حبس انفرادی افراد زیر 18 سال در آمریکا

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دیده‌بان حقوق بشر در یک گزارش مفصل با عنوان «بزرگ شدن در اتاق‌های دربسته» آورده است که حبس طولانی‌مدت افراد به‌ویژه کودکان در سلول‌های انفرادی در حالی که هیچ‌گونه ارتباطی با محیط بیرون و انسانی دیگر ندارند، موجب بروز مشکلات جدی روانی و فیزیکی و ایجاد اضطراب در زندانیان می‌شود.

این گزارش که در نتیجه مصاحبه با بیش از 125 جوان در 19 ایالت که زمانی را در سنین زیر 18 سال در حبس انفرادی بوده‌اند، به دست آمده است نشان می‌دهد که در سال 2011 بیش از 95 هزار فرد زیر 18 سال در زندان‌های آمریکا محبوس بوده‌اند که درصد بالایی از آنها برای روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها حبس انفرادی را تجربه کرده بودند.

مسئولان اغلب به عنوان مجازات از حبس انفرادی استفاده می‌کنند؛ در حالی که مدافعان حقوق بشر معتقدند که از حبس انفرادی باید به عنوان آخرین راه‌ حل و تنها به منظور حفاظت از جان دیگر زندانیان علیه فردی مورد استفاده قرار گیرد.

افراد جوان محبوس در سلول‌های انفرادی اغلب از دسترسی به امکانات درمانی، برنامه‌های سرگرم‌کننده و دیگر سرویس‌های خدماتی که لازمه نیازهای جسمانی، روانی، رشد و اجتماعی آنهاست، محرومند.

سازمان زندان‌های نیویورک در گزارشی اعلام کرد که در سال 2010 بیش از 14 درصد نوجوانان زندانی در طول بازداشتشان حداقل یک دوره در حبس انفرادی بوده‌اند که حداقل مدت آن 43 روز بوده است و بیش از 48 درصد از نوجوانان محبوس در یکی از زندان‌های نیویورک دچار بیماری‌های جدی روانی شده‌اند.

به گزارش خبرگزاری رویترز همچنین اتحادیه آزادی‌های مدنی نیویورک اخیرا گزارشی منتشر و در آن اعلام کرد که سال گذشته این ایالت بیش از 13500 بار از حبس انفرادی علیه 56 هزار زندانی‌اش استفاده کرده که هر یک از این زندانیان به طور میانگین پنج ماه در سلول انفرادی بوده‌اند.

در ادامه این گزارش آمده است که حدود هشت درصد زندانیان ایالت نیویورک 23 ساعت از شبانه‌روز را در سلول انفرادی هستند و یا اینکه تنها با یک نفر دیگر در یک سلول سر می‌کنند، در حالی که فقط 16 درصد از جداسازی‌های زندانیان به دلیل رفتارهای خشونت‌آمیز آنها بوده است.

علاوه بر این گزارش نامبرده فاش می‌کند که سال گذشته در زندان‌های نیویورک 563 مورد بدرفتاری علیه کارکنان و 666 مورد سوء استفاده اخلاقی از زندانیان رخ داده است.

به نوشته روزنامه هافینگتن‌پست، سازمان عفو بین‌الملل نیز طی روزهایی در گزارشی هشدار داد که هم‌اکنون در زندان‌های کالیفرنیا حدود سه هزار زندانی وجود دارد که مدت یک دهه و یا حتی بیشتر در انزوای مطلق هستند.

بازرسان این سازمان که به سختی توانسته‌اند به برخی از زندان‌های کالیفرنیا دسترسی پیدا کنند، معتقدند که حبس انفرادی علاوه بر شخص زندانی می‌تواند برای جامعه نیز خطرناک باشد چون آنها اغلب دچار اختلالات روانی شدید می‌شوند و پس از آزادی، زمانی که به جامعه بازمی‌گردند ممکن است به افراد دیگر آسیب بزنند.

در این گزارش آمده است که صدها تن از زندانیان بیش از یک دهه در سلول انفرادی بوده و تقریبا 80 نفرشان بیش از 20 سال را در حبس انفرادی و بدون تماس با یک انسان سپری کرده‌اند.

این سلول‌ها کوچک، نمور، تاریک و اغلب فاقد هوای مطبوع و مناسب است که علاوه بر تاثیرات منفی روانی آسیب‌های جسمانی فراوانی را به دنبال دارد.

بسیاری از این زندانیان به دلیل کمبود نور و عدم دسترسی به آن برای مدت‌های بسیار طولانی از ناحیه چشم دچار آسیب‌دیدگی می‌شوند.

عفو بین‌الملل در ادامه یادآور شد که حبس انفرادی زندانیان را از حقوق بنیادین انسانی‌شان محروم می‌کند و این شکنجه و نقض حقوق بشر محسوب می‌شود.

بازرسان همچنین موارد زیادی از خودکشی را کشف کردند. در این موارد زندانیان نجات‌یافته می‌گویند: ما خود می‌دانیم که آنها در نهایت ما را می‌کشند پس بهتر است خودمان این کار را زودتر انجام دهیم.

یکی از این افراد که در سن 16 سالگی محبوس شده و هفت سال را در حبس انفرادی بوده است، در این باره گفت: تنهایی باعث می‌شد فکر کنم که 24 ساعته در سکوت فریاد می‌زنم.

«اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا» (ACLU) در گزارش جدید خود تخمین زده است که 83 درصد از جمعیت زندانیان نیویورک نیازمند درمان بیماری‌های ناشی از این بدرفتاری‌ها هستند.

بر اساس گزارش وب‌سایت دیده‌بان حقوق بشر، این سازمان به همراه اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا از دولت فدرال و مقامات ایالات خواستند تا استفاده از حبس انفرادی علیه افراد کم‌سن را هرچه سریع‌تر ممنوع کنند. همچنین مقامات باید مانع از حبس نوجوانان با بزرگسالان در زندان‌های یکسان شوند چون این امر خطر سوءاستفاده و بدرفتاری با افراد زیر 18 سال را افزایش می‌دهد.