کی‌روش: دنبال پست بازی احمدی‌نژاد بودم

دیدار با کره جنوبی حساسیت و حاشیه های خاص خودش را داشت. اخراج مسعود شجاعی در نیمه دوم و اعتراض های مکرر به داوری از سوی سرمربی تیم ملی ایران و اخراج کی‌روش و در پایان گلزنی جواد نکونام و برتری یک بر صفر تیم ملی، ما را بر آن داشت که مصاحبه اختصاصی با سرمربی تیم ملی داشته باشیم.

متن کامل گفت‌وگوی تفصیلی فارس با کی‌روش را در زیر می‌خوانید.

از برد شیرین مقابل کره‌جنوبی شروع کنیم...

بعد از بازی با لبنان، اهمیت زیادی داشت که بتوانیم اعتماد و ایمان خود را منتشر و رسانه ای کنیم و سپاسگزارم که بعد از آن شکست شما توانستید پیام ما را به صورت رسانه ای منتشر کنید و جا دارد از شما تشکر کنم.

البته این وظیفه رسانه ای ما است.

بله، شما کار رسانه ای خودتان را انجام دادید و البته فراموش نکنید تیم ملی بعد از شکست برابر لبنان به شدت مورد انتقادهای تند قرار داشت و خیلی به تیم من حمله کردند.

با این حال تیم ملی مقابل کره به برتری رسید...

هم به لحاظ فنی و هم به لحاظ احساسی کاملا از نتیجه بازی راضی هستم. واقعا وصف احساسم در مورد بازی با کره جنوبی کار سختی است. از این برتری خوشحالم و به عملکردمان افتخار و از این پیروزی احساس غرور می کنم، اما الان زمان جشن نیست. جشن واقعی برای تیم ملی زمانی است که جواز صعود به جام جهانی 2014 برزیل را گرفته باشیم. اکنون خیلی زود است که جشن بگیریم.

یک هدف اصلی داریم و آن هم صعود مقتدرانه به جام جهانی است بنابراین، این روزها باید هوشیارتر از قبل باشیم و بیش از گذشته تلاش کنیم. باید متحدتر شویم و تمرکز بیشتری داشته و به عملکردمان بهتر از گذشته ایمان داشته باشیم. باید خطرها و ضعف‌ ها را شناسایی و نقاط قوت مان را تقویت کنیم.

باید هوشیار باشیم چون نمی خواهیم افرادی در کنارمان باشند که که بخواهند با به هم زدن تمرکز تیم ملی، ما را از رسیدن به هدف نهایی‌ مان دور کنند. افرادی در کنار تیم ملی هستند که بعد از باخت مقابل لبنان سعی کردند تمرکز ما را در مسیر صعود به جام جهانی به هم بزنند و کارمان را زیر سوال ببرند، پس باید مسیرمان را مانند افراد خاکی و خیلی افتاده ادامه دهیم و اجازه ندهیم بدخواهان تیم ملی در کنار ما باشند.

انتقادها بعد از بازی با لبنان شدت گرفت و به گفته شما بدخواهان در کنار تیم بودند، اما تیم ملی مقابل کره پیروز شد!

بله، پیروزی برابر کره جنوبی نشان داد برای رسیدن به موفقیت باید سخت تلاش کرد و تمرکز تیم را بر هم نزد. برای دیدار مقابل کره جنوبی تمرکزمان را حفظ کردیم و با تلاش مضاعف توانستیم حریف را با وجود 10 نفره شدن شکست دهیم.

بعد از شکست تلخ برابر لبنان،‌ انتظار داشتید دوباره هواداران، رسانه ها و مسئولان، این چنین برای دیدار با کره جنوبی متحد شوند؟

این اتحاد یک شاهکار و واقعا برای یک تیم فوتبال باشکوه بود. حضور 100 هزار هوادار در ورزشگاه آزادی یکی از روزهای باشکوه در زندگی ورزشی ام بود و خیلی خوشحالم در چنین فضایی حضور داشتم و یکی از اعضای تیم ملی ایران بودم.

