تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
حامیان دولت در مجلس شورای اسلامی ، همچنان بر مخالفت صریح خود با سوال از رئیس جمهور اصرار می کنند و در حالی که سوال را حق مجلس می دانند ، می گویند که بهتر است به جای سوال ، با نمایندگان دولت رایزنی شود.
اسماعیل کوثری در گفتگو با عصر ایران در این باره توضیح می دهد.
*دو دستگی مجلسی‌ها درباره طرح سؤال چرا به وجود آمده است؟
بالاخره تعدادی از نماینده‌ها موافق هستند و گروهی هم معتقدند که حضور رییس جمهوری در صحن مجلس هیچ حاصلی نخواهد داشت که این روندی کاملا طبیعی است.
*اما مخالفان این طرح را حتی مغایر با انتظار مقام معظم رهبری می دانند.
بالاخره بحث این است که اگر سؤال بتواند مشکلی از مشکلات مردم را حل کند و به انتظارات آن‌ها پاسخ بدهد، انجام شود و اگر طراحان سؤال از رییس جمهوری با این هدف فعال هستند که بگوین که «ما هستیم» و خود را شجاع و هنرمند بشناسانند، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.
*اما سؤال از رییس جمهوری یکی از وظیفه‌هایی است که قانون اساسی به عهده مجلس نشینان گذاشته است.
هیچ کس با سؤال کردن مشکلی ندارد و اصلا همه دستگاه‌ها باید بدانند که همیشه باید خود را برای جواب دادن به مجلس آماده کنند. اما بحث این است که نباید از این فرصت قانونی استفاده یا بهتر است اینطور بگویم که در جهت اهداف آنچنانی سوء استفاده کنیم. تاکید من این است که باید ببینیم کارمان نتیجه‌ای در بر خواهد داشت یا خیر.
سؤال از رییس جمهوری در حالی به هدف جدی برخی از نماینده‌ها تبدیل شده که تجربه اول نشان داد که به جز ضرر چیزی نداشت.
*ظاهرا آیین نامه تغییر کرده است و طراحان بعد از جواب‌های رییس دولت می‌توانند دوباره اظهارنظر کنند.
شما فکر می‌کنید با قانون جدید اتفاقی خواهد افتاد؟ رییس جمهوری حرف خواهد زد و طراحان هم نمی‌توانند معجزه‌ای انجام دهند.
*مگر «سؤال» حق نماینده‌های مجلس نیست؟
ببینید! حق است و غیرقابل انکار. اما باید قبول کرد که هر مساله‌ای ساز و کاری منطقی را می‌طلبد.
*ساز و کار منطقی یعنی چی؟
یعنی اینکه مجلسی‌ها به طور دقیق شرایط را بسنجند و نظراتشان را با نماینده‌های دولت در مجلس مطرح کنند. اینکه با یک سؤال و پاسخ بخواهند مشکل را حل کنند، سرابی بیش نیست و حتما و بدون هیچ شک و بحثی حاصلی نخواهد داشت. همه دیدند که در سال گذشته چه اتفاقی افتاد و بر همه واجب است که از بروز اتفاق‌های آنچنانی جلوگیری کنیم.
*یعنی به خاطر رفتار رییس دولت، مجلس صلاح را در عقب نشینی ببیند؟ پس روسای جمهوری بعدی هم می‌توانند این روش را الگوی خود قرار بدهند تا از تهدید سؤال مجلس در امان باشند!
بنده کاری به اشخاص و مصداق‌ها ندارم. بحث من این است که باید بررسی کنیم که آیا سؤال از رییس جمهوری اول نتیجه‌ای داشت و مشکلی از مشکلات را حل کرد یا نه، که جواب منفی است.
*برخی اعتقاد دارند که شکسته شدن تابوی سؤال از رییس جمهوری را می‌توان یک حرکت مثبت تلقی کرد.
