برقراری حالت فوق العاده "غیر رسمی" در بحرین

به گزارش فارس، «حسن المرزوق» در گفت‌وگو با شبکه خبری العالم اظهار داشت: موانع تردد، فقط از داخل شهرک العکر برچیده شده است و در خارج از این شهرک، نیروهای گشتی رژیم ضمن کنترل ترددها همچنان در شهر به ایجاد وحشت در میان مردم می پردازند.

وی با اشاره به ادامه سرکوب مردم، در همه مناطق بحرین که در آن تظاهرات مسالمت آمیز برگزار می‌شود، گفت: در هر منطقه‌ای که تظاهرات مسالمت آمیز برگزار می شود، خودروهای نظامی و نیروهای امنیتی به آن منطقه گسیل می شوند و مردم را با گلوله و گازهای سمی دچار ترس و وحشت می کنند.

المرزوق هدف از محدودیت هایی را که دو هفته پیش از عید قربان از سوی رژیم اعلام شد، جلوگیری از تجمع مردم و ابراز عقیده ارزیابی کرد و گفت: این امر بیانگر آن است که رژیم آل خلیفه همچنان به بستن دهان مخالفان و سرکوب آزادی‌ها ادامه می دهد.

وی آزادی 142 تن از زندانیان سیاسی از زندان های رژیم آل خلیفه را کم اهمیت دانست و تاکید کرد که رژیم آل خلیفه با این اقدام سعی می کند با احساسات شهروندان بازی کند و افکار عمومی جهان را بفریبد.

این در حالی است که رهبران مخالف نظام و فعالان سیاسی و مدافعان آزادی بیان در زندان در کنار جنایتکاران و دزدان و سارقان و بیماران نگهداری می شوند.

معاون دبیرکل جمعیت دموکرات ملی بحرین تاکید کرد: همه روستاهای بحرین در محاصره هستند و رژیم آل خلیفه در واقع به طور غیررسمی و بدون اینکه اعلام کند، مقررات وضع فوق العاده را در کشور حاکم کرده است.

حسن المرزوق در پایان با تاکید بر این که هرگونه تحرک و اقدام به برگزاری تظاهرات در روستاهای بحرینی با سرکوب و شلیک گلوله و گازهای سمی مواجه می شود، تصریح کرد: نیروهای رژیم، در پست های بازرسی، برخوردی اهانت آمیز با شهروندان دارند.

بحرین از بیش از یکسال پیش شاهد تظاهرات مردمی و انقلاب علیه رژیم آل خلیفه است.

نیروهای امنیتی بحرین با همدستی نیروهای اشغالگر سعودی به سرکوب مردم پرداخته‌اند که تاکنون در جریان این سرکوبگری صد‌ها نفر شهید، زخمی یا بازداشت شده‌اند.

شواهد سازمان‌های حقوق بشری نشان می‌دهد که شماری از معترضان زیر شکنجه شدید رژیم آل خلیفه جان خود را از دست داده یا دچار نقض عضو شده و تعدادی از زنان بحرینی نیز بر اثر استنشاق گازهای سمی در جریان تظاهرات مسالمت آمیز خود دچار سقط جنین شده‌اند.

این درحالی است که مردم بحرین با وجود این سرکوبگری‌ها همچنان با آمدن به خیابان‌ها بر مطالبات مشروع خود در دستیابی به حقوق از دست رفته خود از جمله اجرای عدالت اجتماعی و روی کار آمدن نظامی منتخب تاکید می‌کنند.