هواداران با حضور همه جانبه در دیدار برابر کره جنوبی نشان دادند همچنان به ما اعتماد دارند و معقتدند تیم ملی با این روند می تواند راهی جام جهانی شود. البته آنها حق داشتند از شکست برابر لبنان ناراحت باشند و نسبت به عملکرد ما انتقاد کنند اما روز بازی با کره جنوبی واقعا عالی بودند و همه جانبه از ما حمایت کردند.

اما حق هواداران ایرانی بیش از این شادی هاست و باید روزهای بهتری را ببینند.

بله، دقیقا. قبل از شروع مسابقه به بازیکنانم گفتم هواداران ایرانی لیاقت بیشتری دارند، آنهایی که ساعت 4 صبح از خواب بیدار می شوند و تا 10 شب کار می کنند،‌ لیاقت‌ بیش از این را دارند. بنابراین وظیفه داریم با انجام بازی های خوب و پیروزی های درخشان دل آنها را شاد کنیم و لحظات مفرحی را برایشان رقم بزنیم.

قبل از شروع مسابقه با کره جنوبی به بازیکنانم گفتم مقابل 100 هزار هوادار، خوب بازی کنند تا هواداران در مسیر خوبی قرار بگیرند. با این ایده و تفکر تیم را به میدان فرستادیم و خوشبختانه تماشاگران ایرانی نیز تا آخرین لحظه از ما به خوبی حمایت کردند. باید از لحظه اول خوب بازی می کردیم تا هواداران تا آخرین گام همراه باشند که این اتفاق افتاد.

قبول دارید عملکرد تیم ملی مقابل لبنان نسبت به بازی با کره جنوبی کاملا متفاوت بود؟

بازی لبنان و کره جنوبی دو نگرش کاملا متفاوت بود و ما می توانیم از این دو بازی درس های زیادی بگیریم و پیرو این نگرش باشیم. در فوتبال شما به تنهایی نمی توانید نتایج بازی ها را به دست آورید. در فوتبال دو رویکرد وجود دارد؛ اول اینکه بتوانید در آخر بازی خوشحال باشید و نسبت به عملکرد خودتان احساس غرور کنید. رویکرد دوم این است که شما آخر بازی خوشحال نیستید؛ ولی هنگام شکست نباید احساس غرور و غیرت خود را از دست بدهید.

من معتقدم وقتی بازی تمام می شود و هواداران به خانه هایشان می روند باید نسبت به عمکلردمان احساس غرور کنیم. باید طوری بازی کنیم که حس پشیمانی سراغ ما نیاید. وقتی کاری می کنیم که هواداران با شور و شعف به خانه هایشان می روند در چنین مواقعی بازیکنان می توانند رو به روی آینه قرار بگیرند و به خودشان نگاه کنند و به راحتی شب بخوابند تا بتوانند از فردا با سختکوشی بیشتری به کارشان ادامه دهند. این می تواند بهترین محرک فوتبال باشد.

اگر باختیم چطور؟

در کنار پیروزی ها، باخت ها نیز در فوتبال وجود دارند، اما هنگام شکست ها نباید آشفته شد بلکه باید با ایمان به کارمان ادامه دهیم و ناامید نشویم چون فرصت های برد و موفقیت دوباره سراغ ما خواهد آمد.

وقتی یک برد به دست می آوریم باید تلاش مان را چند برابر کنیم و از فردای پیروزی با جدیت و پشتکار بیشتر برای رسیدن به موفقیت های بعدی مبارزه کنیم. تداوم پیروزی از کسب پیروزی در یک مقطع بسیار مهم تر و سخت تر است. من از پیروزی مقابل کره جنوبی خوشحالم اما آمادگی کامل برای جشن گرفتن ندارم.

تفاوت کی‌روش با بازیکنان در پیروزی مقابل کره جنوبی چیست؟

به طور کلی در فوتبال بین خوشحالی مربیان و بازیکنان تفاوت کوچکی وجود دارد. یک بازیکن زمانی که تیمش پیروز می شود، خوشحال و با احساس غرور به خانه برمی گردد. مربی هم با غرور برمی گردد،‌ اما علاوه بر غرور، آرامش هم پیدا می کند.

