اين مطلب را علي افشاري (از عناصر نفوذي حزب مشاركت و نهضت آزادي در دفتر تحكيم)
مورد تأكيد قرار داد. وي چند سالي است كه به آمريكا گريخته است. افشاري در وبسايت
راديو زمانه با اذعان به استقبال محافل معاند جمهوري اسلامي از فشارهاي غرب مي
نويسد: به باور برخي از نيروهاي موسوم به اپوزيسيون برانداز، تنش هر چه بيش تر بين
غرب و جمهوري اسلامي زمينه را براي سقوط حكومت مساعدتر مي كند. دسته ديگر مخالفان،
گروه هاي منتقد داخل حكومت هستند كه فشار خارجي را اهرمي براي تغيير موازنه قواي
داخل حكومت به نفع خود محسوب مي كنند. آنها تشديد تحريم ها را فرصتي براي خود به
شمار مي آورند تا به حاكميت نشان دهند تغيير شرايط سياسي و حضور آنها در دولت مي
تواند تهديدها را برطرف سازد. اين نيروها نمي توانند نظرات خود را علني بيان كنند
اما با صدور كدهايي ناخرسندي خود را از حل مشكلات در نبود مشاركت در جريان مذاكرات
نشان مي دهند و در صورت امكان دست به كارشكني هم مي زنند.
وي با بيان اينكه «بدفهمي و برداشت غلطي نيز وجود دارد كه معمولاً از سوي اصلاح
طلبان بيان مي شود. آنان حضور خود و يا منتخبين مردم در دولت و مجلس را موجب برطرف
شدن تحريم ها و مخاطرات خارجي مي دانند»، خاطرنشان كرد: براي غرب فرقي نمي كند كه
سيدمحمد خاتمي رئيس جمهور باشد يا محمود احمدي نژاد يا حبيب الله پيمان يا هر كس
ديگر. از ديد غرب دستيابي ايران به فناوري هسته اي خط قرمز محسوب مي شود. صرف نظر
از اين كه اين نگاه غرب مشروعيت داشته باشد يا نه، رويكرد فوق يك واقعيت در دكترين
امنيتي و منافع ملي آنها است.
وي گروهك موسوم به ملي مذهبي را كه همسو با اصلاح طلبان عمل مي كند، دچار سوء تفاهم
مشابه معرفي كرد و افزود: اين طيف هم بحران هسته اي را محملي براي برخورد با حكومت
دانسته اند. برداشت اين مجمع همانند اصلاح طلبان استوار بر غفلت است. چگونگي حكومت
و ميزان مقبوليت دولت، تأثيري در سمت گيري منفي غرب نسبت به فعاليت هاي حساس اتمي
در ايران ندارد.