چرا نباید به جنگ با ایران بیاندیشید؟

«احمد القتان»، سفیر عربستان سعودی در مصر اخیرا در مصاحبه با شبکه «الحیات» گفت: من با اعتقاد می گویم که امیدوارم ایرانی ها قدرت ما را امتحان نکنند. انها نباید قدرت ما را بیازمایند. انشالله، اگر ایران بخواهند کشورهای حاشیبه خلیح فارس را بی ثبات کنند، ما توانایی مقابله با آنها را داریم.

به گزارش «تابناک»، سفیر حکومت سعودی در مصر در گفتگویی تفصیلی با این شبکه خبری عربی همانند دیگر مقامات عربی که طی روزهای گذشته به شکل گسترده ای مبادرت به اتخاذ مواضع ضد ایرانی کرده اند تلاش کرد تا با سخنانی احساسی و البته هشدار گونه برای کشورهای عربی به زعم خود از خطر ایران برای منطقه سخن گفته و البته عیان سازد که عربستان سعودی تا چه حد از وجود جمهوری اسلامی ایران هراس دارد.

این مقام سعودی البته سخنان دیگری نیز بر زبان آورده است که اهم آن در ادامه می آید؛ « ما در عربستان سعودی مخصوصا از زمانی که ملک عبدالله ولیعهد بود تلاش کرده ایم  که دست دوستی را به سوی ایران دراز کنیم به هر شکلی. اما متاسفانه، توطئه های ایران در کشورهای حاشیه خلیج فارس هرگز تمامی ندارد.... تا امروز، آنها با توهم امپراطوری فارس زندگی می کنند. اظهارات اخیر ایرانیان عجیب و غریب است. آنها عربستان سعودی را متهم به دخالت در امور بحرین کردند. این حقیقت ندارد و من می توانم آن را ثابت کنم... این اتهامات زمانی از سوی ایران متوجه ما می شود که ایران هم در حال مداخله در امور لبنان، عراق، مصر و کشورهای حاشیه خلیج فارس است...

وضعیت ما با ایران در منطقه به صورت وحشتناکی است. ما پیام قدتمندانه و مهمی را به آنها منتقل کرده ایم: ما اجازه ی نقض امنیت کشورهای حاشیه خلیج فارس را نمی دهیم. امنیت کشورهای حاشیه خلیج فارس، خطر قرمز ما در عربستان سعودی است. مطمئنا شما به یاد دارید که عربستان چگونه به حمله به کویت پاسخ داد!... ایران چندین سال است که جزیره های امارات را اشغال کرده است! و هنوز هم از هر نوع مذاکره ای در این مورد سرباز می زند! و حتی داوری بین المللی را هم قبول نمی کند!...ما در عربستان سعودی خیلی از دست ایران رنج کشیدیم... شما باور نمی کنید که این ایرانی ها دارند در کشورهای حاشیه خلیج فارس چه می کنند. تنها چیزی که این کشور به ان اهمیت می دهد دخالت در هر قسمت از کشورهای جهان عرب است. مصر هم اکنون دارد از این قضیه رنج می برد. مانند خیلی دیگر از کشورهای عربی دیگر، من می توان در مورد هر کشور عربی دیگری، مثال های زیادی بزنم!... کشورهای حاشیه خلیج فارس و امنیت آنها، خط قرمز ماست. ما اجازه نقض امنیت را به آنها را نمی دهیم امیدوارم که قدرت ما را تست نکنند. من دوست دارم چیزهایی که نگفتم یاداور بشوم... ما از دست ایرانی ها در فصل های مختلف حج خیلی رنج بردیم و آزار دیدیم! آنها به عربستان می آیند و باعث آشوب در طول فصل حج می شوند»

بررسی سخنان این مقام سعودی به خوبی نشان می دهد که سعودی ها به شدت از ایران ترس دارند و بیان جملات تهدید گونه آقای «القتان» علیه ایران در واقع عمق این ترس و هراس را نشان می دهد، زیرا نه نتها هر کارشناسی بلکه همه مردم منطقه خاورمیانه می دانند که عربستان سعودی در برابر ایران از چنان توانی برخوردار نیست که بخواهد تهدید کند و یا حتی اندیشه اقدام نظامی علیه ایران را در سر بپروراند که اگر سعودی ها چنین تصوری از خود داشتند در حمله به ایران تردیدی به خود راه نمی دادند.

