بازار پوشاک در دست چینی‌ها +عکس

امروزه آنچنان پوشاک کشور در دست سرزمین اژدهای زرد است که یادمان رفته که روزگاری فلات ایران بزرگترین صادر کننده به چین بود.

به گزارش خبرنگار مهر در اصفهان، امروز بازار پوشاک ایران چنان در تار و پود محصولات چینی بافته شده که در هر فروشگاهی که پا بگذاری می‌توانی حضورشان را لمس کنی جایی که جای خالی پارچه‌ها و پوشاک ایرانی خیلی وقت است با اجناس کشور چشم بادامی‌ها پر شده است.

در حال حاضر بیشتر بازار مصرف پوشاک، از طریق پوشاک وارداتی به ویژه پوشاک چینی انباشته شده، به گونه‌ای که هم اکنون بخش اعظم بازار در سیطره البسه وارداتی است که همین امر موجب رکود و کسادی تولید داخلی گردیده است.

سرزمین 72 ملت حالا ضربان اقتصاد پوشاک ایران را به شماره انداخته و بخش اعظم رکود و کسادی تولیدات داخلی را منجر شده است.

از طرفی افزایش قیمت پوشاک داخلی آشفتگی را دو چندان کرده؛ چه به گفته علیرضا مرادی که خودش یکی از تولیدکنندگان پوشاک اصفهانی است، این تنها به دلیل تنوع و ارزان بودن پوشاک چینی است.

مرادی 22 سال در این حرفه مشغول است اما به گفته خودش با ورود اجناس چینی ترجیح می‌دهد عطای این سابقه 22 ساله را به لقایش ببخشد و سرمایه‌اش را جای دیگری انتقال دهد.

بماند که در خاطره جاده ابریشم روزگاری ایران حرف نخست را در بازار جهانی پوشاک می‌زد و محصولات خود را به کشورهایی مثل چین صادر می‌کرد.

البته به اعتقاد بسیاری هم، قاچاق یکی از عواملی است که نقش مهمی در پایین آمدن قیمت‌ها دارد. به گفته سامانی که مدیر فروش یکی از فروشگاه‌های بزرگ پوشاک در مجتمع کوثر واقع در چهارباغ بالا است، بخش اعظمی از پوشاک وارداتی از راه های غیر قانونی و به صورت قاچاق به بازارهای کشور وارد می‌شود.

این فعال و فروشنده بازاری ادامه می‌دهد: قاچاقچیان به راحتی پوشاک درجه دو و سه ترک، چینی و تایلندی را به کشور وارد می‌کنند و با قیمت مناسب در اختیار فروشندگان قرار می‌دهند.

اما با تمام صحبت‌هایی که مبنی بر بی کیفیت بودن محصولات چینی می‌شود، بسیاری به دلیل قیمت پایین آن مشتریان پر و پا قرصش می‌شوند.

میلاد یکی از آنهاست، او تنها دلیلش را تنوع طلبی ذکر می‌کند، «قیمت که پایین باشد دلت نمی‌سوزد یکی دو بار می‌پوشی و بعد می‌اندازی دور عین خیالت هم نیست چون زیاد ضرر نکرده ای حداقل تنوعش از تولیدات ایران زیادتر است وگرنه هر دو در کیفیت مشکل دارند».

عدم تنوع و طراحی‌های ضعیف و افزایش هزینه‌های تولید پوشاک که بر افزایش قیمت تمام شده تأثیر می‌گذارد است این گفته مشتری است که لباس‌ها را زیر و رو می‌کند و گویی آنچه باب دندانش باشد نیافته.

حسینعلی شایسته مدیر یکی از دبستانهای واقع در خیابان آل خجند است او هر بار برای خرید به فروشگاه‌هایی که اجناس باکیفیت‌تری دارند می‌آید تا به قول خودش اگر پول می‌دهد، خوشحال و راضی برود.

به نظر او مستهلک بودن دستگاه‌های نساجی و تولید پوشاک باعث شده که هم فروشندگان و هم خریداران از پوشاک داخلی استقبال نکنند و همین عامل باعث می‌شود که واردکنندگان پوشاک چینی و واسطه‌ها تولیدات را عرضه کنند.

اما به گفته کارشناسان نمی‌توان به دلیل توان رقابتی پایین تولید کنندگان ایرانی که آن هم ناشی از کم توجهی دولت است بین دو کشور دیوار کشید و مانع واردات شد.

این در حالی است که به اعتقاد آنها نباید با واردات کالا مبازره کنیم چرا که وارد کننده در صورت منع قانونی از طریق قاچاق اقدام به واردات خواهد کرد.

اما آنچه که طی سالهای اخیر اتفاق افتاده این است که عده‌ای از کارخانه‌داران به دلیل عدم توان رقابت، تولید را متوقف کرده و به سراغ واردات پوشاک چینی متمایل شده‌اند.

امری که همت دولت و وزارت صنایع را در سال جهاد اقتصادی می‌طلبد که تدبیری بیندیشند تا کالاهای ایرانی به خصوص پوشاک رقابت پذیر شوند.

به گفته رضا انصاری که یکی از تاجران پوشاک به شمار می‌رود: ماشینی که بیش از 10 سال از عمرش گذشته باشد، نمی‌تواند محصولی با کیفیت و در سطح توقع مصرف‌کننده تولید کند.

بنا بر آمار غیر رسمی هم اکنون در حدود 85 درصد حجم بازار پوشاک کشور را اجناس وارداتی در برگرفته است.

در همین رابطه یک فعال بازار پارچه می‌گوید: به دلیل واردات پوشاک و اجناس پارچه‌ای آماده چینی، بازار پارچه بسیار کساد است.

علی‌ حمیدی می‌افزاید: حدود 80 درصد پارچه‌های وارداتی در بازار چینی است.

این فعال بازار پارچه در تشریح دلایل این وضعیت گفت: در بخش پوشاک مصرف‌کنندگان کم بضاعت از پوشاک چینی که کیفیت و قیمت نازلی دارند و فروشگاه‌های مختلف مملو از انواع آن است استفاده می‌کنند.

در حال حاظر تولیدکنندگان داخلی پوشاک رقیب اصلی خود را پوشاک وارد شده درجه دو و سه چینی می‌دانند بنابراین انگیزه خود را برای تولیدات با کیفیت از دست داده و تنها به کاهش قیمت با هر روشی می‌اندیشند، با این حال این تولیدکنندگان که توان رقابت با تولیدکننده بزرگی چون چین و واردات بی‌رویه پوشاک چینی را ندارند تنها کیفیت و کمیت تولیداتشان کاهش یافته است.

در این بازار حالا همه چیزمان چینی شده، شلوار چینی، پیراهن چینی، تی‌شرت چینی و ...