بازی بعدی تیم ملی 24 آبان مقابل ازبکستان در ورزشگاه آزادی است. نظرتان درباره این دیدار حساس چیست؟

2 دلیل دارم که بازی با ازبکستان برای ایران در مسیر صعود به جام جهانی 2014 بسیار مهم و حیاتی است. اول اینکه به نظرم ازبکستان قوی ترین و کامل ترین تیم این گروه است و به همین دلیل بازی با ازبک ها به مراتب سخت تر از کره جنوبی است.

دلیل دوم این است که ازبکستان با توجه به شکست خانگی برابر ما و پیروزی ایران برابر کره جنوبی و با توجه به اینکه آنها قطر را دوحه شکست دادند، روز 24 آبان آماده تر و با انگیزه تر از قبل به تهران می‌ آیند. بنابراین در آن روز کار سخت تری نسبت به دیدار با کره خواهیم داشت.

پیش از گفته بودم تیم های هر دو گروه برای صعود به جام جهانی روزهای سختی را تجربه خواهند کرد و حالا همان پیش بینی من در حال رخ دادن است و تک تک تیم های برای گرفتن جواز صعود روزهای سختی را تجربه می کنند.

وقتی در بیروت به لبنان باختیم، برخی بر حسب دانسته های دهه های اخیر در مورد لبنان قضاوت کردند و مدعی شدند شکست دادن این تیم کار راحتی است، اما امروز همه کشورهای جهان در فوتبال پیشرفت کرده اند و برای صعود به جام جهانی سخت مبارزه می کنند. عده ای به روزهای قدیم لبنان استناد کردند اما آنها از واقعیت به دور هستند که چنین قضاوتی کردند.

صحبت شما را قبول می کنیم، ‌اما شکست برابر لبنان برای فوتبال ایران و مردم ما تلخ است!

من هرگز نمی گویم فوتبال لبنان مثل برزیل است ولی تیمی که توانست چند ماه پیش کره جنوبی را شکست دهد با لبنان 8 سال پیش کاملا متفاوت است. از ابتدا گفتم ایران نیامده ام که خودم را تغییر دهم و کفاشیان و هیئت رئیسه مرا به این خاطر به ایران نیاورده اند. وقتی می گویم تغییر نمی کنم این به افکار و باورهایم مربوط می شود، چون چیزهای دیگر را برای پیشرفت باید تغییر داد.

هر تیم برای پیشرفت نیازمند تغییر است و ما باید روز به روز بهتر شویم اما حرف اصلی من این است که کاری نکنید که مجبور به دروغگویی شوم و مرا در فضایی نبرید که برخلاف میل باطنی ام بخواهم دروغ بگویم. هرگز علاقه ای به دروغگویی ندارم بنابراین نباید با من کاری کنید که حرف های نادرستی بیان کنم. وظیفه اصلی من این است که برای کارهایی که هدفگذاری کرده ام بجنگم و برای رسیدن به این خواسته ها تلاش کنم.

شما بر عقیده خود راسخ هستید، ‌اما خیلی ها به برنامه های شما انتقاد دارند؟

از حضورم در ایران حدود یک و سال نیم می گذرد و با قاطعیت اعلام می کنم تکرار برنامه های ناموفق قبلی که ماه به ماه و سال به سال تکرار شده اند کاملا مضحک است. اگر بخواهیم دوباره برنامه های ناموفق قبلی را تکرار کنیم هرگز به تغییرات و پیشرفت نخواهیم رسید و این رفتار واقعا عاقلانه نیست. به همین دلیل سعی کردم مدل های جدید و برنامه های نوینی ارائه کنم.

برای اجرای چنین برنامه هایی با مسئولان فدراسیون فوتبال ایران به توافق رسیدم و معتقدم این راه درستی است. برخی با برنامه های من موافق نیستند و حق دارند نظرشان را بیان کنند، اما ما کار خودمان را انجام می دهیم و به وظیفه خود عمل می کنیم، آنها هم برنامه های خودشان را پیش می برند. برنامه های من می تواند به تیم ملی کمک کند.

اشاره کردید در روز دیدار با کره جنوبی جو استادیوم با حضور 100 هزار تماشاگر بسیار باشکوه بود، اما در همان روز شما عصبی به نظر می رسیدید؟

من عصبی نبودم. باید اعتراف کنم که در آن مسابقه برای برتری نیاز داشتیم که با فشار بازی کنیم و کنترل مسابقه را در اختیار بگیریم. بازی با فشار و جنگدگی با عصبی بودن کاملا متفاوت است.

