فیلم‌های دهه 80 به لعنت خدا هم نمی‌ارزند

 

- هرعاقلی می‌داند که وقتی مومنین و متدینین فیلمی را می‌کوبند، قطعا آن فیلم مستهجن است و اگر با آب زمزم هم شستشو شوند آن فیلم‌ها پاک نخواهند شد. وقتی متدینین بگویند فلان فیلم بد است مطمئنا بد است. ملاک فیلم خدایی نظر مومنان است. 

 

- من حدود 28سال پیش نامه‌ای به مسئولان آن زمان حوزه هنری نوشتم و درخواست کردم حالا که شما بیش از 100 سالن سینما در سراسر کشور دارید و سینما در قبضه شماست تنها به فیلم‌های مناسب اجازه اکران بدهید، اما متاسفانه گوش نکردند. امسال حوزه هنری با درایت آقای مومنی این حرکت را انجام داده که بسیار میمون و مبارک است اما مشروط به اینکه باعث تحریک عوامل ناباب خانه‌ سینما وغیره نشوند و جریان ساز باشد.

 

- این فیلم‌ها در اکران به فروش بالایی دست پیداکرده اند، دلیل این موضوع به این برمی‌گردد که متاسفانه در ایران مسئولین به جای توقیف کامل این آثار، برخلاف نظرمتدینین آنها را اکران می‌کنند. بعد شنونده‌ها تحریک می‌شوند و با کنجکاوی به دیدن این آثار می‌روند و جنجال‌ها باعث فروش آنها می‌شود. 

 

- من شک دارم که جیرانی، کاهانی و بقیه این فیلمسازان مسلمان باشند. کسی که فیلمش باعث ترویج ضداخلاقیات شود وجوانان را منحرف کند، مسلمانی نکرده است. به حکم و حرف خدا هر کس که به مسلمانان خیانت کند و جوانان را گمراه کند، مفسد فی الارض است و خونش حلال است، این حرف من نیست فرمایش خدا است.

 

- با موضوع قرآنی نیز می‌توان فیلم اجتماعی ساخت. چراکه اصلا قرآن آمده تا ما در زندگی روزمره از آن بهره ببریم. می‌شود ازآنها استنباط اجتماعی داشت. 

 

- باید تشکیلاتی فراهم شود تا تعدادی از مداحان، روحانیون، علما و مسئولین درجشنواره فیلم فجر فیلم‌ها را ببینند و در طول سال فیلم‌های بد را بکوبند و فیلم‌های خوب را به مردم گزارش بدهند و ازآنها دعوت کنند که به سینما بروند. 

 

- من هیچگاه خودم را سینماگر و از اهالی این سینما نمی‌دانم. بارها هم گفته‌ام سینماگران به دنبال خدا نیستند.

 

من یک آدم مذهبی هستم که با ابزارسینما اهدافم را دنبال می‌کنم. متاسفم که مجبورم آثارم را از این تلویزیون و سینما که خانواده شهدا، علما و متدینین از آن متنفرند پخش کنم. شاید در آینده فیلم بسازم و در مساجد نمایش دهم.