به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،،چابهار،بهشت گمشد ايران است.نگریستن به زیبایی های خلقت در چابهار خلیج چابهار زیباترین جلوه گاه طلوع و غروب خورشید در دریاست.
خلیجي
که کمتر بین ايرانیان شناخته شده اما زيبايي هاي طبیعي اش آنقدر زياد است
که اين منطقه را جزو بي نظیرترين مناطق گردشگري دنیا محسوب کرده است. در
اين نوشتار به تعدادي از اين جاذبه هاي طبیعي اشاره م يکنیم.
تالاب ليپار لیپار
از مناطق زيبا و طبیعى منطقه است. تالاب لیپار در 15 کیلومترى شرق چابهار
نزديکى روستاى رمین و در در مسیر جاده ساحلى چابهار- گواتر قرار گرفته است.
لیپار چشم انداز فوق العاده اى دارد. رويش گونه هاى بلوط و گزنه در آب
صحنه فوق العاده زيبايى خلق کرده که در هیچ جاى ديگر ايران ديده نمى شود.
در اين تالاب زيبا، پرندگانى چون لک لک، طاووس، کبک و مرغ ماهى خوار زندگى م
ىکنند. کنار اين تالاب زيبا نیز دشتار قرار دارد که بومیان به آن عروس نیز
م ىگويند.
علت اين نامگذارى، زيبايى منطقه و وجود درختان سرسبز و
خرم است که می تواند پذيراى علاقه مندان به طبیعت باشد. دشتار در زبان بلوچ
به دخترانى اطلاق مى شود که هنوز عروسى نکرده و به عبارتى در مرحله نامزدى
به سر مى برند. در اين منطقه پنبه هايى وحشى به عمل م ىآيد که بومیان از
آن تشک و بالش تهیه مى کنند.
همچنین اين منطقه، تاريخى طولانى را
يدک مى کشد و داراى جاذبه هايى از جمله چاه هاى عمیق و گورستان هاى تاريخى
است. جنگل حرا اين جنگل زيبا در ناحیه ساحلي خلیج گواتر در نزديکي محلي که
رودخانه باهوکلات به درياي عمان مي ريزد قرار دارد حرا درختچه اي است که
در مرداب هاي نواحي گرم در کرانه هاي عربستان، مصر و جنوب ايران مي رويد.
جنگل حرااین
جنگل زیبا در ناحیه ساحلی خلیج گواتر در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات
به دریای عمان می ریزد قرار دارد. حرا درختهچه ای است که در مرداب های
نواحی گرم در کرانه های عربستان، مصر و جنوب ایران می روید.
مقبره امامزاده غلامرسولاین
مقبره متعلق به شخصی به نام سید محمد است و مورد توجه مسلمانان هند و
ایران بوده و هر سال 15 ذی القعده مراسم خاصی در آنجا اجرا می شود، این
مقبره در شهر چابهار و در بلوار شهید ریگی واقع شده است.
ساحل صخره اي(دريا بزرگ)
در اين ساحل پديده موج فشان را مي توان ديد. ارتفاع متر مي رسد و در فصل مرداد و مصادف 15اين امواج به با وزش بادهاي موسمي است.
رودخانه باهوكلات اين
رودخانه يکي از پرآب ترين رودهاي بلوچستان و عامل اصلي حیات در جنوب اين
منطقه محسوب مي شود، اينجا محل زندگي تمساح ايراني است، اين جانور بازمانده
خزندگاني است که در حدود 265 میلیون سال پیش مي زيسته اند. در حوزه حیات
وحش نیز تمساح پوزه کوتاه برجسته ترين موجود منطقه چابهار است که به طور
طبیعى و آزاد زندگى می کند.
تمساح
پوزه کوتاه در برکه هاى راسک، باهوکلات و باتلاق هاى دلگان و کلانى زندگى
مى کند و تنها نوع تمساح ايران است که ارزش ملى و بین المللى دارد طول اين
جانور تا چهار متر مى رسد و قوى ترين عضو آن دمش است.
