از فتنه ­گری تا اهانت به مرجعیت + عکس

بولتن نیوز: آخرین نوشتة رجبعلی مزروعی كه چند روز پيش در يكي از رسانه هاي مستقر در اروپا منتشر شد، مقاله بسیار سخیفی است و موضوعی که مطرح می کند ارزشی برای پرداختن و پاسخ دادن ندارد

.

اما آنچه در اینجا به بهانة این نوشته و شاید خطاب به او می­آید، یادآوری انحرافی است که در مقاطع مختلف انقلاب اسلامی گریبانگیر افراد و گروه ­ها و جریاناتی شد و آنها را گردونة انقلاب اسلامی خارج کرد

این انحراف ها باعث شده که مزروعی از رایزن فرهنگی ایران در پاکستان و نمایندگی مجلس ششم تا جریانات فتنه در سال 88 مسیری پر فراز و نشیب بپیماید و حالا در نوشته های خود عملکرد وگفتار مقام معظم رهبری را مورد انتقاد قرار دهد

انحرافی که بنی­ صدر دچار آن شد و علیرغم هشدارهای مکرر امام (ره)، بر مدعیات سخیف خود پافشاری کرد و با منافقین که آنها هم دچار انحرافاتی وسیع­ تر بودند همراه شد، انحرافی که در مرحوم منتظری رخ داد و تحت تأثیر القائات افرادی همچون مهدی هاشمی گرفتار آمد و باز هم علیرغم تذکرات و هشدارهای دقیق و حساس امام خمینی (ره) به مسیر درست بازنگشت، و ده­ ها مورد از این دست که در خاطرة مردم ایران باقی مانده است، همه یک فصل مشترک داشتند و آن اینکه «برداشت من بر نظر رهبری انقلاب و نظام ارجح است».

نمونه ­های همین روند و جریان در صدر اسلام هم وجود داشت. در جنگ احد مسلمانان به این دلیل شکست خوردند که یکی از فرماندهان سپاه اسلام به دستور پیامبر صلوات­ الله علیه کم­ توجهی کرد؛ بعد از رحلت حضرتش، برداشت های ناصواب و نادیده گرفتن نصّ دستورات و سفارش ­های ایشان منجر به دوگانگی در امت واحده شد؛ در زمان امامت علی علیه­ السلام اصحاب جمل خود را و نظر خود را بر فرمان و بیان آن حضرت رجحان دادند و «سهم خود» را مطالبه می­ کردند و معتقد بودند روش آن حضرت عادلانه نیست؛

خوارج خود را متعبدترین مردمان می­دانستند و علی علیه­ السلام را خارج از دین می­شمردند! و صدها نمونة دیگر.

در همین سه دهه­ ای که از انقلاب اسلامی می­گذرد، هم نمونه­ های فراوانی از این جریان انحرافی که در هر دوره­ های مختلف با شکلی خاص ظاهر شده می­توان سراغ گرفت.

این نوشته رجبعلی مزروعی هم دچار همان انحراف است. یعنی برداشت و ذهنیت محدود و سطحی خود را اصل و مبنا قرار داده و مقوله­ های دیگر را با آن می­ سنجد و کار پاکان را قیاس از خود می­کند.

شرایط امروز کشور، به رغم جوسازی­ های رسانه ­ای طیفی که قدرت خود را از دست داده، نه بحرانی است و نه امنیتی.

 همه چیز طبق موازین مشخص و تعریف­ شده جلو می­ رود و هر متخلفی مطابق قانون مورد بازخواست قرار می­ گیرد.

دولت با تمام توان در پی سر و سامان دادن وضع اقتصاد کشور است و در تمام زمینه­ ها چشم­ انداز آینده روشن و باز است.

پس چرا این طیف با لطایف­ الحیل چیزی دیگر می­ گوید و هر روز بر سیاهة کج روی­ های خود می­افزاید؟ به نظر می­رسد این رفتار ناشی از یک نوع فشار روانی و عصبیت پیامد شکست و احساس حقارت و فریب­ خوردگی است.

رجبعلی مزروعی که در فتنة سال گذشته از عوامل خیابانی ستاد فتنه بود و با تمام توان در تهییج و تحریک مردم شرکت داشت، گذشته از ابراز ارادت به اسدالله علم، شخصیت خونخوار و منحرف جنسی دربار شاه، وضعیت امروز ایران و نظام جمهوری اسلامی را با نظام فاسد و ضد دین شاه مقایسه کرده است.

