از اخراج روزنامه‌نگاران تا دلسوزی برای روزنامه‌نگاران

مجتبی واحدی،‌ روزنامه‌نگار فراری که این روزها بشدت فعال شده و در برنامه‌های متعدد حاضر می‌شود در واکنش به بازداشت چند روزه تعدادی از روزنامه‌نگاران که با خارج کشور در ارتباط بوده‌اند، طوری به دفاع از روزنامه‌نگاران پرداخته که گویا فراموش کرده در مقام سردبیري روزنامه آفتاب یزد، چگونه عمل کرده است.

 به گزارش بولتن‌نیوز، مجتبی واحدی، نه‌تنها برادرزن و برادر خود و چند تن از نزدیکان را به جای افرادی که از قبل از روزنامه سلام و بیان و... در آن ساختمان کار می‌کردند، قرار داد بلکه حتی روزنامه‌نگاران مطرح آن روزها که در بین روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب نام و جایگاهی داشتند را نیز اخراج کرد.

برای یادآوری این نکته لازم است مجتبی واحدی به یاد آورد که چه برخوردی با بنفشه سام‌گیس، گزارش‌نویس روزنامه‌های اصلاح‌طلب و خانم «ص» و ... داشت و با برخورد زننده و زشت، آنها را از روزنامه اخراج کرد. چه اتفاقی افتاده که در این چند سال، کسی که تنها به منفعت خود فکر می‌کرد و از روزنامه‌نگاری چیزی نمی‌دانست و یکشبه سردبیر آفتاب یزد شده بود و با روزنامه‌نگاران شناخته شده برخوردهای حذفی می‌کرده و... حالا یکدفعه خود را روزنامه‌نگار و حامی روزنامه نگاران معرفی می‌کند؟

البته جواب مشخص است به مجتبی واحدی جز حرف زدن زیاد و تند تند حرف زدن برای سبقت گرفتن از دیگران، نقش دیگری نداده‌اند و او موظف است از تریبون‌های مختلف و از صبح تا شام حرف بزند و بنویسد و حرف‌های قبلی و عملکرد گذشته خود را با حالتی برعکس گذشته ماست مالی کند.

 به نظر مي‌رسد سال 92 يك‌بار ديگر گردش نخبگان جديدي را مي‌بايست تجربه كنيم. اگرچه گردش نخبگان حاكم هميشه يكي از حساس‌ترين سياست‌ها جهت كارآمد ساختن دولت هاست اما اگر اين سياست با درايت صورت نگيرد هزينه‌هاي سياسي، اجتماعي و اقتصادي زيادي را بر جامعه تحميل مي‌كند.

بنابراين براي خروج از ناكارآمدي موجود ما نيازمند دولتي كارآمد و نخبگاني مصمم و هماهنگ براي اجراي سياست‌هاي پيشرفت كشور هستيم. چنين دولتي مي‌تواند ناكارآمدي‌هاي گذشته را جبران نمايد و دستگاه دولت و نظام اداري را كارآمد سازد. اين دولت با توسعه مداوم مي‌تواند به موتور محرك پيشرفت و متوازن‌كننده قدرت جامعه و دولت تبديل شود.