پس می توان استباط کرد در دیدار با کره استرس داشتید؟

داشتن استرس در بازی های بزرگ و حساس امری طبیعی است، بله، من استرس داشتم.

بارها به تصمیم های داور سنگاپوری اعتراض کردید، آیا این هم از استرس نشات می گرفت؟

بازی ایران و کره جنوبی در سطح بسیار بالایی انجام می شد اما وقتی شاهد هستیم یک داور سنگاپوری برای این دیدار حساس انتخاب می شود باید بپرسیم آیا این داور تجربه لازم برای قضاوت در این سطح را دارد؟ آیا وی تجارب کافی در زمینه مسابقات بین المللی را دارد؟ اگر دست من باشد 100 سال هم بگذرد چنین داوری را برای چنین بازی مهمی انتخاب نمی کنم. انتخاب چنین داوری توهین به فوتبال ملی و لیگ ایران و کره جنوبی است.

من چند بار فیلم بازی را دیدم، بازیکن شماره 5 و کاپیتان کره ای ها چند بار با آرنج به صورت بازیکنان ما کوبید  و حرکات غیر اخلاقی و غیر ورزشی از خود نشان داد. وی در نیمه دوم با آرنج به صورت رضا قوچان نژاد، مهرداد پولادی و اشکان دژاگه کوبید، ‌اما چون داور مسابقه شخصیت بالایی برای مدیریت بازی نداشت نتوانست تصمیم های درستی را بگیرد چرا که تجربه اش بسیار پائین بود. من عادت ندارم در پایان هر مسابقه در مورد عملکرد داوران اظهار نظر کنم چون معتقدم داوران هم مثل مربیان و بازیکنان در زمین مرتکب اشتباهاتی می شوند همان طور که من هم در جریان یک بازی اشتباه می کنم، اما در دیدار با کره جنوبی شرایط کاملا متفاوت بود و جایگاه بازیکنانم با قضاوت بد داور سنگاپور حفظ نمی شد و به همین دلیل من ورود کردم و وظیفه ام بود که برای حفظ شان و منزلت بازیکنانم ورود کنم و این کار را انجام دادم.

اگر تصاویر را ببینید متوجه خواهید شد که من فقط سعی داشتم بدون استفاده از کلام و بدون آنکه الفاظ بدی به کار ببرم، به داور القا کنم که قضاوت عادلانه ای داشته باشد،‌ اما داور مدیریت خوبی انجام نداد.

اگر صحبت تندی انجام ندادید، پس چرا اخراج شدید؟

اگر تصاویر را به دقت نگاه کنید خواهید دید وقتی برای دفاع از بازیکنم کنار زمین رفتم، بازیکن کره جنوبی مرا دیوانه خطاب کرد و گفت: دهانت را ببند و خفه شو. با همین توهین درگیری ما شروع شد، اما عکس العمل داور که صحنه درگیری ما را دیده بود چه بود؟! او فحاشی بازیکن کره را دید و واکنشی نشان نداد، ‌اما در قبال تکل مسعود شجاعی کارت قرمز نشان داد. داور بر حسب قدرتش در زمین مسابقه می تواند به هر بازیکنی کارت نشان دهد و تکل مسعود هم خشن بود و او از اختیارتش استفاده کرد، اما چرا همین رفتار را نسبت به بازیکن کره جنوبی از خود نشان نداد؟!

از اینکه اخراج شدید چه حسی داشتید؟

حس خوبی نداشتم و از این رفتارم راضی نیستم چون به داور فرصت دادم مرا جریمه و از زمین مسابقه اخراجم کند. نباید این اجازه را به او می دادم.