وی که عضو شورای مرکزی تشکل غیرقانونی مشارکت است، در موارد متعدد خلاف منافع ملی مردم ایران سخن گفته و قلم زده است و از جمله در مطلبی مدعی شده بود که برنامه هسته ­ای ایران برنامه­ ای ملی نیست: «اساساً اینها را من شوخی می­دانم، من معتقد نیستم که پرونده هسته­ ای، یک پرونده ملی باشد»! وی در زمانی که جزو هیئت مدیره انجمن صنفي  روزنامه نگاران بود در آن تشكل تخلفات عدیده و سنگینی وقوع یافت که منجر به از هم پاشیدن آن و حیف و میل اموال متعلق به روزنامه نگاران شد و این فرد هیچ گاه پاسخی به سؤالات همکارانش در این زمینه نداد.

چنین فردی که مهمترین دستاورد ملت ایران را در سال­ های اخیر نفی و تحقیر می­کند و به کسی مانند "علم" ابراز ارادات می­نماید، اکنون قلم به دست گرفته و مدعی است که رهبری نظام جمهوری اسلامی از تمام وقایع ریز و درشت کشور اطلاع دارد و مسئولیت آنها با ایشان است! برای تنویر افکار مردم و شاید هدایت افرادی مانند همین فرد، ذکر چند نکته در این رابطه ضروری است:

-1در این تردیدی نیست که رهبر معظم انقلاب بر اوضاع کشور و تحولات منطقه و جهان اشراف کافی و وافی دارند اما این بدان معنی نیست که مسئولیت همه چیز به ایشان برگردد.

در زمان حکومت حضرت علی علیه­ السلام اگر فردی مرتکب جرمی و گناهی فاحش می­شد مسئولیت ارتکاب بر عهدة خود مرتکب بود نه بر عهدة حضرت امیر و مجازات مرتکب بر عهدة حکومت بود که انجام می­شد.

به همين سیاق امروز هم حضرت آیت­ الله خامنه­ ای هر جا که خلافی وجود داشته شجاعانه برخورد کرده و بارها نسبت به وقوع تخلفات هشدار داده­ اند و در موارد متعدد جلو تخلف را گرفته و از بروز انحراف و کج روی جلوگیری کرده اند.

-2ادعای مزروعی آن است که رهبر انقلاب باید از برخورد دستگاه­ های امنیتی و انتظامی و قضائی با مجرمین جلوگیری کنند و در این صورت ایشان عادل هستند!

در هیچ قانون بشری و به ویژه در نصوص اسلامی گفته نشده است که مجرم و غیرمجرم برابرند. اتفاقاً برخورد نکردن با مجرم به منزلة عدم وجود عدالت است. آنچه مزروعی را به این ادعا کشانده، برخورد دستگاه قضائی با فتنه ­گران سال 88 است و وی خواهان عدم برخورد با آنهاست. حال آنکه نادیده گرفتن جرم آنها و اخلال در آرامش جامعه، خود جرمی است به مراتب بزرگتر.

-3این نوشتة مزروعی در حکم شمشیر کشیدن خوارج است بر حاکم اسلامی. این حکومت همان حکومتی است که امام خمینی (ره) آن را امتداد حکومت امیرالمؤمنین می­دانستند و قطعاً به قیام حضرت مهدی موعود متصل خواهد شد. نوشتة مزروعی و برخی نوشته­ هایی از این دست تأکیدی است بر حقانیت رهبری نظام و مظلومیت جمهوری اسلامی ایران که از یک سو مورد هجمه دشمنان بیگانه است و از سوی دیگر مورد هتک و افترای نادانان به ظاهر ایرانی.

گذشته از این، در رأس این نظام یک مرجع عالیقدر شیعه قرار دارد. هم حضرت امام خمینی (ره) و هم حضرت آیت­ الله خامنه­ ای (مد ظله العالی) مرجع شیعیان بوده­ اند. در زمان حیات حضرت امام (ره) همین افتراها و اهانت­ ها و لجن­ پراکنی­ ها را منافقین، که از قضا به واسطة انحراف و کج روی از دایرة سیاست رانده شده بودند، انجام می­ دادند.