اما هر چند سخنان احساسی آقای «القتان» چندان ارزش پاسخ ندارد به نظر می رسد یادآوری چند نکته به سعودی ها و دیگر حکام عربی ضد ایرانی و اشاره ای کوتاه به واقعیت های منطقه شاید به آنها کمک کند اندکی عقلانی تر موضع گیری کنند.

1 ـ سعودی ها در روزهای اخیر چندین بار با استفاده از واژه ها و جملاتی چون؛ «بازی با آتش»، «ایران بهتر است توان مارا تست نکند» و مانند اینها، ایران را به نوعی تهدید نظامی کرده اند. این سخنان نوعی جنگ روانی هدفمند است که برخی کشورهای عربی به رهبری سعودی ها به راه انداخته اند تا به زعم خود با وارد کردن ایران در مناقشات عربی ضمن تحت شعاع قرار دادن اعتراضات مردمی در کشورشان و به دنبال ان سرکوب همه جانبه این اعتراضات با راه انداختن جنگی تمام عیار در منطقه پای قدرت های فرا منطقه ای را به جنگ باز کرده و همه علیه ایران متحد شوند.

اعراب و در راس آن آل سعود به خوبی می دانند که به هیچ وجه حتی برای مدتی محدود توان مقابله با ایران را ندارند. آقای «القتان» و دیگر مقامات سعودی و عربی که رجز خوانی می کنند هنوز فزاموش نکرده اند که ارتش سعودی حتی به کمک نیروی نظامی شورای همکاری خلیج فارس نتوانستند از پس گروه کوچک «حوثی» در یمن که از همه طرف محاصره بوده و از کمترین عدوات نظامی برخوردار بودند بر آیند و پس از هفته ها بمباران و اعزام نیروی پیاده نظام به خاک یمن در نهایت با سرشکستگی مجبور به عقب نشینی شده و نبرد خود را نا تمام بگذارند، نمونه دیگری از ناتوانی را به وضوح می توان در موضوع بحرین دید. سعودی ها به همراه نیروهای اماراتی و قطری و برخی مزدوران خارجی دیگر چند هفته ای است برای کمک به «آل خلیفه» وارد بحرین شده اند اما با تمام تجهیزات خود تا به امروز قادر به خاموش کردن اعتراضات بحرینی های بی سلاح نشده اند حال دیگر نیازی به توضیح نیست که این ارتش عربی بیش از آن ضعیف و ناتوان است که حتی بتواند در مقام تهدید علیه ایران ادعایی مطرح کند.

2 ـ به طور طبیعی دلیلی برای آن وجود ندارد تا ایران بخواهد آغاز گر جنگی در منطقه باشد و یا برای نمونه در حوادث کشور بحرین دخالت نظامی کند، زیرا ایران اعتراضات مردمی در منطقه را موضوع داخلی این کشورها می داند و اگر اعتراضی دارد نسبت به نوع برخورد با معترضین بی دفاعی است که به ویژه در کشوری مانند بحرین به سبب پیوستگی نژادی و و مذهبی مردمش با ایرانیان سبب رنجش افکار عمومی در ایران شده است. باور عمومی در ایران این است که تحولات اخیر در منطقه مثبت بوده و در راستای نزدیک تر شدن ملت های منطقه به مردم ایران خواهد بود بنابراین تصور کشاندن ایران به مناقشات داخلی اعراب تصور خامی است که به هیچ وجه جنبه عملی به خود نخواهد گرفت جز آنکه یکی از کشورهای عربی در اقدامی نسنجیده قصد تعدی به منافع و تمامیت ارضی ایران را داشته باشد. همچنین اعراب نباید فراموش کنند که ایران نخستین کشوری بود که دخالت مستقیم عربستان در مسئله داخلی بحرین را محکوم و تقبیح کرد برای همین هیچ عقل سالمی نمی تواند توجیهی برای تکرار همین اشتباه از سوی ایران داشته باشد.