به نظر می رسد برخلاف اولین بازی که مقابل ازبکستان داشتیم، داوری ها چندان به نفع ایران نیست؟

بعد از بازی با لبنان به این نتیجه رسیدم که داوری ها نگاه خوبی به تیم ملی ایران ندارند و این مطلب را قبل از بازی با کره جنوبی نیز به بازیکنانم گفتم. به تازگی به این نتیجه رسیده ام که تیم ملی در دیدارهای خود باید مقابل دو تیم مبارزه کند، اول حریفان که مقابل تیم ملی صف آرایی می کنند و دوم تیم مشکی پوش به نام داوران. در بازی با لبنان و کره جنوبی به خوبی متوجه شدم تیم ملی برای رفتن به برزیل با چالش بزرگی به نام داوری ها روبرو است بنابراین ما باید بازی را در زمین شروع و در 90 دقیقه کار را تمام کنیم.

راه حلی برای برطرف شدن این مشکل دارید؟

راه حل این مشکل دست خودمان است، باید همیشه آماده تر از قبل باشیم و زمانی که بازی هایمان را شروع می کنیم بدانیم که به جای 11 نفر باید مقابل 14 یا 15 نفر مبارزه کنیم و پیروز شویم. مقابل کره 10 نفره شدیم، اما یاد گرفتیم مقابل تیم 11 نفره حریف و داوران بازی کنیم و بعد از این هم مشکلی نخواهیم داشت. نباید انتظار داشته باشیم به غیر خودمان فرد دیگری به ما کمک کند.

برای مزاح می خواهم یک لطیفه بگویم تا شرایط این مورد نرم تر شود؛ ما نباید زیاد نگران رفتار دیگران باشیم، اگر بخواهیم روی این مسئله انرژی بگذاریم، باید روی برخی خودی ها بیشتر انرژی صرف کنیم چون عده ای از خودی ها به مراتب بیشتر از لبنانی ها، قطری ها و داور سنگاپوری برای ما مشکل سازی می کنند، بنابراین دیگر نیازی به اذیت دیگران نیست. چون گاهی اذیت داخلی ها بیشتر از افراد خارجی است، البته این موضوع بیشتر یک شوخی بود.

جو مساعدی پیش از بازی با کره رقم خورد و مسئولان هم به حمایت از تیم ملی پرداختند. نظرتان در این باره چیست؟

احمدی‌نژاد رئیس جمهور و لاریجانی رئیس مجلس سر تمرین تیم ملی ‌آمدند و خیلی خوب از ما حمایت کردند. آنها حمایت‌شان را نشان دادند و این یک مسیر آموزشی است که یاد بگیریم چطور در برد تداوم داشته باشیم و یاد بگیریم تداوم در برد رمز موفقیت است. این انگیزه و روحیه نباید برای یک بازی باشد بلکه باید تداوم داشته باشد و نباید با یک برد به زیر درختان برویم و زیر سایه آنها استراحت کنیم بلکه زمان آن فرار رسیده که برای عادت کردن به بردن تلاش کنیم. ببریم و ببریم و سرانجام به هدف پایانی برسیم. دوست دارید یک داستان از رمز موفقیتم را برایتان بگویم؟

بله، علاقه داریم رمز موفقیت کی‌روش را بشنویم.

من در یک کشور آفریقایی (موزامبیک) متولد شدم و بخشی از داستان زندگی‌ام را می‌گویم. در محلی که به دنیا آمدم یک دشت وجود داشت که من واقعا عاشق آن دشت هستم و دوست دارم همیشه آنجا باشم. این داستان در مورد زندگی آهوها و شیرها است که من همیشه آنها را از نزدیک در آن دشت می‌دیدم. قصه زندگی آهوها و شیرها فلسفه موفقیت زندگی‌ام است.

آن روزها شاهد بودم آهوها هر روز زود از خواب بیدار می‌شدند، خیلی سرحال و سرزنده بودند و می‌خوردند و تلاش می‌کردند و آماده دویدن بودند. اگر نمی‌دویدند، شیرها آنها را می‌خوردند. در مقابل شیرها را می‌دیدم که هر روز صبح زود بیدار می‌شدند و خیلی قبراق و باهوش، آماده شکار و دویدن بودند چون اگر نمی‌دویدند نمی‌توانستند شکار کنند و اگر غذا نمی‌خوردند حتما می‌مردند. پس هم آهوها سرحال و قبراق هستند و هم شیرها، بنابراین در زندگی فرقی ندارد که شما آهو به دنیا می‌آیید یا شیر بلکه شما باید شما صبح به صبح آماده باشید و شروع به دویدن کنید. اگر آمادگی برای دویدن نداشته باشید خواهید مرد و حیات شما به پایان خواهد رسید. این قصه شاید خیلی ساده باشد اما بیانگر تمام زندگی مخصوصا مسائل مربوط به فوتبال است.

