هراس شیوخ خلیج فارس از موج انقلاب‌ها

به گزارش تابناک، در روزهای اخیر و بار دیگر، موج اعتراضات و قیام مردمی در بحرین علیه رژیم آل خلیفه، سر بر آورده و افزون بر این، دولت کویت نیز روز به روز بیشتر از سوی گروهای مخالف مورد تهدید شورش و قیام قرار می‌گیرد. همین امر، حاکمان این دو کشور را بر آن داشته تا تدابیر خود علیه مخالفان را شدت ببخشند. 

 

بنا بر این گزارش و در همین راستا، دولت بحرین امروز با انتشار بیانیه‌ای، رسما برگزاری هر گونه تجمع علیه دولت را ممنوع اعلام کرد. «شیخ رشید بن عبدالله آل خلیفه»، وزیر کشور بحرین مدعی شده، هدف از این تصمیم، تضمین «صلح مدنی» است. 

 

وی همچنین اظهار داشته، تظاهرات‌های اخیر اکثریت شیعه در این کشور ـ که به رهبری جنبش «الوفاق» انجام گرفته ـ «اقدامات خرابکارانه» بوده‌اند، زیرا تظاهرکنندگان در آن خواستار براندازی حکومت شده‌اند. 

 

وی همچنین هشدار داده هرگونه تجمع و تظاهرات با برخورد حکومت روبه‌رو خواهد شد. 

 

این در حالی است که در چند هفته اخیر و در پی عدم وقوع تظاهراتی عمده در بحرین، رژیم آل خلیفه مدعی پایان اعتراضات و برقراری ثبات در کشور بود. با این حال، آغاز دوباره اعتراضات در روزهای اخیر و این واکنش حکومت به آن‌ها، نشان دهنده عمیق بودن جریان اعتراضی در بحرین است و‌‌ همان گونه که پیشتر از سوی برخی تحلیلگران به آن اشاره می‌شد، کاهش موقت اعتراضات در حقیقت مانند آتش زیر خاکستر بوده است. 

 

اما درست در همین روز، دولت کویت نیز اقدام به بازداشت یکی از رهبران مخالف کرد که در هفته‌های اخیر، نقش عمده‌ای در برگزاری تظاهرات‌های ضد دولتی در این کشور داشته است. 

 

به نوشته خبرگزاری فرانسه، «مسلم البراک»، نماینده سابق پارلمان و از چهره‌های برجسته مخالف دولت کویت، به اتهام توهین به امیر کویت توسط نیروهای امنیتی این کشور بازداشت شده است. 

 

این در حالی است که قرار بود در روزهای آینده، معترضان کویتی در اعتراض به قانون جدید انتخابات در کویت که گفته می‌شود، نقش نیروهای مخالف را به شدت کمرنگ می‌کند، تظاهرات کنند.

 

بنا بر قوانین کویت، زمینه قانونی برای اعتراض به امیر تقریباً وجود ندارد و بازداشت معترضان به امری متداول در این کشور تبدیل شده است، به گونه‌ای که هفته گذشته نیز سه نفر از چهره‌های مخالف دولت به اتهامی مشابه از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شدند. 

 

در مجموع، آن گونه که به نظر می‌رسد، امواج جنبش‌های اعتراضی در کشورهای حاشیه خلیج فارس در حال گسترش است و این گونه جنبش‌ها روز به روز نیز حالت تندتری به خود می‌گیرند؛ بنابراین، در صورتی که پتانسیل بی‌ثباتی در عربستان سعودی را نیز که به سبب اعتراضات جمعیت‌های شیعه در این کشور پدید آمده در نظر بگیریم، ابعاد این امر به شکل روشن‌تری نمود پیدا می‌کند. 

 

در این میان، هرچند ماهیت گروه‌های مخالف در این کشور‌ها با هم متفاوت است و بر خلاف بحرین و عربستان، نیروهای اپوزیسیون کویتی را طیفی متنوع از سلفی‌ها تا سکولار‌ها تشکیل می‌دهند، در اصل ماجرا که افزایش پتانسیل قیام‌های مردمی در کشورهای منطقه است، تفاوتی نیست. 

 

به این ترتیب، به نظر می‌رسد امواج انقلاب‌های منطقه خاورمیانه که نخست رهبران سکولار غربگرا را مورد حمله قرار داد، اینک متوجه شیوخ اقتدارگرای حاشیه خلیج فارس شده است!