به گزارش 598 به نقل از خبرگزاری فارس، «پس از بازگشت از بازیهای آسیای گوانگجو شبانه روز تلاش کردم تا به آرزویم که کسب مدال طلا مسابقات جهانی است برسم، به قدری تلاش کرده بودم که میدانستم با حضور در مسابقات جهانی 2012 پاریس مدال طلای وزن 60- کیلوگرم را کسب خواهم کرد.» این گوشهای از صحبتهای کاراتهکای قمی وزن 67- کیلوگرم تیم ملی ایران است که در سن 22 سالگی با اولین حضور خود در مسابقات جهانی توانست مدال طلای مسابقات را از آن خود کند.
خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس در همین زمینه از امیر مهدیزاده کاراتهکای تیم ملی دعوت کرد تا با حضور در خبرگزاری در مورد کسب مدال طلای خود صحبتهایی را مطرح کند:
مصاحبه مهدیزاده با خبرگزاری فارس را در ادامه میخوانیم:
فارس: نام امیر مهدیزاده این روزها در تمام رسانهها مطرح است، آیا حتما مهدی زادهها مدال طلای جهان را کسب کنید تا نامی از آنها در رسانهها مطرح شود؟
همه میدانند که فوتبال جذابتر و تماشاگر پسندتر از رشتههای دیگر است. البته خیلی از فوتبالیستها حتی به تیم ملی هم نمیرسند. شاید در خواب هم به رویاهای خود نتوانند برسند، اما بازتاب صحبتهای آنها خیلی رسانهای میشود. لباس پوشیدن فوتبالیستها که خیلی پیش پا افتاده است، اما اهمیت آن از کسب مدال جهانی ما بیشتر است و نمیدانم که چرا به این صورت است.
فارس: قبول داری که کسب مدال طلای شما بازتاب فراوانی داشت؟
بله، واقعاً همه مردم از کسب مدال طلای من خوشحال شدند. به هر حال این افتخاری است که تنها برای من نیست و مردم نیز در این موفقیت شریک هستند.
فارس: مسئولان جایزهای برای شما در نظر گرفتهاند؟
مسئولان فدراسیون قول دادهاند که مبلغ 20 میلیون تومان هدیه نقدی به مدالآوران اهداء خواهند کرد، اما شنیدهام قرار است در قم نیز برایم یک مراسم برگزار شود که هنوز زمانش مشخص نیست.
فارس: قبول داری که با کسب مدال طلا در مسابقات جهانی از سایه حسین روحانی بیرون آمدی؟
من احترام خاصی به روحانی قائلم. به هر حال وی مدالهای فراوانی را کسب کرده است. البته من هم تلاش کردم و میدانستم که کار سختی را پیش رو دارم چون قبل از من که روحانی در این وزن حضور داشت مدالهای خوش رنگی را کسب کرده بود. کسب 4 مدال جهانی کار بزرگی است و به همین دلیل تلاش میکردم تا از عنوانهایی که حسین روحانی در این سالها کسب کرده، دفاع کنم.
فارس: حسین روحانی از تیم ملی هنوز خداحافظی نکرده و پیش از این که تیم ملی به فرانسه اعزام شود در صحبتهای خود اظهار کرده بود که به هیچ عنوان تصمیمی برای خداحافظی از تیم ملی ندارد، پس با این حساب مهدیزاده برای حضور در تیم ملی کار سنگینتری را در پیش رو دارد.
این موضوع هیچ فرقی برایم ندارد چون از قبل من هم بودهام و در حال حاضر هم هستم، مهم این است که یکی برای کشورمان افتخار آفرینی کند.
فارس: قبل از اعزام به مسابقات پاریس وعده کسب مدال طلا را داده بودی و خیلی هم مطمئن در مورد این موضوع صحبت میکردی، دلیل این صحبتها چه بود؟
شش سال مداوم زیر نظر دباغیان در باشگاه مقاومت شبانه روز تمرین کردم و خدا رو شکر در پایان هم مزد زحماتم را با با کسب مدال طلا گرفتم. با تمریناتی که داشتم میدانستم که توانایی کسب مدال طلا را دارم. در طول این سالها نفس کشیدنم نیز برای کسب مدال طلا بود.
فارس: دباغیان در صحبتهای خود اظهار داشت که شما اولین کاراتهکایی هستید که در اولین حضور خود در مسابقات جهانی مدال طلا کسب کردهاید و این یک رکورد برای کاراته ایران محسوب میشود.
حسین روحانی سه بار در مسابقات جهانی شرکت کرده و در سومین حضورش در مسابقات جهانی مدال طلا را کسب کرد. مهدی عموزاده در دومین حضور خود در مسابقات جهانی مدال طلا را کسب کرد. جاسم ویشکاهی نیز در دومین حضور خود در مسابقات جهانی مدال طلا را کسب کرد و من نیز در اولین حضورم در مسابقات جهانی به این افتخار رسیدم.