شیرها با درون خودشان مبارزه نمی‌کنند و خیلی کم پیش می‌آید که از میان خودشان شکار کنند و بخورند. آنها برای سلطانی و ادامه حیات همواره تلاش می‌کنند و می‌دوند، پس باید مثل آنها زندگی کرد.

از این بحث فاصله بگیریم. می‌خواهیم بیشتر درباره حضور احمدی‌نژاد در تمرین صحبت کنید.

در تمرین بین من و رئیس جمهور ایران صحبت خصوصی وجود نداشت. خودم را در جایگاهی نمی‌بینم که با احمدی‌نژاد مقایسه شوم چون احمدی نژاد رئیس جمهور کشور بزرگ ایران است. می‌توانم بگویم حضور او یک حضور حمایتی و القا کننده یک روحیه جنگدگی و مبارزه‌جویی در آستانه دیدار با کره بود. احمدی‌نژاد در تمرین تیم ملی به ما گفت با جان و دل مبارزه کنیم و نتیجه نهایی را به خدا بسپاریم.

رئیس جمهور در مورد فوتبال مسائل ریز را بیان کرد؟ آیا قبل از بازی با کره در مورد مباحث تخصصی صحبت خاصی بین شما و احمدی نژاد رد و بدل شد؟

(با خنده) بله ما صحبت کردیم که اگر بخواهیم رئیس جمهور را به تیم ملی بیاوریم از او در کدام پست استفاده کنیم و او را جایگزین کدام بازیکن کنیم و چه فردی را به خانه بفرستیم تا او را به ترکیب تیم ملی بیاوریم!

فکر می‌کنم بهترین مفهوم حضور لاریجانی و احمدی نژاد این بود که به این نتیجه رسیدیم که به یار دوازدهم نیاز داریم و این بهترین جمع بندی بود. باید بدانیم مالکیت تیم ملی به نام فرد و یا مدیر خاصی نیست. تیم ملی ایران برای من یا فرد خاصی نیست و متعلق به تمام ملت‌ است و ما در حال خدمتگزاری به این تیم هستیم.

باید توجه داشته باشیم وقتی بازی را به لبنان می‌بازیم غرور ملی زیر سؤال نرفته و اتفاق هولناکی رخ نداده است. با یک باخت بدترین آدم‌های دنیا می‌شویم. غرور کشوری مانند ایران که 7 هزار سال قدمت تاریخی دارد با یک باخت از دست نمی‌رود به خاطر اینکه ارزش‌های ملی بسیار بالاتر از یک مسابقه فوتبال هستند. همین طور وقتی بازی مقابل کره جنوبی را می‌بریم نباید مغرور شویم و با خودخواهی به یک برد ملی نگاه کنیم؛ پس اجازه دهید تمام مطالب را در یک چارچوب درست قرار دهیم.

بیش از 230 کشور دنیا برای رسیدن به جام جهانی تلاش می‌کنند اما فقط 32 تیم به این خواسته می‌رسند و در تمام این مبارزات هدف ما این است که ایران هم در جمع 32 تیم باشد. اگر افرادی هستند که فکر کنند حضور ایران در جام جهانی کار راحتی است، هیچ چیز از فوتبال نمی‌دانند.

بعد از پیروزی 10 نفره مقابل کره جنوبی رسانه‌ها و برخی از شبکه‌های اجتماعی برخلاف دیدار لبنان شما را مورد حمایت قرار دادند. نظرات آنها را مرور کردید؟

من عضو فیس بوک نیستم و هرگز وقت خودم را برای چک کردن فیس بوک نمی‌گذارم. با وجود تمام احترامی که برای کاربران فیس بوک قائلم باید بگویم هیچ صفحه‌ای در این شبکه ندارم چون همیشه به مسائل شخصی‌ام پایبند هستم و معتقدم باید چارچوب خصوصی‌ام حفظ شود.

