به گزارش فارس، سازمان صدا و سیما برای
نیل به اهداف خود در مقطعی از زمان تنها به تولیدات سینما اکتفا نکرد و
خود با توجه به سیاست هایش دست به ساخت فیلم های تلویزیونی زد و در شبکه
های مختلف از جمله سیما فیلم این دسته از فیلم ها تولید شده و می شوند.
در میان انبوهی از فیلم های تلویزیونی
که به تله فیلم شهرت دارد، سیما فیلم بر روی فیلمی با نام «یک خانواده
محترم» سرمایه گذاری کرد و به گفته مدیر گروه انقلاب و دفاع مقدس این مرکز
به تهیه کننده (محمد آفریده) و مشاور کارگردان (اکبر نبوی) اعتماد نمود.
اما با حضور فیلم در جشنواره کن و عدم حضور مدیر گروه انقلاب و دفاع مقدس
این مرکز در ایران و عدم آگاهی وی از حضور فیلم در جشنواره، سیما فیلم لغو
مشارکت خود را به سرعت و قبل از نمایش فیلم در کن اعلام کرد و به گفته رحیم
زاده تمام قراردادهای مرکز سیما فیلم با محمد آفریده (تهیه کننده) لغو
شد.
جالب است که رسانه ملی از یک سو با
اعتماد به مدیران مرکز سیما فیلم اجازه ساخت فیلم «یک خانواده محترم» را
بامشاوره اکبر نبوی می دهد و مدیر گروهش ساخت فیلم را اشتباه و آن را شرم
آور و شنیع و وهن به دفاع مقدس می خواند و از تهیه کننده و کارگردان فیلم
می خواهد تا از خانواده شهدا عذرخواهی کنند اما در جای دیگر آنتن زنده خود
را در اختیار کارگردان فیلم در برنامه تلویزیونی «هفت» قرار می دهد و او هم
مانند همیشه از فیلم شرم آورش دفاع می کند و تنها مخالف فیلمش را یکی از
مدیران سینمایی عنوان می کند.
این رفتار ضد و نقیض رسانه ملی نشان از
چه دارد؟ شاید یکی از دلایلش حضور اکبر نبوی در اتاق فکر برنامه تلویزیونی
«هفت » باشد. شاید مشاور بی جیره و مواجب (به نقل از مدیر گروه انقلاب و
دفاع مقدس) پروژه «یک خانواده محترم» که مورد وثوق مدیر مرکز سیما فیلم است
هنوز به شرم آور بودن فیلم اعتقادی ندارد و بنا به همین دلیل در بخش دیگری
از سازمان آیتمی هوشمندانه برای پخش طراحی می کنند تا به گرفتاری های فیلم
«یک خانواده محترم» ساخته مسعود بخشی بپردازند و با کمک مجری (محمود
گبرلو) آیتمی حساب شده آماده و روانه تنها برنامه سینمایی رسانه ملی می
کنند.
این درحالی است که اکبرنبوی هفته گذشته
در جلسهای قصد داشت درباره این فیلم توضیحاتی را به اهالی رسانه ارایه
دهد اما گویا پشیمان شد و جلسه را لغو کرد شاید احساس کرد زمانی که می
تواند از آنتنی با مخاطب بیش از 30 میلیون نفر بهره ببرد چرا خود را در
مقابل سوالات متعدد خبرنگاران و پرسشهایشان قرار دهد. همراه کردن تعداد
کمی از افرادی که شاید هم نظر و هم سلیقه او باشند و اهل تساهل و تسامح، به
مراتب راحت تر از اهالی پرسشگر رسانه است.
«یک خانواده محترم» به گفته مدیر گروه
انقلاب و دفاع مقدس مرکز سیما فیلم وهن به دفاع مقدس است و نادر طالب زاده
کارشناس فرهنگی در گفت و گویی با فارس نیز گفته است:« من ابتدا احساس کردم
سازندگان این اثر فیلم را ساخته و فرار کرده اند. یعنی احساسم این بود که
فیلم را ساختند و همانجا در پاریس ماندهاند و به ایران برنگشتند.»
وی با بیان اینکه یک خانواده محترم وی را شوکه کرده ادامه داد: «این فیلم روی «سنگسار ثریا» و «بدون دخترم هرگز» را سفید کرده است.»
طالبزاده ادامه داد: «نکته بعدی این
است که مسئولینی که این فیلمها را چک یا پشتیبانی میکنند چرا از این فیلم
حمایت کردند و چطور این فیلم که بدترین سیاه نمایی علیه ایران است در کن
به نمایش در آمده است.»
