سایت گل - امير قلعه نويي بچه جنوب تهران است.
او هر وقت و در هر مصاحبه اي مجالي پيدا كرده خواسته يا ناخواسته سري زده
به محله نازي آباد. همان محله اي كه امير در آن چشم به جهان گشود و بعدها
به فوتبال ايران معرفي شد.
امير هميشه از نازي آباد حرفي به ميان مي آورد.
وقتي بحث ترس يا شجاعت وسط مي آيد او را با اين جمله واكنش مي بينيم:« ترس
براي من كه بچه نازي آبادم معني ندارد» اين ترس اما روز جمعه براي بچه اي
از محله نازي آباد معنا شد. روز جمعه، ششم بهمن ماه سال 1391. نه در محله
نازي آباد كه در ورزشگاه آزادي و جلوي ديدگان 100، 80 يا 70 هزار تماشاگري
كه به ورزشگاه آمده بودند.
نازي آبادي در آزادي ترسو(بخوانید محتاط )
شد، ترس از نباختن و حفظ ركورد در دربي او را مجاب كرد تا نه خيلي كم بلكه
مقدار زيادي عقب بنشيند.به زعم خیلی ها او با عويض هايي كه انجام داد باعث
شد نه تنها تيمش عقب نشيني كند بلكه فوتبال روان پرسپوليس را هم بر هم
بزند. براي امير كه پيشتر خصلت نازي آبادي اش كه همانا شجاعت و نترسي است
را در مقابله با بازيكن سالاري هاي مجتبي جباري، فرهاد مجيدي و .... به رخ
كشيده بود جمعه روز خوبي نبود.
قلعهنوئی امروز متهم
ردیف اول است، او متهم به قتل است، قتل جذابیت و هیجان در جمعهی سکوت و
احتیاط. قلعهنوئی آنقدر غرق در مرکز گرداب احتیاط بود که اگر فریاد "فرهاد
مجیدی ... فرهاد مجیدی" جماعت آبی را میتوانست نادیده بگیرد، آن بیست
دقیقهی پایانی را هم ریسک نمیکرد و به جای مجیدی یک بازیکن با افکار
تدافعی در قد و قامت حنیف عمرانزاده را وارد میدان میکرد تا همچون روزهای
نبوغ و ابتکارش حنیف یک مهاجم مدافع باشد و نیازی نیز به فرهاد و امثال او
نباشد.
امیرخان قصهی ما اما دلی به وسعت دریا دارد و به اتهامات با
دیدگاه صبر مینگرد. او جذابیت و هیجان را فدای آمار نکرد، چون برای فردا
میجنگد. قلعهای که پرافتخارترین سرمربی تاریخ لیگ برتر میسازد، قلعهای
است که آجرش جامهای قهرمانی است و ملاتش آمار و ارقام، پس در این میان چه
اهمیتی دارد که این بنا طبق چه سبکی بنا نهاده شده است ؟
طرف مهم ماجرا
صدرنشینی استقلال با همین تک امتیاز و احتمال افزایش فاصله با رقبا با برد
مقابل پیکان در بازی این هفته است. یادمان باشد این هفته سپاهان ، فولاد و
تراکنور بازی های سخت تری به نسبت تیم قلعه نویی دارند و شاید نتیجه بازی
های این هفته یک اختلاف 3 امتیازی باشد. نکته مهم ، در ذهن امیر قهرمانی و
هدف تهایی است. او به خوبی می داند این روزها می گذرند و جام را آخر فصل می
دهند . حالا به فرض که یک دربی هم قربانی شود...
پس اگر دقیق بنگریم
پیروز واقعی دربی، مرد جمعهی احتیاط بود، مردی که تلاش فرآوان کرد اما
برای نباختن و تداوم روند شکستناپذیری...
شما چه فکر می کنید؟