چرا مدعوين موسوي امروز به وي پشت پا زدند؟

اگر شرايط چند ماه پيش از انتخابات دهم رياست جمهوري را مرور كنيم ، مي توانيم بازيگران بيشتري از آنچه كه امروز مطرح هستند را در به وجود آمدن فتنه 88 بيابيم .
از حضور چشمگير « خاتمي » و بازي « بيام يا نيام » وي پيش از انتخابات تا حضور وي در همايش برج ميلاد و اهداي شال سبز از طرف وي به « ميرحسين موسوي » به عنوان نماد كودتاي مخملي « سوروس نشان » پس از اين كه اطميان پيدا كرد كه جريانش با وجود دكتر احمدي نژاد رأيي بين مردم ندارد.
تا سخن غلو آميز « ناطق نوري » در ستايش ميرحسين كه از وي به عنوان كسي كه برخوردار از اوصافي چون ؛ سعه صدر ، اخلاق ، مردانگی ، پایبندی به ارزش ها تعبير كرد و آشكارا نظر خود در آن مرزبندي را چنين بازگو كرد:
«‌میرحسین نه ایرادات خاتمی را دارد نه اشکالات احمدی نژاد را (!!!) »
( آینده نيوز 31فروردین 1388)

و غيبت اعتراضي در مراسم تنفيذ حكم رياست جمهوري از مواردي است كه با سكوت مدَت دار وي همراه بوده است.
سراسيمه گي آقاي « محسن رضايي » در همراهي با موسوي وكروبي براي پيگيري تقلب پس از انتخابات با وجود اينكه رهبر معظم انقلاب اسلامي در نمازجمعه 29 خرداد سازوكارهاي قانوني را تنها مرجع رسيدگي مي دانستند و صدور نامه اعتراضي به انتخابات از طرف وي وستادش و پيگري آن مطالبه ناحقَ همپاي دو نامزد مجرم و سپس درخواست از رهبري معظم انقلاب اسلامي براي طرح حكميت و آشتي با عوامل فتنه كه امروز ارتباطشان با موساد و سيا آشكار شده است از آن قبيل است .
حضور آقاي «علي لاريجاني » در گفتگوي خبري شبكه دو سيما در همان روزهاي نخست فتنه 88 و حمله صريحانه وي به برگزار كنندگان انتخابات وشوراي محترم نگهبان كه مورد استقبال رسانه هاي فتنه قرار گرفت تا جايي كه روزنامه توقيفي « اعتماد » نوشت :
« برای اولین بار یکی از رؤسای سه قوّه ایران به صورت رسمی در یک برنامه زنده تلویزیونی ، بر بی طرف نبودن شورای نگهبان در انتخابات ریاست جمهوری و حمایت برخی از اعضای آن از محمود احمدی نژاد صحه گذاشت . علی لاریجانی که دوسه روز پیش ، از صادق محصولی نام برده و او را مسبب اتفاقات اخیر خصوصاً در حادثه کوی (دانشگاه ) می دانست ، شنبه شب گفته های خود را در باره انتخابات و عدم بی طرفی شورای نگهبان تکمیل کرد . او البته یک قدم جلوتر نیز آمد و افرادی را که به خیابان به اعتراض امده اند ، نه تنها اغتشاشگر ندانست بلکه آنها را آمده از بطن جامعه خواند که باید به نظر آنها احترام گذاشت .»( اعتماد 1/4/1388)

وي در همان بخش خبري با سخني خوراك تبليغي مناسبي را از زبان يكي از مسئولان عاليرتبه نظام براي بيگانگان فراهم كرد وگفت :
« بخش عمده ای از مردم تصورشان درباره نتیجه انتخابات با نتیجه رسمی متفاوت است .»

