598 به نقل از کیهان: مارك كازيوروسكي متخصص و مورخ آمريكايي ضمن بيان اين مطلب در مصاحبه با جرس، اظهار
داشت: براي من قابل پيش بيني نيست كه شرايط موجود [در زمينه مذاكره با آمريكا] به
اين سادگي تغيير كند. اگر اين شرايطي در دوران رياست جمهوري خاتمي و رفسنجاني پا
برجا ماند و تغيير نكرد، دليلي براي تغيير آن در شرايطي كه امروز در آن قرار داريم
وجود ندارد. و سوال من اين است كه امروز چه دليلي براي مذاكره و امتيازدهي وجود
دارد؟ تصميم نهايي با [آيت الله] خامنه اي براي او بسيار روشن است كه نه آمريكا و
نه اسرائيل به ايران حمله نظامي نخواهند كرد. او هرگز تا اين حد قدرتمند نبوده است.
وي با بيان اينكه «ايران در حال حاضر نيازي به سازش با آمريكا بر سر برنامه هسته اي
ندارد»، گفت: بايد منتظر ماند تا شرايط موجود شايد به طور غيرمنتظره اي تغيير كند و
منجر به تغيير رفتار ايران شود. مثلا انتخابات آينده رياست جمهوري در ايران به سمتي
رود كه همه چيز را عوض كند. اما اين فقط يك فرض است. البته احتمال اينكه حاكميت از
بروز چنين اتفاقاتي جلوگيري كند به مراتب بيشتر از وقوع آن است. تنها توصيه من به
دولت آمريكا اين است كه اگر به دنبال توافق با ايران هستيد بايد صبور باشيد. ممكن
است اين صبر شما شش ماه طول بكشد يا شش سال و شايد هم شصت سال!
وي درباره موضع صريح رهبر معظم انقلاب در رد ادعاي آمريكا براي مذاكره مستقيم گفت:
او هميشه و بيشتر از ديگر مقامات ايران مواضع ضد آمريكايي داشته و از موضع اخير
چندان متعجب نشدم.
كازيوروسكي معتقد است: علي رغم فشار تحريم ها دليل قوي اي نيز براي سازش وجود
ندارد. ايران از ذخيره ارزي خوبي برخوردار است... تأثير تحريم ها بسيار قوي بوده
اما اين به آن معنا نيست كه اين شرايط به طور خودكار منجر به تغيير موضع حكومت
ايران شود. شرايط اقتصادي ايران در حال حاضر به بدي دوران جنگ ايران و عراق نيست.
ايران در حال حاضر ميزان قابل توجهي پول و اندوخته ارزي در بانك دارد. احتمالا تا
دو سه سال ديگر هم قادر به مقاومت در برابر تحريم ها خواهد بود.
اين تحليلگر آمريكايي اذعان كرد: در تابستان 1982 كه شرايط جنگ به نفع ايران تغيير
كرد، موقعيت استراتژيكي را براي آمريكا تغييرداد. در آن شرايط آمريكا واقعا سياست
بازدارندگي را در برابر انقلاب ايران پيش گرفت. آمريكا حتي به سمت كمك به عراق در
جنگ حركت كرد.
وي افزود: حتي شنيده ام كه آمريكا در آن دوره اطلاعات جاسوسي بسيار ارزشمندي را در
رابطه با تحركات ايران در اختيار عراق قرار مي داده است. در آن مقطع آمريكا كاملا
به سمت عراق متمايل بود و از بغداد حمايت مي كرد تا مانع ورود ايران و تصرف خاك
عراق توسط ايران شود.