فارس: برای مسابقات دوره آینده که به میزبانی آلمان برگزار خواهد شد برنامهریزی کردهای؟
هدف اصلی من و دباغیان این است که مدال طلا را در آلمان دوباره تکرار کنم. 2 سال فرصت دارم و میتوانم حسابی کار کنم. تا به حال تاتامی جهانی ندیده بودم و با حضور در پاریس تجربیات خوبی کسب کردهام و این تجربیات برای حضور در مسابقات جهانی آلمان قطعاً به من کمک خواهد کرد.
فارس: دباغیان برای شما چقدر تلاش کرده است؟
واقعاً مربی خوبی است و خیلی برای من زحمت کشیده است، اولین طلایی که کاراته ایران کسب کرده است، توسط مهدی عموزاده بود که از شاگرد دباغیان است، از سال 1996 تا 2012 اولین و آخرین مدال طلایی که کسب شده هر دو مدال برای شاگردان دباغیان است. این موضوع نشان میدهد که دباغیان چقدر برای کاراته کشورمان در طول این سالها تلاش کرده. اگر از اولین مدال طلا تا آخرین مدال را حساب کنیم 16 سال فاصله وجود دارد، من فکر نمیکنم یک باغبان هم پای زمینش این همه سال به انتظار بنشیند. دباغیان از 150متر باشگاهی که دارد شاگردانی مثل عموزاده، کتیرایی و نفرات دیگری که خیلی در رده ملی سرشناس هستند را به کاراته ایران معرفی کرده است. جالبترین نکتهای که وجود دارد این است که وقتی وارد باشگاه میشوم مشاهده میکنم تمام نفراتی که آنجا هستند همه عناوین مختلفی را در مسابقات آسیایی، جهانی و تورنمنتهای دیگر را در کارنامه خود دارند.
فارس: چرا با این همه موفقیتهایی که دباغیان دارد در جمع کادر فنی تیم ملی نیست؟
این برای من هم جای سؤال است. رابطهای که بین من و دباغیان وجود دارد مثل رابطه پدر و پسر است و شک ندارم که حضور وی در پاریس در کنار من باعث بالا رفتن روحیهام میشد. حرفهای دباغیان در ذهن من نبود بلکه در قلب من بود. من اصلاً نمیدانستم که تاتامی جهانی به چه صورت است، اما با راهنماییهایی که وی کرده بود مطمئن بودم کسی که من را راهنمایی میکند پیش از این یک نفر را بالای سکوی اول هدایت کرده بود. به خاطر همین همه حرفهای او را گوش میدادم. ایرانی ها یک خصلتی دارند که اگر یک ورزشکار حریف خود را شکست میدهد همه دور او جمع میشوند و میگویند تو بهترینی، تو نمیدانی چه کسی را شکست دادهای و از این صحبتها، اصلاً نمیگویند که تا فینال هنوز نفرات دیگری را پیش رو داری و همین صحبتها باعث میشود که ورزشکار کاملاً از لحاظ روحی و روانی تخلیه شود و به مشکل بخورد. تمام این صحبتها را دباغیان به من گفته بود، حتی به من پیش از این تذکر داده بود که اگر در بازی اول حریفت را شکست دادی و همه دورت جمع شدند مراقب باش تا تخلیه روحی و روانی نشوی و تا زمانی که به بالای سکو نرفتهای بدان که هنوز کارت تمام نشده است.
فارس: قبول داری که یک مربی برای یک وزن جواب نداد و در پایان این تصمیم شکست خورد؟
به هر حال تصمیمی بود که کارشناسان گرفته بودند و پس از اینکه احساس کردند که این روش جواب نمیدهد دوباره سیستم را تغییر دادند.
فارس: شما فکر میکنید کدام روش بهتر بود، یک مربی برای هر وزن یا با همین سیستمی که به فرانسه اعزام شدید؟
به هر حال این روشی بود که در مسابقات جهانی نتیجه داد پس قطعاً این بهتر از روش قبل بود.
فارس: حضور دباغیان در پاریس در تعداد مدالها و رنگ مدالها تاثیر میگذاشت؟
با کارنامه که وی دارد من شک ندارم که حضور وی خیلی میتوانست به تیم کمک کند. ما در تاریخ کاراته چهار مدال طلا داریم که دو مدال آن برای شاگردان دباغیان است.