افرادی که در چنین شبکه‌های می‌آیند و اظهار نظر می‌کنند،‌ ارتباط‌شان حضوری و واقعی نیست و بنابراین نمی‌توان اهمیت چندانی به مطالب درج شده آنها داد چرا که هویت واقعی پیدا نیست. به همین دلیل من عضو چنین فضاهایی نیستم و هرگز نخواهم بود اما این هم بدان مفهوم نیست که به طور کامل می‌توان آنها را رد کرد. به عنوان یک مربی باید اعتراف کنم در دوره ارتباطات نمی‌توان چنین ارتباطاتی را رد کرد،‌ اگر رد کنیم، یا فردی سطحی نگر هستیم یا جزو این دنیای واقعی نیستیم. این فضاها این روزها بخشی از برنامه‌های زندگی شهروندان کره خاکی شده است.

به شبکه‌های مجازی و اجتماعی اشاره کردیم چون برخی از انتخاب‌های شما از جمله اشکان دژاگه و رضا قوچان نژاد به شدت مورد حمایت قرار گرفت. خودتان هم از این انتخاب‌ها رضایت دارید؟

خیلی خوشحالم از این انتخاب‌ها چون هر دو بازیکن عملکرد خوبی از خود نشان دادند. باید به دژاگه و قوچان نژاد تبریک بگویم. آنها را انتخاب کردیم تا از نگرش حرفه‌ای‌شان در دیدارهای ملی استفاده کنیم. خواستیم تجربه بین المللی‌شان را در خدمت تیم ملی قرار دهند و آنها به خوبی همین کار را انجام دادند. فکر می‌کنم این دو بازیکن در ابتدای مسیر قرار دارند. چون اشکان به تازگی از بند مصدومیت رهایی یافته و بهترین شرایط را مقابل کره جنوبی نداشت.

دوست دارید دوباره به لژیونرهای تیم‌تان نفرات دیگری را اضافه کنید؟

در این زمینه یکسری تحقیقات انجام داده‌ام و توجه به این مسائل اهمیت دارد. در جام جهانی 2006 که ایران حضور داشت، تیم ملی 6 بازیکن لژیونر داشت که در تیم‌های مطرح اروپایی بازی می‌کردند اما در این دوره چهار بازیکن داریم که در اروپا هستند. امید نظری، اشکان دژاگه، مسعود شجاعی و رضا قوچان نژاد. 3 بازیکن هم داریم که تجربه فعالیت در تیم‌های اروپایی دارند. علی کریمی آندرانیک تیموریان و جواد نکونام تجربه اروپایی دارند. این 7 بازیکن می‌توانند تجارب خوبی را به تیم ملی وارد کنند و تلفیق جوانان و با تجربه‌ها برای تیم ملی کار آمد باشد.

نفرات داخلی و آنهایی که در لیگ ایران هستند؛ چطور؟

رقابتی که ما در آن درگیر هستیم مسابقات محلی و داخلی نیست و این بازی‌ها در شیراز و یا کرج برگزار نمی‌شود بلکه رقابت‌های مرحله مقدماتی جام جهانی است. مسابقات در تهران، توکیو، سئول و ریودوژانیرو برگزار می‌شود بنابراین اگر نتوانیم بازیکنان جوان خود را به لیگ‌های اروپایی و آمریکای جنوبی بفرستیم آینده خوبی نخواهیم داشت. بازیکنان جوان اگر صرفا در مسابقات داخلی باشند هرگز به سطح بین‌المللی نخواهند رسید. به همین دلیل است که باید یک برنامه تدوین شده داشته باشیم. با این برنامه باید بدانیم الان کجا هستیم و به کجا می‌خواهیم برسیم. خیلی مهم است چه کارهایی باید انجام دهیم تا از جایگاه فعلی فراتر برویم.

مطمئنا بازی‌های تیم ملی در مسیر صعود به جام جهانی به بازی با لبنان و کره جنوبی ختم نمی‌شود چون برای رسیدن به هدف، تک تک امتیاز‌ها از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار است و تجارب بالای بازیکنان نقش و محور اساسی را ایفا می‌کند.

