به گزارش 598، به نقل از خبرگزاری فارس ـ محمدمهدی تقوی: با آنکه زادگاه جنبشهای بیداری را تونس خواندهاند؛ اما واقعیت این است که قاطبه ناظران محور و مدار جنبشها را مصر میشناسند؛ کشوری که سابقه تمدنی و تاریخی، آن را در کانون تحولات سیاسی شمال آفریقا و غرب آسیا(خاورمیانه) قرار داد، اما در منظر ایرانیان و انقلابیون، جنبش اسلامی مصر از جنبه دیگری نیز جایگاه سیادت بر انقلابهای دیگر را پیدا کرد و آن اینکه ۸۰ میلیون مردم انقلابی به حیات طولانیترین و نزدیکترین متحد آمریکا و رژیم صهیونیستی در این نقطه کلیدی خاورمیانه پایان دادند؛ بر همین اساس رهبر حکیم انقلاب از ابتدا نگاه خویش را به این نقطه حساس معطوف ساختند؛ به نوعی که خطبههای نماز جمعه ۱۵ بهمن ۸۹ حضرت معظمله به صورت یک راهبرد و مانیفست در خاطره اغلب انقلابیون این کشور ماند. این خطبهها از آن جهت بازتاب جهانی یافت که حاوی پیشبینیای قاطع درباره شکست جبهه دیکتاتوری و حامیان بینالمللی آن و نیز حاوی دستور کاری روشن برای گذشتن نهضت از چالشها و موانع موجود بود.
ایشان در این خطبه انقلاب مصر را «زلزلهای واقعی» خواندند که برای آمریکا و رژیم صهیونیست شکست غیر قابل جبرانی در منطقه رقم زده و تصریح فرمودند: «صهیونیستها بهتر از همه میدانند که اگر مصر از همپیمانی آنها خارج شود، چه اتفاق عظیمی در منطقه رخ خواهد داد که نتیجه آن، تحقق پیشبینیهای حضرت امام خمینی خواهد بود».
رهبر انقلاب در همین خطبه نسبت به تحلیلهای انحرافی غربیها هشدار دادند: «در تحلیلهای جهانی تلاش بر این است که عامل اصلی قیام مردم در تونس و مصر، فقط مسائل اقتصادی معرفی شود؛ در حالیکه عامل اصلی احساس تحقیری است که به دلیل عملکرد حاکمان تونس و مصر در بین مردم به وجود آمده است. مصر نخستین کشور اسلامی بود که با فرهنگ غربی در قرن هجدهم آشنا شد و نخستین کشور اسلامی هم بود که در مقابل این فرهنگ ایستاد».
با این تبیین رهبر انقلاب، انقلابیون مصر با این واقعیت روبهرو شدند که آحاد مسلمانان سقوط رژیم مبارک را به عنوان سقوط دژ دفاعی غرب مینگرند: «در دوران حکومت نامبارک، وضع مصر آنچنان شد که از جایگاه کشوری الهامبخش برای دنیای عرب و اسلام، به کشوری همکار صهیونیستها و دشمن فلسطینیها تنزل یافت».
در همین خطبه بود که حضرت معظمله هویت دینی جنبشها را تبیین و با اشاره به سابقه اسلامخواهی مردم مصر، تاکید فرمودند: «مردم مصر حرکتهای خود را از نمازهای جمعه و مساجد شروع میکنند و شعارهای دینی بویژه شعار «اللهاکبر» سر میدهند و قویترین جریان مبارز در مصر نیز، جریان اسلامی است».
بخش عربی خطبههای ولی امر مسلمین جهان که بیشترین انعکاس را در بین محافل انقلابی خاورمیانه پیدا کرد، راهکارهای عملیاتی را فراروی مردم مصر قرار داد و به همین دلیل با واکنش خشمگینانه صهیونیستها و آمریکاییها روبهرو شد. در این راهبرد ایشان نسبت به ترفندهای جبهه استکبار، هشدار دادند: «آنها در تلاشند مردم را از محقق شدن اهدافشان مأیوس کنند؛ اما مردم مصر باید با تکیه بر خداوند، لحظهای در وعده الهی مبنی بر یاری آنان، تردید نکنند. مردم مصر باید مراقب نیرنگها و خدعههای دشمنان برای ایجاد تفرقه باشند و با تکیه بر جوانان غیور خود و توکل بر خداوند، ثابتقدم و استوار به قیام خود ادامه دهند. آمریکاییها که تا چند روز پیش حامی مبارک بودند، اکنون که از او مأیوس شدهاند در تلاشند تا خود را همنوا با مردم مصر نشان دهند تا بتوانند فرد مورد نظر خود را بر سر کار بیاورند».
در پایان این مانیفست، ایشان نقش علمای دینی مصر بویژه علمای الازهر را بسیار حساس خوانده و تاکید فرمودند: «علمای دینی مصر باید نقش تاریخی خود را در قیام مردم ایفا کنند».
رهبر انقلاب در نماز جمعه تاریخی ۱۵ بهمن ۸۹، تمام مصریان را به قیام ترغیب کردند و از آنها خواستند فریاد بکشند و نترسند و این خطبهها تاثیر زیادی بر پیروزی انقلاب مصر داشت و باعث تسریع در سقوط نظام طاغوتی مبارک شد.
طبیعی بود که بعد از پیروزی انقلاب مصر، شیخ علوی امین السید، استاد دانشگاه الازهر بگوید: «آیتالله خمینی و آیتالله خامنهای به مردم دنیا یاد دادند نباید از هیچ ستمکاری بترسند».
یا یکی از سخنرانان همایش بیداری اسلامی از قول یکی از اعضای اخوانالمسلمین بیان کرد: «وقتی رژیم تونس سقوط کرد و ما در مصر قیام خود را شروع کردیم، بعد از یک هفته مأیوس شده بودیم؛ زیرا فکر میکردیم رژیم مبارک نیز سریع سقوط میکند؛ ولی صحبتهای رهبر انقلاب ایران که در نماز جمعه ایراد شد و بلافاصله در میدان التحریر مصر پخش شد، روحیه مردم را تغییر داد».