فارس: چه اتفاقاتی در طول این سالها رخ داده که بین کسب مدالهای طلا در این سالها فاصله افتاده است؟
حاشیهها باعث شد تا کسب مدال طلا در طول این سالها به تاخیر کسب شود. در فدراسیون دورههای گذشته حاشیههای خیلی زیادی وجود داشت، اگر امسال در مسابقات جهانی نتیجه گرفتیم به خاطر حضور رئیس فدراسیون کاربلد در رأس مدیریت بود چون تمام حاشیهها را جمع و جور کرد. شما فوتبال را نگاه کنید، زمین و زمان با هم یک دل شدند و فوتبالیستها را حمایت کردند در نهایت کره جنوبی را شکست دادیم.
فارس: خیلیها معتقدند فدراسیون احمدپناهی حاشیهساز بود، این موضوع را قبول دارید؟
از شرایطی که در آن مقطع در فدراسیون رخ میداد اطلاع ندارم، اما به عنوان یک کاراتهکا میدیدم که در تیمهای ملی خیلی حاشیهها برای بچهها وجود داشت و به همین دلیل بچهها نمیتوانستند نتیجه بگیرند. در مدیریت فعلی حاشیهای برای کاراتهکاها وجود ندارد.
فارس: یعنی دوران پناهی آرامش برای ملیپوشان وجود نداشت؟
من نمیخواهم این دوره را با دوره قبل را مقایسه کنم به هر حال دیگر پناهی رفته و فرجی هدایت فدراسیون را بر عهده دارد.
فارس: به غیر از شما چه کسی دیگر میتوانست در پاریس مدال طلا کسب کند؟
سعید احمدی حقش بود، اما به هر حال قسمت نشد. چهار بر صفر از حریفش جلو بود، اما نتوانست به چیزی که میخواهد برسد.
فارس: دلیل اینکه چند سال موهایت را کوتاه نگه داشتی چیست؟
من 6 سال است که موهایم را کوتاه کردهام، زمانیکه دباغیان از تیمهای ملی استعفاء کرد به من گفت، حاضرم وقت بگذارم و شاگرد به تیم ملی بدهم، یادم است آن زمان کمربند قهوهای داشتم و صحبتهای وی را قبول کردم. دباغیان گفت من یک شرط دارم و باید موهایت را تا زمانی که من میگویم کوتاه کنی، بدون اینکه دلیلش را بدانم قبول کردم و در طول این سالها متوجه شدم که دلیلش چه بود. او میخواست بداند که آیا من برای رسیدن به مدال طلای جهانی حاضرم همه کار کنم یا خیر. خدا رو شکر با گوش دادن به حرفهایش در پایان مزد زحماتم را گرفتم.
فارس: به نظر می رسد شما کاراتهکاها تنها حسرتتان در ورزش حضور در المپیک است!
بله، همینطور است، مدتی پیش تیم ملی به یکی از مسابقات برون مرزی اعزام شد و رئیس کمیته ملی المپیک نیز در آن سفر حضور داشت. در آن مقطع علیآبادی در مورد حضور کاراته در مسابقات المپیک با رئیس فدراسیون جهانی صحبتهای خوبی را کرده بود. فکر میکنم در سال 2020 کاراته در المپیک حضور داشته باشد. در مسابقات پاریس نمایندگان المپیک نیز در سالن مسابقات حضور داشتند و تمام جمعیتی که در مسابقات حضور داشتند را دیدند.
فارس: با شرایط سنی که داری در مسابقات المپیک 2020 حضور خواهی داشت؟
بله، اتو کاراتهکای انگلیسی تقریباً در 40 سالگی مدال طلای جهانی را کسب کرده است. ما در ایران ورزشکاران را زود پیر میکنیم. من نیز هنوز خیلی برای خداحافظی با کاراته فرصت دارم.
فارس: فکر میکنی اگر تورج ساسانی در پاریس کنار شاگردانش حضور پیدا میکرد، برای شاگردانش باعث دلگرمی میشد؟
احمدی و حیدری میتوانند در مورد این موضوع اظهارنظر کنند، اما من مطمئنم اگر مربی من در کنارم بود میتوانست بیشتر از این به من کمک کند.
فارس: در مورد کسب مدال برنز در کمیته تیمی چه نظری داری؟
کسب مدال برنز پس از 10 سال نتیجه بسیار خوبی است، آن هم با حضور نفراتی که برای اولین بار به مسابقات رفته بودند. دوره قبل تیمی که به مسابقات اعزام شده بود اوج کارش بود و هر کدام از آنها در 2 دوره مسابقات جهانی شرکت و مدال جهانی نیز در کارانامه خود داشتند و در دور سوم، عنوان سومی را کسب کرده بودند.
فارس: فکر میکنید این تیم پتانسیل کسب عنوان قهرمانی را دارد؟
حتما به همین صورت است، ما اگر با ترکیه در پای فینال بدشانسی نمی آوردیم حتماً میتوانستیم آنها را نیز شکست بدهیم. تیم اعزامی به مسابقات جهانی همه جوان و برای اولین بار بود که در چینی آوردگاه بزرگی شرکت میکرد.
