به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس، دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله العظمی خامنهای گزیدهی بیانات رهبر انقلاب در مورد ویژگیهای نمایندگان مجلس را منتشر کرد.
بعضیها زود مرعوب مىشوند!
مجلس باید مجلسى باشد که بتواند در مقابل زورگوییها و زیادهخواهیها و مرعوب کردنها و تطمیع کردنهاى قدرتمندان جهانى بایستد و مصالح کشور و ملت را محاسبه کند و دنبال آن برود.
امام رضواناللهعلیه بارها اسم «مدرس» را مىآوردند. مگر خصوصیت مدرس چه بود؟ از مدرس عالمتر هم داشتیم. مدرس خصوصیت عمدهاش این بود که هیچ عامل ارعاب و تهدید و تطمیع و فریبگرى در او اثر نمىکرد.
همان وقتى که علىالظاهر فضا را بر ضد او آنچنان متشنج کرده بودند که علیهش شعار مىدادند، او ایستاد و حرف خودش را زد. این خصوصیت یک نمایندهى خوب در مجلس است.
بعضیها زود مرعوب مىشوند! من بارها عرض کردهام که قدرتهاى استکبارى- یعنى همین قدرتهاى سلطهگر جهانى- که مرتب روى این کشور و آن کشور دست مىاندازند و دولتها و ملتها را زیر یوغ خودش مىکشانند، عمدهى کارشان از ترساندن مىگذرد. قدرت واقعیشان آن قدر نیست که بر زبان مىآورند.
بدیهى است این همه که اینها با این انقلاب و با این کشور بدند، اگر قدرت داشتند، تاکنون این انقلاب اینطور رشد نمىکرد و اینگونه نمىماند.
بیانات در دیدار کارگزاران حج 26/11/1378
مثل مدرس...
در زمانهاى گذشته، بسیارى از رجال دولتى و نمایندگان مجلس شوراى ملى در دو، سه دورهى اول که واقعاً نماینده بودند و به وسیلهى مردم انتخاب مىشدند- و این، قبل از زمانى بود که رضاشاه، دست روى مجلس گذاشت- با دادن امتیازات به بیگانگان، مخالف بودند.
شخصیتهاى وطندوست و ملى واقعى، حاضر نبودند امتیازات بدهند. اما در عینحال، جرأت مخالفت هم نداشتند. چرا جرأت نداشتند؟ چون مردم پشت سرشان نبودند و در واقع وجههى مردمى نداشتند.
تا یک نخستوزیر مىآمد کلمهاى بگوید که بوى اصطکاک با منافع خارجیها را داشته باشد، از کار برکنارش مىکردند. تا یک رجل دولتى مىآمد قیافهاى بگیرد و حرفى بزند که بوى اعتراض به امتیازات خارجى بدهد، فوراً از قدرت ساقطش مىکردند و به دنبال کارش مىرفت!
اگر کسى هم مثل مرحوم مدرس رضوان الله علیه، سرسخت بود، کتکش مىزدند، محبوسش مىکردند، تبعیدش مىکردند و بعد هم به دست قلدرى مثل رضاخان، با دهان روزه، در ماه رمضان، شهیدش مىکردند.
رجالى که جرأت و ایمان مدرس را نداشتند، تا یک کلمه حرف مىزدند، با چشم غرهّاى از طرف اربابان خارجى مواجه مىشدند و فوراً سکوت مىکردند. لذا امتیازات خارجیها در ایران، روزبهروز بیشتر شد.
بیانات در خطبههاى نماز جمعه 14/11/1373
مدرس مجلس را مردمی کرد
قریب به بیست سال قبل از دوران پنجاه ساله هم، در این کشور، مشروطیت بود که مجموعاً، با تعطیلها و انسدادها و به توپبستنها و غیره، تقریباً در حدود چهار دوره، مجلس شوراى ملى درست شده در اول مشروطیت، کار کرد.
تاریخ آن مجالس، بسیار عبرتآور است و واقعاً یکایک ملت ایران، براى اینکه بدانند جمهورى اسلامى و انقلاب اسلامى به این کشور و این ملت چه داده است، باید آن گذشته را بخوانند. تا ندانیم چگونه بودهایم، نخواهیم دانست که امروز چه در اختیار داریم.
در آن چند سال اولیه، تا وقتى که هنوز مجلس، آن مجلس تحت نفوذ سلطان و سردار و دولت و سلطنه و سفارتخانهى خارجى نبود، مجلسى بود که با وجود ابتدایى بودن، تأثیر خود را در اوضاع کشور مىگذاشت. هرجا که اندکى نشانهى سلطهى خارجى بود، آن مجلس، با قدرت تمام مىایستاد. اولتیماتوم روس بود، مجلس ایستاد.
استقراض از خارجیها بود، مجلس ایستاد. قرار داد وثوقالدوله بود، مجلس ایستاد. امثال مدرسها در آن مجلس، کم و بیش بودند. آنهایى هم که گذشت زمان نشان داد نمىتوانند همیشه مدرس باقى بمانند و مثل مدرس باشند، در سایهى حضور مردان مستقل با ایمانى از قبیل مدرس، خیابانى و امثال آنها، یک حالت واقعى مردمى به آن مجلس دادند.