به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مرکز زنجان، روز هفتم ماه صفر سال 129 ق
زمانی که امام جعفر صادق علیه السلام به همراه خانواده و اصحابشان از سفر
حج به مدینه مراجعت می کردند، کودکی از مادری به نام حمیده به دنیا آمد که
حضرت، نام او را موسی گذاشتند و فرمودند: این فرزند بعد از من امامی برای
خلق است.
مهم ترین و معروف ترین لقب امام موسی کاظم علیه السلام ،
«کاظم» است. کاظم یعنی فرو خورنده خشم و غضب. از دیگر القاب آن حضرت می
توان به عالم، صالح، باب الحوائج، صابر، امین و زین المجتهدین اشاره کرد.
مهم ترین کنیه آن حضرت عبدصالح و ابوالحسن می باشد.
شهادت پدر و امامت آن حضرت
امام
موسی کاظم علیه السلام بیست سال از دوران زندگی پدر را درک کرد که برای او
بسیار گران قدر و پر ارج بود. محضر پدر برای او از آن بابت ارزنده بود که
او قدر پدر، امام و استاد خود را می شناخت و چه بهره ها که از اشراقات آن
استاد و پدر گرامی برای او حاصل نمی شد. منصور عباسی که زنده بودن امام
جعفر صادق علیه السلام را سدی برای خود می دانست به طراحی نقشه قتل آن حضرت
پرداخت و به حضرت زهر خورانید. امام پس از خوردن زهر بیمار و بستری شد و
در فاصله اندک به دیدار اجداد پاکش شتافت و سکان امامت را به امام موسی
کاظم که بیست سال بیشتر نداشت سپرد. امام کاظم علیه السلام نیز همان راه و
روش پدر را تعقیب کرد.
ادامه نهضت علمی و فرهنگی
امام موسی
کاظم علیه السلام پس از پدر نهضت علمی او را دنبال کرد و پیروانش را که
پراکنده شده بودند، از نو گرد هم آورد و به مجلس درس آنها سر و سامان داد.
البته وضعیت برای این اقدام امام مساعد نبود، اما او از هر فرصت و امکانی
برای تحقق این هدف سود می جست و لحظه ای از تلاش و کوشش باز نایستاد و در
راه تکامل جنبش علمی و نهضت فرهنگی اسلام تلاش کرد و صدها محدّث و مفسر و
مبلّغ تربیت نمود و به کمک آنها توانست از مکتب تشیع پاسداری کند و حرکت آن
را تداوم بخشد.
امام کاظم(ع) و حکومت بر دل ها
هارون
الرشید، خلیفه عبّاسی، با این که قدرتمندترین خلیفه عباسی بود از این که می
دید مردم احترام فراوانی به امام کاظم علیه السلام می کنند به شدت ناراحت
بود و تمام تلاشش این بود که نفوذ معنوی امام علیه السلام را خنثی کند. او
از این که می شنید مردم حقوق و مالیت های اسلامی را مخفیانه به موسی بن
جعفر علیه السلام می پردازند و با این عمل خود در واقع حاکمیت ایشان را به
رسمیّت شناخته، از حکومت عبّاسی بیزاری می جویند، سخت رنج می برد. روی همین
اصل بود که روزی هارون امام علیه السلام را کنار کعبه دید و به ایشان گفت:
«تو همان هستی که مردم پنهانی با تو بیعت کرده تو را به پیشوایی بر گزیده
اند؟ امام فرمودند: «اَنَا اِمامُ القُلُوبِ و اَنْتَ اِمامُ الجُسُوم؛ من
بر دل های مردم حکومت می کنم و تو بر تن ها