فارس: در بازی فینال تا ثانیههای آخر تقریباً بازی را واگذار کرده بودی، اما به یکباره توانستی حریفت را شکست دهی، چطور این اتفاق رخ داد؟
اگر در مسابقات جهانی یک لحظه فکر کنی که بازی را واگذار کردی کار تمام است. من تا لحظههای آخر میدانستم که حریفم را شکست میدهم. قبل از اینکه وارد تاتامی شوم با تمام وجود از حضرت ابوالفضل(ع) کمک خواستم. مربی بدنسازم قبل از اینکه وارد تاتامی شوم به من گفت اگر حرفی در ذهنت داری به من بگو تا کمکت کنم، اما من گفتم نه اصلا به هیچ عنوان استرس ندارم. به حسینی گفتم امروز روز تاسوعا است و من از ته دل از حضرت ابوالفضل(ع) مدد گرفتم و دیگر هیچ استرسی ندارم. آن روز اگر حریفم بارها میدان جهانی را دیده بود مطمئنم بودم که وی را میتوانستم شکست دهم. من 4/9/89 در بازیهای آسیایی گوانگجو شکست خوردم و 4/9/91 مدال طلای مسابقات جهانی را کسب کردم.
فارس: دلیل شکست شما در بازیهای آسیایی گوانگجو چه بود؟
در اردوهای قبل از بازیهای آسیایی از لحاظ روحی و روانی تخلیه شده بودم و با همان شرایط به مسابقات اعزام شدم. من باید قبل از اعزام به مسابقات استراحت میکردم، اما با تمام خستگیهایی که در اردوها داشتم رفتم به مسابقات آسیایی. کاملاً به یاد دارم روزی که مسابقه داشتم به قدری خسته بودم که پاهایم به تاتامی چسبیده بود و همین موضوع باعث شکستم شد. فقط با انگیزهای که داشتم به مسابقات اعزام شدم و باز هم اگر ناداوری نبود میتوانستم نتیجه بگیرم.
فارس: کارشناسان معتقدند که اگر کاراته ایران در کرسیهای جهانی جایگاهی داشت قطعا مدال نقره سعید احمدی در حال حاضر طلا بود و جایگاه کاراته ایران بالاتر از پنجم میشد!
رئیس فدراسیون کاراته برای اینکه بانوان کاراتهکای ایرانی با حجاب اسلامی در مسابقات جهانی بتوانند شرکت کنند خیلی تلاش کرد و در پایان به این مهم رسید. قطعا با تلاشی که فرجی میکند ما در آینده نزدیک در کرسی جهانی نیز میتوانیم جایگاهی داشته باشیم.
فارس: قبول داری که حضور بانوان و کسب مدال آنها میتواند در پایان مسابقات در رده بندی نهایی تاثیر گذار باشد؟
خیلی از تیمها مثل ژاپن با کسب مدال بانوان خود توانستند در پایان مسابقات جایگاه خوبی را کسب کنند و در رده مردان خود عملکرد چندان چشمگیری نداشتند. بنده معتقدم که اگر بعد از این روی بانوان نیز بیش از این سرمایه گذاری شود ما هم میتوانیم با حضور بانوان کاراتهکا در مسابقات جهانی جایگاهمان را تغییر دهیم.
فارس: قبل از اینکه تیم به مسابقات جهانی اعزام شود بحث اینکه مهدی زاده مدعی شده من امیر کاراته هستم مطرح بود. این موضوع صحت داشت؟
متاسفانه برخی از اطرافیانم که هنوز هم نمیدانم که دلیلشان از این صحبتها چه بود این صحبتها را مطرح کرده بودند. من اصلا به یاد ندارم که چنین حرفی زده باشم. قضاوت در مورد این موضوع را به خانواده کاراته واگذار میکنم.
فارس: مراسم اهدای مدالتان را به مقام معظم رهبری چه زمانی انجام خواهید داد؟
من در روز بسیج این موضوع را مطرح کردم و مدالم را به مقام معظم رهبری و تمام بسیجیان تقدیم کردم و امیدوارم هر چه زودتر این اتفاق رخ دهد.
فارس: و صحبت پایانی؟
همیشه دوست دارم که پس از موفقیتهایم همان افرادی که در شکستهایم در کنارم بودند حضور داشته باشند و خوشحالم از اینکه پدر و مادرم در شکستها و پیروزیها همیشه حمایتم کردند. در پایان نیز از مسئولان باشگاه مقاومت بسیج، کادر فنی تیم ملی، غلامرضا دباغیان و مسئولان فدراسیون و همه کسانی که در این موفقیت کمکم کردند تشکر و قدردانی میکنم.
گفتوگو از سید حسن صفوی