نشريه آمريكايي آتلانتيك با انتشار اين خبر نوشت: باراك اوباما، رئيس جمهوري آمريكا
بايد پيشنهاد سخاوتمندانه اي به ايران به منظور حل موضوع هسته اي اين كشور ارائه
دهد و علاقمندي تهران را براي حل اين موضوع از طريق ديپلماتيك بسنجد.
به نوشته «پاتريك كلاوسون»، معاون اجرايي تحقيقات مؤسسه خاور نزديك واشنگتن،
مهمترين مسئله در مورد ايران اين است كه چه پيشنهاد هسته اي بايد به اين كشور ارائه
داد. در حالي كه بيشتر توجهات به سوي شيوه افزايش فشارها بر تهران معطوف شده است
هدف غايي بايد ترغيب اين كشور با ارائه مشوق هايي بهتر باشد و راهبرد گذشته مبني بر
تمركز بر تدابير كوچك اعتمادسازي تغيير كند.
آتلانتيك نوشت: نه مقامات ايران و نه افكار عمومي در داخل و خارج اين كشور با مشوق
هاي ارائه شده ناچيز در مذاكرات چند ماه پيش بغداد تحريك نشده است. پيشنهاد جديدي
كه قدرت هاي 1+5 روي آن توافق كرده اند چندان واجد ارزش نيست. تعجبي ندارد كه واكنش
ايران اين بوده است كه چنين تعاملي ارزش مصالحه را ندارد. ايران براي دست يافتن به
تعامل بر روي دو نكته تأكيد داشت؛ كاهش تحريم ها و غني سازي اورانيوم. در صورتي كه
غرب در مورد اين دو مسئله پيشنهاد ارزشمندي بدهد مي توان به تعامل دست يافت.
آتلانتيك همچنين با بيان اينكه مي توان غني سازي در ايران را پذيرفت، به موانع
موجود نزد سياستمداران آمريكايي مي پردازد و مي نويسد: هر تعاملي با ايران، برخي
كشورهاي اعراب متحد آمريكا را به اندازه اسرائيل نگران مي كند. اميرنشين هاي حاشيه
خليج (فارس) از اين بابت هراس دارند كه هر تعاملي اهميت منطقه اي ايران را افزايش
دهد نيز مخاطرات فراواني در بردارد.
آتلانتيك نوشت: مسئله ديگر اين است كه ايران هر امتيازدهي را مي پذيرد و بعد
مطالبات خود را افزايش مي دهد اما در عوض امتيازي نمي دهد و نتيجه اين است كه
پيشنهاد موضع چانه زني 1+5 را از بين مي برد. اما بزرگ ترين خطر اين است كه ايران
احتمالاً پيشنهاد را به طور كلي رد مي كند.
نشريه آمريكايي با بيان اينكه در اين صورت معناي پيشرفت ايران، پذيرش برنامه هسته
اي آن از سوي واشنگتن است، نوشت: اعلام رسمي يك امر و دنبال نكردن آن به شدت به
اعتبار آمريكا و تضمين هاي امنيتي اش در آسيا و شرق اروپا در سراسر جهان لطمه مي
زند.