محققان دریافتند که این زنگ تفریح ذهنی میتواند از کسری از ثانیه تا چند ثانیه طول بکشد تا توجه کامل دوباره بازیابی شود.
در
این زمان، اسکنهایی که افول و جریان خون را در مغز پیگیری میکردند، نشان
دادند که مناطق مرتبط با توجه کامل برای لحظاتی خاموش میشوند. در این
استراحت کوتاه برای توجه، مناطق مغزی موسوم به شبکه حالت پیش فرض روشن
میشوند.
این شبکه که کمتر از یک دهه پیش کشف شده، در حقیقت تنظیم
غیرفعال مغز است. در زمانهایی که توجه انسان برای یک کار شناختی مانند
خوانش یا صحبت کردن لازم نیست، این گروه مناطق مغزی بکار افتاده و تفکرات
انسان بطور آزادانه گردش میکنند. اما در حالت غیرفعال، تفکرات فرد به ندرت
به مسائل دور کشیده میشود و اغلب به احساسات، کلام دوستان، یادآوری
کارهای انجام شده یا تصور کارهای روز بعد اختصاص دارند.
بیشتر افراد
در هر دقیقه بین ۱۵ تا ۲۰ مورد از این لحظات را داشته و دانشمندان مشاهده
کردهاند که بیشتر این پلک زدنها در نزدیکی یا در زمان یک توقف ضمنی روی
میدهد. برای مثال در زمان خواندن یا گوش دادن به سخنان یک فرد دیگر این
حالت بیشتر در انتهای یک جمله پیش میآید در حالیکه در زمان تماشای یک فیلم
این وقفه در زمان ترک صحنه توسط بازیگر یا تغییر جهت دوربین ایجاد میشود.
این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.