واقعا نمی‌دانم چرا اصرار به مسایلی چون تابو یا این چیز‌ها دارید، مگر سؤال از رییس جمهوری اتفاقی عجیب و خارق العاده است که اینطور می‌گویید؟ دولت و مجلس و همه نهاد‌ها باید از جو سازی و جنجال دوری کنند تا بتوانند تاثیرگذاری مثبتی از خود بر جای بگذارند. متاسفانه برخی فقط دنبال این هستند تا مثلا بگویند که «خیلی شجاع هستم» و «توانستم از رییس جمهوری سؤال کنم». این در حالی است که سؤال از هر مسؤل و نهادی وظیفه‌ای ابتدایی برای مجلس است.
*نظر شخصی شما به عنوان عضو کمسیون امنیت ملی درباره طرح سؤال؟
بیهوده است.
*چه شرایطی موجب می‌شود تا فرصت قانونی مجلس به عنوان نهاد نظارتی تلاشی بیهوده تلقی نشود؟
ببینید! باید عقلای دو طرف را با فکر کردن و بررسی نظارت هم حل کنند، نه اینکه بخواهند قدرت و صلابت خود را به رخ هم بکشند.
* «نه اینکه بخواهند قدرت و صلابت خود را به رخ هم بکشند» ریشه چنین فضایی را در چه چیزی می‌بینید؟
به هر حال اتفاق‌هایی افتاده است که چهره‌ها و گروه‌های مختلف با هم مشکل دارند. منیت‌ها به قدری زیاد شده که تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند با هم به تعامل برسند.
*حاکمیت یک سلیقه در اداره کشور را چقدر در وضعیت فعلی سهیم می‌دانید؟
اصلا چنین چیزی را نمی‌توانم قبول کنم. مگر می‌شود مشارکت اعضای یک جریان سیاسی در دستگاه‌ها و قوای مختلف را عامل این فضا دانست؟
*برخی می‌گویند که اصولگرایان هر کدام در تلاشند تا سهم بیشتری از قدرت حاصله داشته باشند.
نخیر، بحث این است که هر کدام ادعا دارند که بهترین تحلیل را دارند و به همین دلیل اختلاف‌های زیادی مشاهده می‌شود. اما باید بگویم که اصولگرایان تحت هیچ شرایطی به مردم خیانت نمی‌کنند.
*دو دستگی مجلسی‌ها درباره طرح سؤال چرا به وجود آمده است؟
بالاخره تعدادی از نماینده‌ها موافق هستند و گروهی هم معتقدند که حضور رییس جمهوری در صحن مجلس هیچ حاصلی نخواهد داشت که این روندی کاملا طبیعی است.
*اما مخالفان این طرح را حتی مغایر با انتظار مقام معظم رهبری می دانند.
بالاخره بحث این است که اگر سؤال بتواند مشکلی از مشکلات مردم را حل کند و به انتظارات آن‌ها پاسخ بدهد، انجام شود و اگر طراحان سؤال از رییس جمهوری با این هدف فعال هستند که بگوین که «ما هستیم» و خود را شجاع و هنرمند بشناسانند، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.
*اما سؤال از رییس جمهوری یکی از وظیفه‌هایی است که قانون اساسی به عهده مجلس نشینان گذاشته است.
هیچ کس با سؤال کردن مشکلی ندارد و اصلا همه دستگاه‌ها باید بدانند که همیشه باید خود را برای جواب دادن به مجلس آماده کنند. اما بحث این است که نباید از این فرصت قانونی استفاده یا بهتر است اینطور بگویم که در جهت اهداف آنچنانی سوء استفاده کنیم. تاکید من این است که باید ببینیم کارمان نتیجه‌ای در بر خواهد داشت یا خیر.
سؤال از رییس جمهوری در حالی به هدف جدی برخی از نماینده‌ها تبدیل شده که تجربه اول نشان داد که به جز ضرر چیزی نداشت.
*ظاهرا آیین نامه تغییر کرده است و طراحان بعد از جواب‌های رییس دولت می‌توانند دوباره اظهارنظر کنند.
شما فکر می‌کنید با قانون جدید اتفاقی خواهد افتاد؟ رییس جمهوری حرف خواهد زد و طراحان هم نمی‌توانند معجزه‌ای انجام دهند.
