تاكتيك هاي كهنه اوباما و مبارك

مردم مصر نيز به راه خود ادامه مي دهند و در تظاهرات ميليوني روز سه شنبه بركناري مبارك و نفي آمريكا و رژيم صهيونيستي را از ساختار كشور خود فرياد زدند و رسانه هاي غربي نيز نتوانستند جلوي انتشار آن را به سراسر گيتي بگيرند.
خبرگزاري انگليسي رويترز در گزارشي مي نويسد، با گسترش اعتراض ها براي پايان دادن به حكومت حسني مبارك در حال حاضر سووال هايي درباره نام افراد يا گروه هايي كه ممكن است سهمي در قدرت داشته باشند، مطرح مي شود.
در اين گزارش آمده است: از زمان آغاز دوران حكومت حسني مبارك در سه دهه قبل، رژيم او بصورت سازمان يافته در جهت تضعيف يا بي طرف كردن همه احزاب سياسي تلاش كرده است.
در اين راستا و براي محدود كردن فعاليت احزاب، مبارك قانون حالت فوق العاده در مصر را به مورد اجرا گذاشت و با تشكيل كميته اي در وزارت كشور از دادن مجوز فعاليت رسمي به شمار زيادي از احزاب از جمله اخوان المسلمين جلوگيري شد.
با توجه به اين وضعيت ، سنديكاهاي صنفي ، سازمان هاي حقوق مدني ، قوه قضائيه ، مطبوعات و ديگر گروه ها در جنبش تضعيف شده مصر به ايفاي نقش پرداختند.
برخي از شخصيت ها و گروه هايي كه ممكن است در روزهاي آينده در مصر ايفاي نقش كنند به اين شرح هستند:

* - محمد البرادعي

مدير كل 68 ساله سابق آژانس بين المللي انرژي اتمي در سال 2010 ميلادي به مصر بازگشت. وي در سال 2005 موفق به دريافت جايزه صلح نوبل شد. پس از پايان دوران كاري خود وارد صحنه سياسي شد و گفت: مصر نيازمند تغييرات گسترده و پايان دادن به حكومت اقتدار گراي فردي نظامي نظير مبارك است.
شماري از فعالان در زمينه دمكراسي از بازگشت البرادعي احساس سرخوردگي كردند زيرا كه ماه هاي اخير را در خارج از مصر بسر برد و روز پنجشنبه گذشته به كشور بازگشت و آمادگي خود را براي هرگونه نقشي در دولت انتقالي اعلام كرد.
وي سپس براي اعتراض كنندگان در ميدان التحرير (آزادي) سخنراني كرد.

*- محمد بديع

بديع 66 ساله سال گذشته رهبر گروه اخوان المسلمين شد. چند شخصيت ديگر اين گروه از جمله عصام العريان و كامل البهلاوي كه در لندن زندگي مي كنند سخنگوي اخوان المسلمين هستند.
چنانچه اخوان المسلمين بخواهد با دولت مذاكره كند اين اقدام بايد با موافقت رهبر آن يعني آقاي بديع انجام گيرد .
وي از ترس سركوب شديد از سوي مقامات مصري مبارزه طلبي را در سطحي محدود انجام داد. مبارك در مقابل اسلامگرايان ايستاد و آنها را به تحريك براي اعتراض ها متهم كرد.
رژيم مصر به رغم محدوديت ها به اين گروه اجازه داد بصورت محدود فعاليت كند.

* - ايمن نور

يك سياسي ليبرال و وكيل است كه در انتخابات سال 2005 رياست جمهوري مصر شركت كرد.
وي پس از محكوم شدن به ارائه اسناد قلابي براي تاسيس حزب 'الغد' به پنج سال زندان محكوم شد و پس از سه سال و اندي از زندان آزاد شد.
بر اساس قوانين مصر، ايمن نور به مدت پنج سال نمي تواند پست سياسي داشته باشد و نمي تواند در انتخابات سپتامبر آينده شركت كند.
وي كه قبلا به نمايندگي از سوي حزب الوفد نماينده پارلمان بوده ، اين حزب را ترك كرد.

* - عمرو موسي

دبيركل اتحاديه عرب كه در دوره اي وزير خارجه مصر بود و گفته مي شوداز محبوبيت نسبي مردمي برخوردار بوده و بخاطر اظهارات خود به طرفداري از فلسطينيان از سوي آنها مورد ستايش قرار گرفته است.
انتقال موسي به اتحاديه عرب كه سازماني محافظه كار است و از رهبران عرب حمايت مي كند تا حدي به زيان او تمام شد اما بسياري از مصري ها از وي براي پست رياست جمهوري حمايت كردند.
موسي روز يكشنبه گفت كه خواهان دمكراسي چند حزبي در مصر است.

*- احمد زويل

اين دانشمند مصري در سال 1999 ميلادي برنده جايزه نوبل در شيمي شد اما سال گذشته داشتن گرايش هاي سياسي را تكذيب كرد. برخي مطبوعات نوشتند كه زويل در نظر دارد روز سه شنبه به مصر بازگردد تا براي تشكيل كميته اصلاح قانون اساسي تلاش كند.
وكلاي برجسته اي اعلام كردند كه براي تشكيل اين كميته از وي حمايت خواهند كرد.
روزنامه مصري 'الشروق' سخنان زويل خطاب به مردم اين كشور را منتشر كرد كه در آن پيشنهاد تاسيس شوراي دانشمندان براي نوشتن قانون اساسي جديد براي مصر مطرح شده است.

* - حمدين صباحي

سياستمداري معتقد به ناسيوناليسم عربي است كه رياست حزب 'الكرامه' را به عهده دارد.
اين حزب هنوز مجوز رسمي از سوي دولت دريافت نكرده است، وي در سال 2005 ميلادي به عنوان نماينده پارلمان انتخاب شد و در انديشه شركت در انتخابات رياست جمهوري بود اما بعدا منصرف شد .

*- جنبش كفايه

جنبش كفايه در سال 2004 ميلادي از سوي جورج اسحاق از رهبران سنديكايي مصر تاسيس شد. در سال 2005 اعتراض هاي سازمان يافته اي عليه حكومت مبارك رهبري و با ايده موروثي كردن رياست جمهوري و انتقال آن به جمال مبارك فرزند حسني مبارك مبارزه كرد.
اين جنبش به دليل اختلافات داخلي حمايت طبقه متوسط اصناف را از دست داد اما با آغاز اعتراض هاي گسترده در هفته گذشته، به نظر مي رسد كه اين جنبش در تحريك مردم براي شركت در اين اعتراض ها ايفاي نقش كرده است.

* بازيگران ديگر

حزب 'الوفد' كه ريشه آن به سال 1952 ميلادي بازمي گردد، پايگاه سنتي دمكرات هاي ليبرال در مصر است اما برخي اين ديدگاه را دارند كه اين حزب در سال هاي اخير با دولت مبارك همكاري كرده است .
همچنين حزب تجمع چپ نيز نقش مشابهي داشته . 'مجدي حسين' رهبر حزب عمل اسلامي از جمله شخصيت هاي مخالف و معروف است كه بارها زنداني شده است.