3 ـ شاید مقامات عربی به ویژه سعودی ها تصورشان از جنگ احتمالی با ایران این باشد که به پشتوانه انبوه سلاح های مدرن خریداری شده می توانند در برابر ایرانی که تجربه پیروزی در یکی از بزرگترین جنگ های نیم قرن اخیر را داشته است، عرض اندام کنند اما فراموش کرده اند که در صورت وقوع هر گونه جنگ احتمالی با توجه به تمرکز مراکز زیر ساختی اعراب در موقعیت جغرافیایی محدود به یقین بیش از 80 درصد این زیرساخت ها در کمتر از چند روز به طور کامل نابود خواهد شد در صورتی که آمایش زیرساختی ایران به گونه ای است که چنین آسیبی در مقایسه با اعراب برای ایران بسیار ناچیز است، از سوی دیگر تجربه ورود ناتو به جنگ لیبی نشان از آن دارد که قدرت عملیات نظامی غرب به شکل قابل ملاحظه ای کاهش یافته و حتی ورود این نیرو به جنگ احتمالی ایران با اعراب کمک شایانی به آنها نخواهد کرد. البته حکام عربی یقین داشته باشند که غرب به شدت از نابود شدن زیرساخت ها و تاسیسات کشورهای عربی استقبال خواهند کرد زیرا باز سازی آن سود هنگفتی را نصیب غربی ها خواهد کرد. بنابراین بهترین توصیه به حکام عربی این است که اتفاقا آنها باید تست احتمالی توان نظامی ایران را از سر به در کنند زیرا نتیجه چنین تستی بسیار پرهزینه تر و ویرانگرتر از آنچه هست که حکام جنگ ندیده عربی می اندیشند.

4 ـ امروز دیگر نیاز به واگویی این موضوع از سوی حکام و مقامات عربی نیست که ایران از قدرت بالایی در منطقه چه از نظر نفوذ میان ملت ها (نرم) و چه از نظر قدرت نظامی (سخت) برخوردار است زیرا ایران پس از انقلاب همواره از سال های پس از انقلاب به خود توان نرم افزاری و سخت افزاری خود متکی بوده، هیچ گاه به تمامیت ارضی و حوزه حکمرانی کشورهای منطقه تجاوز نکرده، همواره خواهان گسترش روابط با کشورهای منطقه بوده و برخلاف رویه اختلاف انگیزانه حکام عربی ندای وحدت سر داده است تا جایی که برای این موضوع با اعتراضاتی در داخل نیز مواجه بوده است. این ها همه پیام های روشن و مثبتی بوده است که ملت های منطقه بر خلاف حکامشان آن را دریافت و باور کرده اند به همین واسطه امروز ما ابایی نداریم که بگوییم قدرت برتر منطقه هستیم و برای اثبات این قدرت نیازی به این نداریم که لشکر کشی کنیم بلکه ایجاد باور عمومی در منطقه مبنی بر قدرتمندی اران که اتفاقا در سخنان سفیر عربستان در مصر نیز به وضوح دیده مس شود،  ما را کفایت می کند. البته حکام عربی بهتر است خویشتنداری ایران در برابر رجز خوانی ها و ادعاهای بی اساس خود را نه از باب ناتوانی ایران در پاسخ بلکه برپایه رویکرد «و قالو سلاما» ی ایران در برابر چنین اظهارات خام و احساسی و نابخردانه ای تفسیر کنند.