«ولايت فقيه» مانع تولد "مبارک" در ايران

با دقت به حکومت هاي خودکامه منطقه خواهيم يافت که اغلب آنها با « خدعه دموکراسي » وسراب آزادي بر سر کار‌آمده و با همين نام نيز مصالح دين ودنياي مردم کشورشان را به باد داده و مطامع خود و بيگانگان را دنبال کرده اند ، همانگونه که در کشور ما نيز رضا شاه با نام « جمهوري » و با پوشش رأي اعتماد از مجلسِ وقت ، چندين دهه سياه ترين ديکتاتوري ها را بر کشور حاکم کرد .
حال نيز جکومت « بن علي » و « مبارک » از همين خصوصيت برخوردارند چرا که فردي چون بن علي وقتي کودتا کرد ، نويد آزادي و مردم سالاري به مردمش داد و چون مبارک سال ها بر مردمش با نام رئيس جمهور سلطنت کرد .
در نوع ساختار سياسي اين کشورها از آنجا که تمام نهادهاي تقنيني و اجرايي تحت نفوذ اصحاب قدرت وثروت است ، بنابر آنچه که تشخيص مي دهند مصلحت ها را ايجاد مي کنند وبا ايجاد وضعيت فوق العاده و تغيير قانون اساسي ویا تعطيلي انتخابات و مادام العمر کردن دوره رياست جمهوري فرصت جولان خود وبيگانگان را سال ها در کشورهاي اسلامي ايجاد کرده اند.
با پيروزي انقلاب اسلامي در ايران و شکل گيري نظامي بر پايه مردم سالاري ديني با محوريت ولايت فقيه آنچه که مانع تکرار اين رويکرد متداول در کشورهاي منطقه شد حضور مدبرانه ولي فقيه و رهبري آگاه در رأس کشور بوده است چرا که در تاريخ بيش از سي ساله نظام اسلامي در مجلس و دولت هاي مختلف روي کارآمدن افرادي که استعداد ديکتاتوري و خودکامگي داشته اند کم نبوده است .
که انتخاب « ابوالحسن بني صدر » با نقاب عوام فریبانه تخصص و مردمی بودن و وابسته به خاندان سادات واهل علم به عنوان رییس جمهور نمونه ای از آن می باشد. که وي پس از انتخاب با خیانت به اعتماد مردم به ايجاد حاکميتي دوگانه روی آورد وبا سوءاستفاده از عنوان فرماندهي کلّ قوا با گماردن برخي از نظاميان خائن درجایگاههای کلیدی ارتش و ايجاد « گارد رياست جمهوري » با کمک ميليشياي منافقين ، نظام وانقلاب اسلامی درگیر جنگ با جهانخواران را با خطر جدی مواجه کرد ، که با خلع او ازفرماندهي کل قوا و با مديريت امام راحل و حضور مردم در خيابان ها با شعار « ابوالحسن پينوشه » جلوي تولد ديکتاتوري ديگر در کشور گرفته شد و پس از وی نيز با وجود شاخص ولايت فقيه عادل وآگاه شکل گيري اشخاص موازي حتّی در کسوت مرجعيت یا قائم مقام رهبري و یار دیرین امام بودن نيز با مانع جدي ولایت فقیه مواجه شد و با وجود اين قدرت مقتدر حواشي خطرناک جريانات موازي مثل منتظري از نفوذ به جايگاههاي مهم نظام باز ماندند.
در زمان رهبري جانشين مدبّرحضرت امام نيز ما تحرکات خطرزايي چون آنچه که در ابتداي انقلاب اتفاق افتاد را داشتيم که تلاش بي وقفه جريان « کارگزاران » با محوريت « مهاجراني » و « کرباسچي » نمونه بارز آن است که در اواخر دومين دوره رياست جمهوري آقاي «‌رفسنجاني » ايشان با ايجاد جوي مطبوعاتي و ابراز علني اينکه : « شأن آقاي رفسنجاني از قانون اساسي بالاتر است .» سخن از تمديد ومادام العمري رياست جمهوري ايشان داشتند که با سکوت وی اين روند ادامه پيدا کرد وحتي طرح آن در « مجمع تشخيص مصلحت نظام » براي تغيير موانع قانون اساسي مطرح شد و نه در مجلس آن زمان و نه در هيچ جاي ديگري صداي مخالف جدي اي شنيده نشد بنابر اين بسياري کار را تمام شده حساب کردند ، تا اينکه رهبر معظم انقلاب اسلاي در ديداري با هيئت دولت آقاي رفسنجاني با تصريحشان به آشکارا تنها ومقتدر ترين صداي مخالف آن شدند که فرمودند : طبق قانون اساسي آخرين روزهاي دوره رياست جمهوري آقاي رفسنجاني است و در انتخابات آتي ايشان نمي توانند نامزد شوند.
