سوء استفاده شرکتهای تجاری از غفلت تلویزیون

به گزارش 598 به نقل از بولتن نیوز، شركت توسعه گردشگري پديده شانديز يكي ديگر از مجموعه هاي اقتصادي است كه اين روزها تبليغات گسترده اي را در راديو و تلويزيون شروع کرده است که در طول شبانه روز چندین بار این آگهی تبلیغاتی در رسانه ملی پخش می شود.

 

فارغ از قضاوت درباره وجوه مختلف اين شركت، به نظر نگارنده طراز كاري كه در زمينه ساخت و ساز ارائه كرده است، مي تواند و بايد الگويي براي پيمانكاران دولتي و خصوصي كشور باشد، اما...

 

اما با نگاه دقیق به محتوای این آگهی می توان دریافت که در داخل این آگهی نوعی عوامفریبی نهفته است.

 

بعنوان مثال در این آگهی بزرگترين پروژه اين شركت به نام «شهر پديده شانديز» معرفی می شود این در حالی است که طبق ماده چهارم "قانون تعاريف و ضوابط تقسيمات كشوري" شهر محلي است با حدود قانوني كه در محدوده جغرافيايي بخش واقع شده و از نظر بافت ساختماني، اشتغال و ساير عوامل، داراي‌سيمايي با ويژگيهاي خاص خود بوده به طوري كه اكثريت ساكنان دائمي آن در مشاغل كسب، تجارت، صنعت، كشاورزي، خدمات و فعاليتهاي اداري ‌اشتغال داشته و در زمينه خدمات شهري از خودكفايي نسبي برخوردار و كانون مبادلات اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي حوزه جذب و نفوذ‌پيرامون خود بوده و حداقل داراي 10 هزار نفر جمعيت باشد.

 

طبق قانون شهرهاي جديد نيز، «شهر جديد» به نقاط جمعيتي اطلاق مي‌گردد كه در چارچوب طرح مصوب شورايعالي شهرسازي و معماري ايران در خارج از محدوده قانوني و حريم استحفاظي شهرها (هركدام كه بزرگتر باشد) براي اسكان حداقل 30 هزار نفر به اضافه ساختمانها و تأسيسات موردنياز عمومي، خدماتي، اجتماعي و اقتصادي ساكنان آن پيش‌بيني مي‌شود.

 

همچنین ایجاد شهر جدید باید به تصویب هیئت دولت هم برسد و اضافه شدن شهر جدید به تقسیمات کشوری بدون مصوبه هیئت دولت امکان پذیر نیست.

 

شايد برخی با دیدن این آگهی به این باور برسند که چون رسانه ملی این آگهی را پخش می کند و موضوع تبليغات شركت پديده شانديز همين شهر جديد است، پس مراحل قانوني آن نيز طي شده است، در حالی که چنین نیست.

 

از طرف دیگر در همين تبليغ تلويزيوني فردي نشان داده مي شود كه به عنوان شهردار شهر به توضيح درباره ويژگي ها و اقدامات انجام شده براي تاسيس شهر پديده شانديز مي پردازد، در حالي كه شهرهاي جديد بايد زير نظر مديرعامل اداره شوند و پس از تكميل احداث، با طي روند قانوني، براي آنها شهرداري تاسيس شود و شهردار نیز طبق قانون باید پس از انتخابات شورای شهر از سوی اعضای این شورا تعیین گردد.

 

نكته ديگر ظريف عوامفريبانه اين آگهي اين است كه سعي دارد تا مردم را به خريد و شركت در اين پروژه ترغيب كند و براي اين كار خود در مصاحبه به اصطلاح شهردار اين شهر و همچنين برخي مسئولين اين پروژه و سهامداران گفته مي شود كه 90 درصد مردم در اين شهر سهام دارند. اين ادعا در حالي مطرح شده كه معلوم نيست كه90 درصد مردم كجا در اين پروژه سهام دارند؟ آيا واقعيت همين است كه در آگهي پخش مي شود و 90 درصد مردم در اين پروژه شركت كردند؟

 

البته اين نكته نيز به طنز مورد اشاره قرار مي گيرد كه در مجتمع هاي مسكوني وقتي ساكنين براي انجام امور ساختمان فردي را انتخاب مي كنند، گاها به او شهردار نيز مي گويند كه بعيد نيست، شهردار مورد اشاره نيز از همين دست افراد انتخابي باشد.

 

به هر روي بهتر است صدا و سيماي جمهوري اسلامي، هر چه سريعتر ضمن بررسي اين موضوع از احتمال بروز مشكل براي خريداران و سهامداران اين مجموعه در اثر تبليغات تلويزيوني جلوگيري كند و حتي پيشنهاد مي شود، مراجع قانوني و به عنوان مثال شوراي نظارت بر صدا و سيما (در صورتي كه چنين قانوني وجود ندارد) قانوني وضع كند كه در صورت تحميل خسارت به مردم از ناحيه تبليغات راديو و تلويزيوني، امكان طرح شكايت و درخواست غرامت را از اين مجموعه داشته باشند، تا پس از اين صدا و سيما علاوه بر دقت و ظرافت در تعيين هزينه پخش تبليغات مجبور باشد، اين دقت و ظرافت را در بررسي اصالت اين آگهي ها نيز به خرج دهد.

 

پخش آگهي هاي تجاري و خدماتي از تلويزيون به همان ميزان كه فوايد فراواني دارد، در صورت كوچكترين بي توجهي و به همان گستردگي دايره تاثير و نفوذ برنامه هاي تلويزيون، آثار مخرب بر جاي مي گذارد.

 

بارها پيش آمده است كه مردم به دليل پخش يا انتشار خبر، مطلب يا يك آگهي تجاري و خدماتي از تلويزيون بدون تحقيق كافي درباره صحت و سقم درباره اصالت آن، به صرف پخش از سيماي ملي به آن اعتماد كرده اند و از اين رهگذر متحمل خسارات سنگين و بعضا غيرقابل جبران شده اند.

 

تاثير تبليغات تلويزيوني تا بدانجاست كه يكي از شركتهاي توليد مواد غذايي كه اخيرا بعد از پخش همه فيلمها و سريالها، بخشهاي خبري، بخشهاي اقتصادي، سياسي و غيره تلويزيون و البته راديو آگهي بسيار ابتداي محصولات خود را پخش مي كند، توانسته محصولات خود را حتي به يخچال و ويترين خواروبار فروشيهاي روستاهاي كوچك نيز وارد كند.