فروکاسته شدن اقدام کنشگران مدنی به «نق نق» و «غر غر» در خور حامیان و همدلان جنبش سبز نیست. همان رفتارهایی که گرانقدرانی چون دکتر شریعتی و مهندس بازرگان، مکرر از منظر کنش فعال و خلاق و متعهد، نقدش می‌کردند و به آسیب‌شناسی جامعه‌ی ایران می‌پرداختند. چه این «نق نق» و «غر غر»...
با نزديك شدن به ايام انتخابات و بي تدبيري و انزواي جريان هاي
اپوزيسيون، حالا ديگر داد موافقان‌شان نيز درآمده است.
به گزارش 598 به نقل از بولتن نیوز، اين موضوع را مي توان هر از گاهي در رسانه ها و سايت هاي حامي اپوزيسيون و ضدانقلاب مورد بررسي قرار داد. براي مثال، يكي از نويسندگان اپوزيسيون در سايت ضدانقلاب "جرس" در مطلبي با اشاره به اينكه كار جنبش سبز فقط نق زدن و غر زدن است نوشت:
"فروکاسته شدن اقدام کنشگران مدنی به «نق نق» و «غر غر» در خور حامیان و همدلان جنبش سبز نیست. همان رفتارهایی که گرانقدرانی چون دکتر شریعتی و مهندس بازرگان، مکرر از منظر کنش فعال و خلاق و متعهد، نقدش می‌کردند و به آسیب‌شناسی جامعه‌ی ایران می‌پرداختند. چه این «نق نق» و «غر غر» رفتار آشنا و رایج در تاکسی و اتوبوس و صف‌ها را به‌یاد آورد؛ چه در شکلی به‌ظاهر مدرن، در فضای مجازی به زدن لایک و درج عکس و استاتوسی اعتراضی ظاهر و محدود شود."
اين نويسنده در ادامه با هدف تهييج روحيه اپوزيسيون مي گويد:
"نگارنده از آن‌رو که در داخل کشور نیست، از ارائه‌ی هرگونه پیشنهاد پرهیز می‌کند و این‌را به خلاقیت و عزم و همت و انگیزه و تدبیر سبزهای امیدوار و پیگیر داخل وامی‌نهد. اما آن دسته از سبزهایی که در خارج کشور مستقرند، آیا از پتانسیل و امکانی که بودن در خارج از مرزها برای آنان فراهم کرده، اگرنه به تمام و کمال، دست‌کم چنان‌که در خور حمایت از جنبش سبز در داخل کشور باشد، سود می‌جویند؟
ارتباط با نشریات محلی و منطقه‌ای، تماس با نهادهای مستقل حقوق بشری و شخصیت‌های موثر و حقوق‌بشرخواه بین‌المللی، اطلاع‌رسانی به نمایندگان شوراها و پارلمان‌ها، اطلاع‌رسانی میدانی و پیگیری خواسته‌های جنبش سبز در سطح شهرها، کمک به روند تحت تهدید و محدود اطلاع‌رسانی در داخل کشور، و دیگر مقوله‌ها و محورهای هم‌راستا، به‌چه میزان در دستور کار سبزهای خارج ـ به‌ویژه در این روزهای سخت «بن‌بست» و حصر و حبس رهبران جنبش سبز ـ قرار دارد؟"
گرچه وي در ادامه حتي به كمبود نيرو و مشاركت كم طرفداران جنبش سبز اشاره كرده و با ذكر گلايه اي از اين موضوع مي نويسد:
"به‌عنوان یک شاهد؛ همین چند روز پیش بود که به همت جمعی از روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای مقیم آلمان، تجمعی اعتراضی (اعتراض به دور جدید سرکوب روزنامه‌نگاران) در برابر سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین، محقق شد. متاسفانه، میزان مشارکت سبزها در این مراسم، نه در خور جنبش سبز بود و نه در خور فشار ناجوانمردانه‌ای که متوجه روزنامه‌نگاری مستقل در ایران است. رخدادی که کم قابل نقد نیست."
او البته براي آنكه به طور غيرمسقيم طرفداران به ظاهر باقيمانده اپوزيسيون در كشور را وادار به يك آشوب اجتماعي كند، به ماجراي فراخوان 25 بهمن سال هاي گذشته اشاره كرده و مي گويد:
"بهمن، اگرچه یادآور انقلاب57 است، اما هم‌زمان برای همراهان و همدلان جنبش سبز، یادآور به حصر رفتن دو وکیل آزاده و استوار و شجاع آنان است. میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد از پی فراخوان 25 بهمن، به حبس و حصر ضدانسانی و غیرقانونی دچار شده‌اند؛ دریغ است که صدای اعتراضی سبزها، محدود شود به تمجید از حبیب‌الله عسگراولادی و علی مطهری، یا نقد و ارزیابی همدلی آنان با رهبران جنبش سبز، و تلاش برای واکاوی انگیزه‌ی اظهارات ایشان."
يادآور مي شود در
طول چند ما اخير، نيروهاي اپوزيسيون چندين بار جلسات و نشست هايي را
فراخوان داده اند. نشست هايي كه باز هم به تعبير خود رسانه هاي اپوزيسيون،
حاصلي نداشت جز دور هم جمع شدن مشتي پير و پاتال.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
