی است که حداقل برای مدیران بالادستی ورزش و آنهایی که کاندیداهای ریاست بر این فدراسیون را تائید می کنند این کار ، نشدنی و محال به نظر می رسد.

گزارش خطا