هر چند اين سخن منجر به کدورتي خاموش شد و رهبري معظم انقلاب اسلامي را وا داشت براي برطرف کردن اين کدورت در سر صندوق رأي در دوم خرداد سال هفتا د و شش بگويند : «هيچ کسي براي من هاشمي نمي شود.»
ولي با درايت نرم ايشان فتنه مهاجراني کرباسچي با شکست مواجه شد. پس از آن نيز رهبري معظم انقلاب اسلامي با درايتي مثال زدني که توضيح آن کتابي قطور مي طلبد ترفندهاي براندازانه و مکرر جريان دوم خرداد که امروز عوامل فتنه اند را در دولت هشت ساله شان نقش بر آب کرد که مهمترين آنها لوايح دوقلو خاتمي که خلاف قانون اساسي خواستاربه دست گرفتن برخي از اختيارات ولي فقيه بود که به پافشاري مجلس ششم در مقابل مخالفت شوراي نگهبان و همکاري مجمع تشخيص در تحميل آن خواسته هاي غير قانوني اميد داشت ، می باشد که رهبر معظم انقلاب اسلامی فصل الخطاب را قانون اساسی دانستند و نمونه ديگر آن نيز ديکتاتوري مجلس ششم درپروژه « جام زهر 2 » بود و تحصن نکبت بارنمايندگان مردود آن مجلس که خواهان تعطيلي انتخابات مجلس هفتم بودند نيز با مديريت ولائي ايشان بي اثر ماند.
در فتنه 88 نيز ما شاهد بوديم که با سعه صدر و روشنگري بي سابقه رهبري بدعت ابطال انتخاباتي با حد نصاب بي نظير در ايران وجهان که اشراف سر برآورده از نظام با همکاري اشراف فراري طاغوت ومنافقان امّت با طرح بيگانگان آنرا سازمان داده و به دنبال ديکتاتوري اقليت بودند نيز راه به جايي نبرد.
پس از فتنه انتخابات نيز ما درايت ايشان در برخورد نرم با بدعت هايي چون اختصاصي کردن دانشگاه آزاد با نام وقف و جدا سازي بانک مرکزي از دولت را شاهديم. که اين درخشش ولی فقیه ، سخن مشهور امام خميني که در ابتداي انقلاب اسلامي در مقابل بدخواهان « ولايت فقيه » داشتند را به ياد مي آورد که فرمودند :
« ولايت فقيه آمده است جلوي ديکتاتوري ها را بگيرد. »‌
وانصافاً امروز اگر نبود حضور رهبري عادل وآگاه و مقتدر در نظام اسلامي چقدر اقتضاي به وجود آمدن بن علي ها ومبارک ها وجود داشت ؟‌ مگر در تاريخ انقلاب هاي ديگر سراغ نداريم که خود انقلابيون جاي ديکتاتورهاي قبل نشسته و سال ها کشور را به پيش از انقلاب عقب راندند؟! از اين واقعيت مي توان درک کرد که چرا دشمنان که بيش از بيست سال برنامه ريزي دقيق وحساب شده کرده بودند پس از شکست در فتنه 88 موج تخريب و برنامه سازي هاي خود را بر ضد مقام ولايت فقيه گسترش داده اند چرا که رضا خان سازهاي کارکشته جهان بارها از اين ساحت قدسي شکست خورده اند و حال نيز عِرض خود مي برند و زحمت بر خود مي خرند ، غافل از اینکه ساحت ولایت را خدا عزیز داشته است .