اما دیدیم که در اقدامی محیرالعقول نه
تنها سازندگان فیلم فرار نکرده اند بلکه با قاطعیت در شب آزادسازی لانه
جاسوسی که به انقلاب دوم در ایران شهرت دارد، در رسانه ملی از فیلم دفاع می
شود و فیلم را شایسته می دانند کارگردان فیلم در ادامه وقاحتهایی قبلی
خود پشت خط ارتباطی برنامه تلویزیونی هفت می آید و از فیلمش که با حمایت
کشورهای اروپایی ساخته شده است دفاع می کند و می گوید: «این فیلم یک درام
قصه گو است و بر اساس قواعد ژانر ساخته شده. بازتاب فیلم در جشنواره کن هم
بسیار خوب و در راستای اهداف ما برای بازگو کردن صدماتی که در زمان جنگ به
کشور وارد شد بوده است. دوستان قبل از دیدن فیلم نباید در ارتباط با آن
قضاوت کنند.»
بخشی اشاره کرد: «این یک فیلم اجتماعی
است و بعید نیست که انتقادات تندی را مطرح کند. من بدلیل نشانهها و کدهای
فرهنگی تاثیرگذار بر مخاطب عام اصلاحاتی را بر روی فیلم سینمایی یک خانواده
محترم انجام دادم. اما در وهله اول مخاطب فیلم مردم ایران هستند و باید
برای رشد فرهنگی مخاطب عام و البته آموزش خود من به عنوان کارگردان فیلم
برای مردم نمایش داده شود»
جالب است که تمام افرادی که فیلم را در
جشنواره کن دیدند نظری خلاف نظر کارگردان دارند و فیلم را بسیار بد
دانستند و تعدادی از افراد آن را بدترین فیلم علیه ایران دانستند اما هنوز
کارگردان و تهیه کننده از آن دفاع می کنند و مشاور این فیلم اکبر نبوی نیز
از نفوذ خود در رسانه ملی بهره برده و از تریبون ملی کشور برای تبلیغ و
تطهیر فیلمی علیه ایران بهره می برد؛ فیلمی که یک کار تمام و کمال برای
تخریب همه چیز در ایران است اما دردناکتر و نگران کننده تر نحوه مدیریت
فرهنگی بر سیما و سینمای کشور است. چگونه فیلمی که هیچ مجوزی در ایران
ندارد به راحتی در دفتر تهیه کننده به نمایش درمی آید و کارگردان فیلم به
راحتی و در برنامه تلویزیونی از فیلمی که مدیر تلویزیون آن را شرم آور می
خواند در همین رسانه از آن جانبداری کرده و آن را یک فیلم تنها اجتماعی
خطاب می کند و هوشمندانه بخش هایی از فیلم انتخاب و به نمایش درمی آید که
در ارتباط با موضوع اختلاس است، موضوعی که هر بیننده تلویزیون را به فکر
وادار می کند و او را به قضاوت وامی دارد که: کارگردان فیلمی درباره اختلاس
ساخته و تنها عده ای که به قول کارگردان هنوز فیلم را ندیده اند مانع از
نمایش فیلم می شوند.
اینجا این سوال مطرح است که مدیران
سیما چه میکنند؟ آیا معاونت سیما تنها به ارایه بخشنامه و تشکیل اتاق فکر
بسنده کرده است؟ اتاق فکری که از آن تبلیغ فیلمی علیه نظام استفاده می
شود! اتاق فکری که با حضور مشاور کارگردان یک خانواده محترم از فیلم دفاع
می شود در حالی که مدیر گروه انقلاب و دفاع مقدس سیما فیلم معتقد است باید
از خانوادههای شهدا برای ساخت چنین فیلمی عذرخواهی شود.
تهیه کننده فیلم نه تنها از خانواده
شهدا عذرخواهی نکرده است بلکه به نمایش فیلم به صورت تک نفره در دفتر خود
ادامه می دهد و هیچ اقدامی در این باره از سوی مقامات ذی صلاح صورت نمی
گیرد. فیلمی که با حمایت شرکت های اروپایی ساخته شده است و پخش آن به شرکت
خارجی سپرده شده و ایران هیچ گونه حقی در ممانعت از پخش آن در خارج از کشور
ندارد با مدیریت کارگردان، تهیه کننده و مشاور کارگردان به راحتی در
کشورهای خارجی به نمایش درمی آید و کارگردانش به راحتی در رسانه ملی تریبون
می گیرد و به دفاع از فیلم خود می پردازد. عملکرد دوگانه مدیران سیما در
این میان چه توجیهی دارد و چه کسی باید پاسخگو باشد؟