به گزارش 598 به نقل از سایت گل- تیمی که در طول ۵ بازی ۱۴ گل زده و در جریان این دیدارها شاید چیزی حدود ۳۰ موقعیت گل ساخته بود در مصاف با داماش حتی یک بار صاحب موقعیت گل جدی نشد و شاید از این حیث برد پرسپولیس مقابل داماش یک برد خاص و تاریخی باشد!
این اتفاق البته در دو بعد قابل بررسی است که یک بعد آن به مسائل روانی بازمیگردد و بعد دیگر مربوط به مسائل فنی است.
در بعد روانی میتوان هیجانات بازی ماقبل دربی و ترس از دریافت اخطار سوم را برای ۴ بازیکن دواخطاره این تیم مورد تحلیل قرار داد اما در بعد فنی باید روی خط میانی تیم گلمحمدی زوم کرد و این سوال را پرسید که چرا این خط در خلق موقعیت عاجز بود؟
بدون شک در اینکه پرسپولیس خوب نبود نمیتوان مهاجمان و مدافعان این تیم را نشانه گرفت بلکه باید به خط هافبکی متمرکز شد که در طول ۹۰ دقیقه هیچ حرفی برای گفتن نداشت و در بیشتر اوقات تماشاگر چرخیدن توپ در میانه میدان توسط هافبکهای حریف بود.
پرسپولیس مقابل داماش پروویچ، حقیقی، نوری و کلاهکج را به عنوان ۴ هافبک خود زمین فرستاد اما جدا از نوری و حقیقی که با ترس بازی میکردند عادل کلاهکج به هیچ وجه در جناح راست کارایی لازم را نداشت. کلاهکج که بعضا به خاطر عادت خود به میانه میدان سرک میکشید در همکاری با حسین ماهینی، مدافع پشت سر خود ناکام بود و در فاز حمله هیچ حرکت مثبتی انجام نداد.
او در پستی بازی میکرد که پیشتر علی کریمی در آن به میدان میرفت. بدون شک بازی در این پست تکنیک بالایی را طلب میکند و هافبک راست سیستم ۲-۴-۴ باید توانایی از پیش رو بر داشتن مدافع روبروی خود، دور زدن خط دفاعی حریف، دادن پاس گل و حتی گلزنی را داشته باشد اما عادل در این پست هم دقیقا همانطور بازی میکرد که قبلا از او در پست هافبک دفاعی دیده بودیم.
حتی مصدومیت او و تعویضش هم منجر به بهتر شدن روند پرسپولیس در میانه میدان نشد چرا که با ورود نقیزاده پرسپولیس تغییر سیستم داد و با به کارگیری سیستم ۱-۳-۲-۴ غلامرضا رضایی یکی از معدود عناصر فعال تیم در فاز حمله از دروازه حریف دور شد تا در بیست دقیقه پایانی تاثیرگذاری لازم را نداشته باشد.
این مساله البته توام شد با بازی ضعیف نقیزاده و فشنگچی دو بازیکن تعویضی تیم تا روند بد هافبکهای پرسپولیس مقابل داماش چه در فاز دفاع چه در حمله تا دقیقه ۹۰ ادامه داشته باشد. در این میان نقیزاده در قطع ارتباط هافبکها و خط حمله داماش ضعیف عمل کرد و فشنگچی هم آنقدر توپ لو داد تا گلمحمدی با دست به سرش بکوبد.
البته این نمایش ضعیف تا حدود زیادی معلول بازی محتاطانه و ضعیف رضا حقیقی و محمد نوری دو عنصر تاثیرگذار خط هافبک پرسپولیس هم بود که فقط در یک لحظه تاثیرگذار شد و بر حسب تصادف همان یک لحظه هم سند پیروزی پرسپولیس را امضا کرد؛ لحظهای که حقیقی با یک پاس تماشایی و عمقی بلند با بیرون پا، رضایی را روانه دروازه حریف کرد تا پنالتی و تک گل پرسپولیس حاصل شود.