به گزارش کیهان، جرس در تحليلي نوشت: با
اندك دقت مي شود به مسئله اي پي برد و آن هم اين است كه عده اي را باور بر
آن است كه اصلاح طلبان فقط بازيگران عرصه انتخابات و قدرت مداري و سياست
ورزي درون حكومتي هستند و بيش از آن هنري براي عرصه در چنته ندارند، تحليلي
كه در وهله اول نامنصفانه به نظر مي رسد اما نياز به واكاوي بيشتري دارد.
جرس اضافه مي كند: اشتباه اصلي اصلاح
طلبان دقيقاً از زماني شكل گرفت كه زعماي اصلاحات همه چيز را در انتخابات و
صندوق رأي جستند و بر آن باور بودند كه همه چيز يعني فعال بودن در كارزار
انتخاباتي و هر كسي را بدون توجه به وجه كاريزماي انتخاباتي و فعاليت سياسي
معرفي كردن- مسئله اي كه با معرفي دكتر معين به عنوان كانديداي رياست
جمهوري بعد از خاتمي از طرف جبهه مشاركت و مجاهدين انقلاب بسيار آسيب زا و
ضربه زننده تمام شد- و يا به هر نحوي كانديد و يا كانديداها معرفي كردن و
به هر نحوي بودن رأي خود را به صندوق انداختن، و آش اين مسئله تا بدان جا
شور شد كه پس از آنهمه اتفاقات ناگوار براي جريان اصلاح طلبي بعد از
انتخابات رياست جمهوري 88 سيد محمد خاتمي ليدر و رهبر اصلي جريان اصلاحات
به تنهايي و به باور خويش براي نجات اصلاحات! در انتخابات مجلس اخير در
حوزه دماوند رأي خود را به صندوق انداخت و بحث ها و واكنش هاي بسياري را
دامن زد.
ارگان حلقه لندن بدون اشاره به نقش
افتضاحات امثال مهاجراني و كديور و ديگر گردانندگانش در سقوط اصلاح طلبان
از چشم مردم، طرفداران حضور در انتخابات در جبهه اصلاحات را قدرت محور
معرفي كرد و نوشت: اين باور اصلاح طلبان، اصلاحات را به پرتگاه مي كشاند.
نگاه صرفاً انتخاباتي به مقوله اصلاحات- حال چه نگاه مشاركت انتخاباتي
مشروط يا نگاه انتخاباتي معقول و يا...- يكي از اولين پيامدهايش نمو و بروز
افراد خاصي است كه تا نان و آب اصلاحات به راه است اصلاح طلب هستند و با
اندك احساس خطر ذهني يا عيني فرسنگ ها راه خود را كج مي كنند و دوباره در
ايام انتخابات براي خودنمايي و بروز اجتماعي اصلاح طلب كج و كوله! مي شوند،
و فضا را براي سوء استفاده از اصلاحات و اصلاح طلبان فراهم مي نمايند،
افرادي كه با نام و نان اصلاحات حتي در دوره اخير و دوره قبل مجلس در آن
حضور داشته و دارند بي آنكه حتي در جلسات مخفي خويش جرأت اندك نداي اصلاح
طلبي را داشته باشند.
جرس همچنين با متهم كردن اين طيف از
اصلاح طلبان به داشتن شهوت قدرت(!) و با اشاره به بازداشت برخي از دست
اندركاران آشوب سال 88 خواستار تحريم انتخابات و عدم معرفي نامزد و عدم
حضور در انتخابات شد. حلقه لندن در انتخابات مجلس (اسفند ماه سال 1390) نيز
بر تحريم انتخابات تأكيد داشت اما با وجود تبليغ علني پروژه تحريم از سوي
جبهه ضد انقلاب و فتنه گران، مشاركت 65 درصدي مردم به عنوان يكي از
بالاترين ركوردهاي مشاركت در انتخابات مجلس رقم خورد و بدين ترتيب پيش بيني
مي شود ميزان مشاركت در انتخابات رياست جمهوري نيز رقمي به مراتب بالاتر
باشد.
دعوت حلقه لندن به تحريم انتخابات در
حالي است كه حلقه پاريس و بروكسل (جمع اردشير اميرارجمند و رجب مزروعي در
شوراي هماهنگي سبز) نيز هفته گذشته خواستار تحريم انتخابات شدند.