تپه گل فشان
گل فشان چابهار تپه هاي گل فشان يکي از جاذبه هاي منحصربه فرد کیلومتر 20در دنیاست.
در
شمال غربي چابهار و در روستاي کهیر سه تپه کوچک گل فشان به ارتفاع متر
وجود دارد که دو تاي آنها از چندين سال 10-20 پیش خاموش شده و سومین آنها
که هنوز فعال است،گلي سرد و طوسي رنگ از دهانه آن تراوش م يکند.
اين
تپه ها با پرتاب حباب هاى گل و لاى از ژرفاى زمین، چشم هر بیننده اى را
خیره مى کند،مردم محلى از اين گل و لاى براى درمان بیمارى ها به ويژه
بیمارى هاى پوستى استفاده م ىکنند. كوه هاي مريخي کوه هاي مريخي يا
مینیاتوري به موازات دريا از منطقه کچو تا نزديکي هاي خلیج گواتر کشیده شده
اند.
اين کوه ها از پديده هاي ژئومورفولوژي منطقه به شمار مي
روند. اسکله ماهيگيری در چابهار چندين اسکله صیادى وجود دارد که دو اسکله
صیادى (تیس) و (رمین) از بقیه ديدنى ترند. اسکله تیس در داخل محوطه و اراضى
منطقه آزاد و کیلومترى شرق چابهار قرار دارد، 10اسکله رمین در تماشاى
کشتى ها و قايق هاى صیادى و صیادان و صید انواع ماهى ها و شاه میگو که از
محصولات دريايى هستند، ديدنى است.
قلعه تيس (پرتغالی ها) قلعه
تيس (پرتغالی ها) بندر تاريخي تیس با قدمت بیش از دوهزار سال در دهانه
خلیج چابهار جا گرفته است. همچنین قلعه پرتغالی ها بر فراز تپه اى مشرف به
جاده چابهار- تیس و در پنج کیلومترى شهر چابهار قرار دارد. قلعه تیس به
متر ساخته شده و مصالح به کار رفته در 95 در 24ابعاد آن، آجر، سنگ و گچ
است. در ورودى در بخش شرقى قرار دارد.
در
اين قلعه هشتى بزرگ با اتاق هاى بسیار و ايوان اختصاصى نیز وجود دارد که
طرز ساختن آن شبیه به کاروانسراهاى شاه عباسى بوده و در زمان شاه سلیمان
صفوى ساخته شده است. علاوه بر آن، در سمت ساحل درياى عمان قلعه داراى دو
برج ديده بانى است که برج سمت راست به صورت يک اتاق ايوان دار و يک شاه
نشین روى مجمعى مکعب مستطیل پى سازى شده و استفاده از برج علاوه بر ديده
بانى، به صورت چراغ دريايى نیز بوده است.
گوشه هاي حیاط قلعه آثاري
از آب انبارها ديده مي شود که از سنگ و ساروج و گچ ساخته شده اند. در
بیرون ديوار بلند قلعه آثار چاهي وجود دارد که در سنگ ه چاه با استفاده از
سنگ و صخره کنده شده و لب ساروج محکم شده است. قدمت قلعه تیس به دوره آثار
اسلامى باز مى گردد و با شماره ملى555 در فهرست ايران به عنوان يک اثر
ملى تاريخى به ثبت رسیده هجرى شمسى) بازديد از قلعه تیس است.
ويرانه
های این قلعه نشانه رشادت و پیروزى ايرانیان بر استعمار پرتغال است به همه
گردشگران توصیه مى شود. محوطه اى که قلعه تیس برآن بنا شده به دوران پیش
از اسلام باز مى گردد . اين قلعه در حال مرمت است.
