صنایع‌دستی‌بایدبرساختارصنایع‌خلاقه‌تعریف‌شود

صنایع خلاقه در جهان در دهه نود از نظر ایجاد اشتغال و سهم در GNP رشد چشمگیری داشته که در فرایند جهانی شدن، چالش ها و فرصت های جدیدی را فراروی توسعه این صنایع قرار داده است.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری محمد رضا ایزدیان مدیر کل دفتر آمار و برنامه ریزی تجاری سازمان توسعه تجارت ایران در پانل تخصصی تحلیل و ارزیابی نقاط ضعف، قوت، چالش ها و فرصت های سرمایه گذاری در حوزه صنایع دستی در سومین همایش و نمایشگاه بین المللی فرصت های سرمایه گذاری در حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با بیان اینکه ماهیت دوگانه این صنایع، فرهنگی و اقتصادی، نیم رخ کاملاً متمایزی به صنایع فرهنگی و هنری داده است اظهار داشت: در برنامه چهارم توسعه و چشم انداز بیست ساله، اقتصاد و جامعه دانش پایه مورد تاکید است ولی در این برنامه فصل مستقلی برای توسعه صنایع فرهنگی به عنوان یک زیر سیستم از اقتصاد و جامعه دانش پایه لحاظ نشده است. هر چند در بخش هایی از برنامه مواد قانونی مرتبط با این مهم اختصاص دارد.

وی صنایع خلاقه را فعالیت هایی دانست که از خلاقیت فردی، مهارت ها و استعدادها ناشی شده و دارای قابلیت ایجاد ثروت و اشتغال از طریق تولید، کاربرد و بهره برداری از مالکیت معنوی است. ایزدیان ویژگی های صنایع خلاقه و فرهنگی را دانش بر و کاربر اعلام کرد و یادآور شد: این صنعت ضمن ایجاد ثروت گسترده بر ارزش افزوده "محتوا" نیزمی افزاید و برای افراد و جوامع ایجاد ارزش می کند.

مدیر کل دفتر آمار و برنامه ریزی تجاری سازمان توسعه تجارت درخصوص اهمیت صنایع خلاقه و فرهنگی برای جمهوری اسلامی ایران گفت: حرکت به سمت سامان دهی، گسترش و توسعه صنایع خلاقه یکی از محورهای مهم جنبش نرم افزاری است.

ایزدیان با اشاره به چالش های جدید در حوزه صنایع دستی ایران، الزامات دستیابی به هدف صادرات را از ضرورترین اولویت های برنامه ریزی دانست و تاکید کرد: تداوم و تخصیص مشوق های صادراتی، تداوم حمایت های ترویجی صادرات صنایع دستی به روال سال های گذشته ، تداوم سیاست های حمایتی دولت از صادرات صنایع دستی، تداوم جذابیت صادرات صنایع دستی درحد فعلی، واقعی شدن نرخ ارز و تورم یک رقمی مهمترین مواردی است که برای مقابله با چالش ها باید به آنها توجه داشت.

وی درخصوص راهبردها و سیاست های رقابت مندی اقتصاد ملی در حوزه صنایع دستی گفت: خصوصی سازی و رقابت، سرمایه گذاری خارجی، سیاست های پولی و مالی، انطباق سیاست ارزی با الزامات بخش صادرات صنایع دستی، بهره وری، مباحث عمومی رقابت مندی صادرات صنایع دستی، کاهش قیمت تمام شده صادرات صنایع دستی و بازنگری، اصلاح و طراحی مجدد مشوق های صادراتی با هدف تسهیل ، روان سازی و افزایش اثربخشی مشوقه مهمترین راهبردهای رقابت مندی اقتصادی در این حوزه است که باید برای اجرایی شدن آن اهتمام ویژه داشت.