تحلیل‌نیویورک‌تایمز از افزایش‌قدرت‌چانه‌زنی‌ایران

به گزارش 598 به نقل از فارس، «ری تکیه» عضو شورای روابط خارجی آمریکا در روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی به چالش‌ها و موانعی پرداخته است که ممکن است باعث شوند کشورهای 1+5 در رسیدن به توافق با ایران دچار مشکل شوند.

این گزارش در ابتدا می‌نویسد در میان طرفین شرکت‌کننده در این مذاکرات، کشورهای غربی سرگرم وضع تحریم علیه ایران هستند و می گویند تنها در صورتی این تحریم‌ها را کاهش خواهند داد که ایران جنبه‌های اصلی برنامه هسته‌ایش را متوقف کند. ایران نیز از سوی دیگر می‌داند که توسعه قابلیت‌های هسته‌ایش باعث خواهد شد قدرت چانه‌زنیش افزایش یابد.

نیویورک‌تایمز می‌افزاید هیچکدام از دو طرف در مسیر دستیابی به امتیازات، حاضر نیستند از آنچه آنها را تکیه‌گاهشان در این مذاکرات می‌دانند، چشم‌پوشی کنند.

این روزنامه آمریکایی می‌نویسد تنها راهی که طرفین می‌توانند با توسل به آن از این دور باطل بیرون بیایند این است که از تلاش برای دستیابی به توافقی بزرگ چشم بپوشند و به دنبال دستیابی به توافقی در مقیاس محدودتر باشند.

این گزارش تصریح کرده راهبرد فعلی آمریکا بر اساس این تفکر استوار است که افزایش جریمه‌های اقتصادی می‌تواند ولع طرف مقابل، یعنی ایران، را برای دستیابی به توافق بیشتر کند. با این حال، روزنامه نیویورک‌تایمز استدلال می‌کند دقیقاً موفقیت نسبی همین راهبرد است که به عاملی برای شکست آن هم تبدیل می‌شود.

نیویورک تایمز در توضیح این استدلال می‌نویسد: «هر چه سیاست تحریم‌ها موفق‌تر باشند، قدرتهای بزرگ تمایل کمتری خواهند داشت دستاوردهایشان را با مصالحه‌ای متوسّط مبادله کنند.»

این گزارش، از سوی دیگر به دستاوردهای ایران در زمینه برنامه هسته‌ای اشاره کرده و می‌نویسد این پیشرفت‌ها باعث شده‌اند قدرت چانه‌زنی تهران بالاتر رفته و از جامعه بین‌المللی امتیازات بالاتری برای قطع آن بخواهد.

پیشنهاد این روزنامه آمریکایی برای از بین بردن این مانع روان‌شناختی در مذاکرات دو طرف این است که آنها به موافقتی «مقدماتی و متوسّط» بسنده کنند.

فایده چنین موافقتی، به زعم نیویورک‌تایمز این است که: «به جمهوری اسلامی کمک خواهد کرد این تفکر تباه‌کننده  که دیپلماسی تنها حیله‌ای برای افزایش فشار بر نظامش است را از خود دور کند.»