ساختمان قديمی تلگرافخانهساختمان
قديمی تلگرافخانه ساختمان قديمى تلگرافخانه، قديمى ترين بناى مدرن منطقه
است. بناى مذکور توسط انگلیسى ها میلادى براى رونق 1۸64اواخر دوران قاجار
در سال دريانوردى، تجارت و ايجاد ارتباط بین هند، گواتر، جاسک و بندر عباس
بنا شد. اين بنا، ساختمانى با نام «بنلگو» با ويژگى هاى معمارى نواحى
گرمسیرى است که رواق هلالى دور تا دور ساختمان بر آن گواهى م ىدهند. بناى
تلگرافخانه از معدود بناهايى است که در زمان حکومت قاجار در اين بندر ساخته
شد. بنايى دوطبقه که الوارهاى چوبى کف اتاق ها، راه پله ها و پاگردها را
نقش داده و سقف ها با پوششى از تیرهاى چوبى ، استحکام يافته است.
وجود
سايه بان هاى شیروانى سفالى و قوس هاى هلالى، اين بنا را منحصر به فرد
کرده است در فهرست آثار ملى است. اين اثر زيبا با شماره 2110به ثبت رسیده
است. قدمگاه خضر قدمگاه خضر در جنوب غربى چابهار در محلى به نام «سپوزه» از
توابع بخش مرکزى واقع است.
کوه های مریخیکوه های
مریخی یا مینیاتوری به موازات دریا از منطقه کچو تا نزدیکی های خلج گواتر
کشیده شده اند. این کوه ها از پدیده های ژئومورفولوژی منطقه به شمار می
روند.
خواجه خضرخواجه
خضر از بزرگان و مردان نیکنام چابهار و مورد احترام بومیان است. از وى
مقبره اى بر جاى نمانده است زيرا مردم معتقدند وى زنده و حامى دريا، لنج
ها و قايق هاست اما داراى قدمگاهى است که پیروانش به زيارت آن مى شتابند.
در قديم مراسم خاصى در اين قدمگاه برپا مى شد. خیرات کردن خرما و حلوا يا
قربانى کردن گوسفند توسط حاجتمندان به ويژه در اين قدمگاه مرسوم است.
بسیارى از دريانوردان پس از پايان سفر و رسیدن به ساحل در اين قدمگاه شمع
روشن می کنند.
غارهای سه گانه
غارهای
سه گانه 25متر بالاتر از دامنه کوه شهبازبند،درحدود سطح زمین، دو غار
مصنوعى و يک غار طبیعى در کنار هم قرار دارند که اين سه غار را مردم بومى
«بان مسیتى» مى گويند. در زبان بلوچى، «بان» مرد صالح و خداپرست و تارک
دنیا را مى گويند و «مسیتى» معبد و پرستشگاه خوانده مى شود.
در
درون يکى از غارها که طبیعى و کوچک است يک آرامگاه مکعب و صندوقچه اى که
ارتفاع گنبد آن چهل سانتى متر است ديده مى شود. روى ديوارهاى سه طرف گنبد،
با جوهر قرمز و بنفش، خطوط و »علاماتى نقش بسته که بیشتر به خط «گجراتى و
خطوط هندى شباهت دارد.
غار
دوم به فاصله هفت قدم در سمت راست اين غار، با سکويى از گچ و ، سنگ ساخته
شده است. بر بدنه اين سقف طبیعى آثار تراش و ابزار کار به خوبى پیداست.
در
درون آن به فاصله کمى پس از آن ورود حفره اى عمومى قرار دارد که گويا به
جايى در دل کوه و در عمق آن متصل است . به نظر مى آيد که اين غارها در
زمره يک واحد تاسیساتى و ساختمانى و به منزله توقفگاه ها يا مذبح يا
پرستشگاه بوده است که سکويى براى انجام اعمال مذهبى يا تشريفات ديگر در سر
تا سر پهنه جلوى هر سه غار ساخته بوده اند.