جام ورزشی؛ انتخاب كجسليقه و فكر نشده عنوان مجله، عناوين كليشهاي و دستمالي شده بخشهايش و البته گرافيك جلد DVD كه همان آتش برخاسته از توپي كه نيكي كريمي در دست گرفته، براي خاموش شدن عطش ديدن يك مجله تصويري كافي است.
اين همه پيامهاي پيش از تماشا است. اما پس از تماشا:
1ـ «روزي روزگاري فوتبال» عنوان كتاب حميدرضا صدر است، كتابي
كه با نگاهي شخصي به فوتبال، تاريخ را ورق زده و نقش سياست را جستجو كرده،
مردم را در فوتبال ديده و نگاه نويسنده به گذشته، عنوان «روزي روزگاري» را
براي كتاب، انتخاب خوشسليقهاي نشان ميدهد. مجله تصويري روزي روزگاري
فوتبال، ساخته نيكي كريمي اما يك گزارش هفتگي از فوتبال است و نيكي كريمي
حتي از خلاقيتي حداقلي براي انتخاب عنوان مجله براساس ژانر آن بهره نبرده.
آن يكي دو صحنه خاطرهانگيز و قديمي از بازي ايران – استراليا و جام جهاني
98 فرانسه در اين مجله، براي اينكه يك گزارش هفتگي از فوتبال «روزي
روزگاري ...» لقب بگيرد، كافي نيست.
2ـ گزارشي كه از باشگاه سپاهان تهيه شده در اندازه يك رپرتاژ
آگهي تصويري است. گفت و گوهاي نيكي كريمي با مديران باشگاه به سبك رپرتاژ
آگهي تنظيم شده و حتي به دمدستيترين ظرافتها براي تماشايي شدن يك
رپرتاژ آگهي توجه نشده است.
3ـ در گفت وگوهاي جلسه تصويري با مهدي مهدويكيا، منصور
ابراهيمزاده و احسان حدادي، حرف تازهاي پيدا نميكنيد. گفت و گوها در
اندازه گفت و گوهاي روزمره روزنامهاي است كه البته در بخشهايي به گفت و
گوهاي مجلات خانوادگي زرد با ستارهها نزديك ميشود و در دسته همين گفت و
گوها نيز بيكيفيت به نظر ميرسد. مصاحبه كننده در قواره يك خبرنگار
تازهكار ورزشي است، پرسشهاي سردستي و پاسخهايي كه هزار بار در
روزنامهها خواندهايم و در برنامههاي تلويزيوني ديده و شنيدهايم.
4ـ آيتم مروري بر ليگ يازدهم، اطلاعات اوليه در حد جدول
بازيها، آمار گلزنها و ... را به ما ميرساند و زحمت يك نگاه فني يا يك
نگاه فانتزي و پخش تصاويري برگزيده و خاص و خواندن گزارشي كه متن
ژورناليستي براي آن نوشته شده باشد را نكشيدهاند. در آيتم اخبار، آمار و
اطلاعاتي درباره ليگ برتر ميشنويم و عجيب اينكه كارگردان حتي تفاوت خبر و
آمار را نميداند و به كار ساخت مجله تصويري رو آورده است.
5- انتشار پوسترهاي نيكي كريمي در كنار چهرههاي فوتبال كار
آسان تري در مقايسه با ساخت مجله تصويري است و نيكي كريمي اگر ميخواهد
مجله تصويرياش را با اين كيفيت ادامه دهد، پوستر فروشي را بايد به او
پيشنهاد كنيم. آنچه نيكي كريمي در اين مجله تصويري ارائه كرده نيز چيزي
شبيه انتشار پوستر نيكي كريمي و مهدي مهدويكيا است، نه بيشتر و نه كمتر.
6- نيكي كريمي هميشه خود را بازيگري علاقهمند به فوتبال معرفي
ميكرد حتي با اين ادعا كه اطلاعاتي درباره فوتبال و حرفهايي درباره
فوتبال دارد اما تماشاي مجله تصويري روزي روزگاري فوتبال به مخاطب گوشزد
ميكند كه هر كس به فوتبال علاقه دارد حتي اگر بازيگر يا كارگردان سينما
باشد، نبايد خود را صاحب نظر يا صاحب خلاقيت ژورناليستي ورزشي براي ساخت
چنين مجله تصويري در حوزه فوتبال بداند. حضور نيكي كريمي در اين عرصه
اتفاقي است در اندازه حضور علي انصاريان در سريالهاي تلويزيوني، به همان
اندازه بيمزه و به همان اندازه بيمايه و زرد. بياطلاعي نيكي كريمي از
فوتبال آنجا پيدا است كه نيكي كريمي در مصاحبهاش با مهدويكيا از او
ميپرسد كه آيا تا پايان حضور شما در پرسپوليس همين آقاي گده سرمربي بوده
يا نه.
7- شاخصترين كارگردان ها نيز تن به سفارشيسازي ميدهند ،مثل
داريوش مهرجويي كه اخيرا دو فيلم سفارشي ساخته است اما در فيلم سفارشي
مهرجويي نيز ردپاي كارگرداني داريوش مهرجويي را ميبينيد؛ خلاقيتها،
افكارش و سياقش را. آنچه در روزي روزگاري فوتبال تماشا ميكنيم نيز محصول
كارگرداني نيكي كريمي است، اثري از آثارش در نويسندگي و كارگرداني، تمام
آنچه از نيكي كريمي برميآيد!
8- مجله تصويري روزي روزگاري فوتبال، توپ بازي نيكي كريمي با
فوتباليستها است البته در كنار تهيه رپرتاژ آگهي و يك تجربه تلخ ديگر از
سرك كشيدنهاي سينماگران در حوزه فوتبال.
فرشاد کاس نژاد