اگر چه پس از نهم دي 88 كمتر سخن اينچنيني از ايشان شنيده ايم ولي انعكاس همين ادبيات را در سخنان « علي مطهري » اخوالزَوجه ايشان مي شنويم كه حتَي خواستار عدم محكوميت اغتشاش 25 بهمن امسال شده است .
البته نكته قابل توجهي كه درباره ايشان هست رويكرد تأمل برانگيزي است كه با برگزاري همايش « سي امين سال قانون » در نزديكي انتخابات دهم با دعوت تمام طيف هاي زاويه دار صورت گرفت وهم زمان با آن طرح به اصطلاح « دولت وحدت ملَي » كه آقاي ناطق نوري ورفسنجاني مطرح كرده بودند رونمايي شد.
از آنجا كه باني اصلي اين طرح آقاي ناطق نوري بودند و همانطور كه گذشت نظرشان بر نامزدي ميرحسين موسوي بود مي توان نتيجه گرفت كه نامزد دولت وحدت ملي خيالي آقايان شخصي غير از ميرحسين موسوي نبوده است .
اكنون آقايان كم و بيش به محكوميت جناب موسوي وشريك بخت برگشته اش « كروبي » مي پردازند و از آنجا كه ما از نيت ايشان آگاه نيستيم ولي در نگاهي خوشبيانه مي توان شكستن اين سكوت ها و تغيير مواضعي كه اگر تحقق مي يافت مي توانست انقلاب را نابود و كشور را به كام دشمنان فروبرد را به عنوان تنبه و توبه فرض كرد ولي تجربه نشان داده كه در عالم سياست چنين تغيير مواضعي از طرف سياسيون كاركشته سابقه داشته و به نوعي از آن تعبير به پولتيك كرده اند ، و ما نگرانيم كه نكند اين هم از اين قبيل پليتيك ها باشد ، چون مگر مي شود دم از ولي زد و خود را در جرگه اصول گرايان دانست ولي سخنان دوپهلو داشت ويا ماهها سكوت كرد و پس از حضور مردمي كه حتَي به انتخابشان نيز احترام نگذاشتند حال به ميدان بيايند و باز هم با ادبياتي كه آغشته به دوپهلويي است سخن گفت ؟! البته تشت رسوايي شخصي مانند خاتمي سال هاست كه به صدا در آمده ولي روي سخن با ديگراني است كه خود را نه تنها اصول گرا مي دانند بلكه محور اصول گرايي هم مي خوانند . به آقايان بايد گفت اگر به فرض محال ما مردمي با وفا نداشتيم چگونه خود را ذوب در ولايت مي دانند كه رهبري را تنها گذاشتند و در باغ خود بست نشتند ؟! غيبت در مراسم تنفيذ رياست جمهوري فراتر ازاينكه اهانت به آراي مردم ومنتخب ايشان است اعتراض به رهبري نظام بوده است و اين چيزي است كه دشمانا فهميدند ولي ديگران خير . هر كس ذره اي در حوادث تلخ ودامنه دار فتنه 88 شريك است بايد خود را در پيشگاه الهي آماده پلسخگويي هتك حرمت نظام اسلامي وخون شهيدان نمايد.
البته هماهنگي تمام سكوت كنندگان بيش از يكساله در روزهاي اخير ما را بيشتر به هماهنگي آنان با دو سوخته فتنه مشكوك مي سازد.
رهبر معظم انقلاب اسلامي پيش از فتنه 88 به روندي كه برخي از افراد دو جريان سياسي در تخريب رئيس جمهور در پيش گرفته بودند اعتراض كرده و آنرا منجر به شعله ورشدن آتش فتنه دانستند وفرمودند:
« وقتى رحمت الهى براى ما پيش خواهد آمد كه مواظب و مراقب خودمان باشيم؛ مراقب حرف زدنمان، مراقب اقدام كردنمان، مراقب تبليغاتمان. اين فضاى بى بند و بارى در حرف زدن، در اظهارات عليه دولت، عليه كى‏ به خاطر اغراض، اينها چيزهائى نيست كه خداى متعال از اينها به‏آسانى بگذرد. آن وقت كسانى خطا ميكنند، خداى متعال «و اتّقوا فتنة لا تصيبنّ الّذين ظلموا منكم خاصّة»؛(7) بله اينجورى است. بعضى از ظلمها، بعضى از كارها هست كه نتيجه و اثر آن دامن همه، نه فقط دامن آن ظالم را ميگيرد؛ بر اثر رفتار يك عده‏اى كه در گفتار خودشان، در عمل خودشان، در قضاوت خودشان ظلم ميكنند. بايد مراقب اين چيزها بود.» (15/8/87 ديدار كارگزاران حج)
آيا بالا گرفتن هجمه به رئيس جمهور با موج جديد تخريبي كه از طرف آقاي رفسنجاني و سايت وي ساز شده و فشار مجلس و رياست آن بر دولت با كارهايي چون جداسازي بانك مركزي از دولت و استيضاح هاي سياسي زمينه ساز جانگيري مجدد فتنه گران در 25 يهمن نبوده است ؟! ما انتظار داريم اگر سياسيون در سخنان با تأخير خود درباره فتنه 88 صادقند دست از رقابت هاي كودكانه و مشوش كردن اوضاع برداشته و اگر هم نقدي دارند نقدي دلسوزانه و مصلحانه باشد وگوش به فرمان رهبري معظم انقلاب اسلامي در تقق اهداف دولت و پيشرفت كشور كوشا باشند وبه اين توجه داشته باشند كه تلاش براي حذف احمدي نژاد همان فتنه اي است كه دامن همه را گرفته و فرصت رياست به آنان نخواهد داد.