*مگر «سؤال» حق نماینده‌های مجلس نیست؟
ببینید! حق است و غیرقابل انکار. اما باید قبول کرد که هر مساله‌ای ساز و کاری منطقی را می‌طلبد.
*ساز و کار منطقی یعنی چی؟
یعنی اینکه مجلسی‌ها به طور دقیق شرایط را بسنجند و نظراتشان را با نماینده‌های دولت در مجلس مطرح کنند. اینکه با یک سؤال و پاسخ بخواهند مشکل را حل کنند، سرابی بیش نیست و حتما و بدون هیچ شک و بحثی حاصلی نخواهد داشت. همه دیدند که در سال گذشته چه اتفاقی افتاد و بر همه واجب است که از بروز اتفاق‌های آنچنانی جلوگیری کنیم.
*یعنی به خاطر رفتار رییس دولت، مجلس صلاح را در عقب نشینی ببیند؟ پس روسای جمهوری بعدی هم می‌توانند این روش را الگوی خود قرار بدهند تا از تهدید سؤال مجلس در امان باشند!
بنده کاری به اشخاص و مصداق‌ها ندارم. بحث من این است که باید بررسی کنیم که آیا سؤال از رییس جمهوری اول نتیجه‌ای داشت و مشکلی از مشکلات را حل کرد یا نه، که جواب منفی است.
*برخی اعتقاد دارند که شکسته شدن تابوی سؤال از رییس جمهوری را می‌توان یک حرکت مثبت تلقی کرد.
واقعا نمی‌دانم چرا اصرار به مسایلی چون تابو یا این چیز‌ها دارید، مگر سؤال از رییس جمهوری اتفاقی عجیب و خارق العاده است که اینطور می‌گویید؟ دولت و مجلس و همه نهاد‌ها باید از جو سازی و جنجال دوری کنند تا بتوانند تاثیرگذاری مثبتی از خود بر جای بگذارند. متاسفانه برخی فقط دنبال این هستند تا مثلا بگویند که «خیلی شجاع هستم» و «توانستم از رییس جمهوری سؤال کنم». این در حالی است که سؤال از هر مسؤل و نهادی وظیفه‌ای ابتدایی برای مجلس است.
*نظر شخصی شما به عنوان عضو کمسیون امنیت ملی درباره طرح سؤال؟
بیهوده است.
*چه شرایطی موجب می‌شود تا فرصت قانونی مجلس به عنوان نهاد نظارتی تلاشی بیهوده تلقی نشود؟
ببینید! باید عقلای دو طرف را با فکر کردن و بررسی نظارت هم حل کنند، نه اینکه بخواهند قدرت و صلابت خود را به رخ هم بکشند.
* «نه اینکه بخواهند قدرت و صلابت خود را به رخ هم بکشند» ریشه چنین فضایی را در چه چیزی می‌بینید؟
به هر حال اتفاق‌هایی افتاده است که چهره‌ها و گروه‌های مختلف با هم مشکل دارند. منیت‌ها به قدری زیاد شده که تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند با هم به تعامل برسند.
*حاکمیت یک سلیقه در اداره کشور را چقدر در وضعیت فعلی سهیم می‌دانید؟
اصلا چنین چیزی را نمی‌توانم قبول کنم. مگر می‌شود مشارکت اعضای یک جریان سیاسی در دستگاه‌ها و قوای مختلف را عامل این فضا دانست؟
*برخی می‌گویند که اصولگرایان هر کدام در تلاشند تا سهم بیشتری از قدرت حاصله داشته باشند.
نخیر، بحث این است که هر کدام ادعا دارند که بهترین تحلیل را دارند و به همین دلیل اختلاف‌های زیادی مشاهده می‌شود. اما باید بگویم که اصولگرایان تحت هیچ شرایطی به مردم خیانت نمی‌کنند.
اخبار ویژه
رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان:
یادآوری/ بازنشر
در پاسخ به رسانههای مدعی اصلاحات بیان شد:
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