اگر می‌خواهیم صعود کنیم فکر می‌کنم 12 امتیاز می‌‌خواهیم و رسیدن به خواسته‌مان نشان می‌دهد راه سختی در پیش داریم. به همین دلیل باید افرادی را کنار هم قرار دهیم که عده‌ای شما را برای رسیدن به اهداف کوتاه مدت، عده‌ای برای میان مدت و برخی بازیکنان هم شما را در راه رسیدن به اهداف بلند‌مدت کمک ‌کنند. پیشرفت سخت و دشوار است که خودمان را به سطح برترین تیم‌های دنیا برسانیم. الان زمان این نیست که خودم را با فوتبال پایه، امکانات تمرینی و تجهیزات، لیگ‌های پایه و جوانان و آموزش‌های مربیگری درگیر کنم هرچند این اتفاق‌ها باید رخ دهد.

بعضی‌ها را خیلی زیرنظر دارم چون فوتبال همه زندگی من است. شاهدم که عده‌ای مدعی می‌شوند فوتبال آسیا در حال پیشرفت است و میزبانی جام جهانی به قطر که یک کشور آسیایی است اختصاص یافته اما باید بگویم آنها دروغ بزرگی می‌گویند و باید مراقب چنین افرادی بود. من در آسیا کار کرده‌ام و تجربه حضور در امارات و ژاپن را دارم و تجربه کافی در اروپا هم دارم، اعلام می‌کنم فاصله فوتبال آسیا با اروپا در 5 سال آینده بیشتر هم خواهد شد پس باید مواظب چنین افرادی بود و باید به حرف مربیان گوش کرد. مطالب دیگری هم در آینده مطرح خواهم کرد و همه این موارد را زیرنظر دارم اما همه چیز را به آینده موکول می‌کنم.

در آینده علاوه بر دژاگه، نظری و قوچان‌نژاد، دو رگه‌های دیگری هم به تیم‌ ملی دعوت خواهید کرد؟

من هیچ هدف خاص و ویژه‌ای برای این موضوع در نظر نگرفته‌ام. هدف این است که عملکرد همه بازیکنان ایرانی را ارزیابی کنم و زیرنظر بگیرم. سطح تیم ملی بزرگسالان برای صعود به جام جهانی یک سطح آموزشی نیست که بخواهیم به نفرات جوان آموزش دهیم. در واقع اینجا جای آزمون و خطا نیست بلکه در این تیم باید عملکرد داشته باشیم. من سعی کرده‌ام ببینم چه بازیکنانی در هر جای دنیا که هستند، می‌توانند به تیم ملی ایران کمک کنند. این روشی است که من بازیکن انتخاب می‌کنم.

شرایط کمک یک بازیکن به لحاظ روحی، فیزیکی، تجربی، تکنیکی و تاکتیکی مورد توجه من است و باید آنها در چند فاکتوری که اشاره کردم به ما کمک کنند. بازیکنان جوان دیگری هستند که می‌توانند در آینده با کسب چند آیتم از این محورها به تیم ملی کمک کنند و آنها زیر‌نظر دارم.

برخی استعداد‌های جوان را زیرنظر دارم که آنها در مرحله آموزشی قرار دارند. بازی‌های مرحله مقدماتی جام جهانی محیط درستی برای این دسته از جوانان نیست. محیط مناسب برای آنها بازی‌های دوستانه و دیگر تورنمنت‌ها است و بعد از این اتفاق‌ها فرصت مناسبی است که به آنها اجازه بازی بدهیم. این دو مسیر مختلف است برای رسیدن به یک هدف.

  مانوئل ژوزه، مربی هموطن شما اعلام کرده علی کریمی تحت تاثیر کی‌روش قرار گرفته و علیه او کودتا کرده است. پاسخی به این اظهارات دارید؟

هر سوالی که به سرمربی پرسپولیس مربوط شود، پاسخی به آن نخواهم داد.

  اما ژوزه به صراحت شما را مورد خطاب قرار داده است؟

من برای هواداران و باشگاه‌ پرسپولیس احترام خاصی قائل هستم و همین احترام مرا ملزم می‌کند در خصوص حرف‌های ژوزه سکوت کنم. این کشور نان من و خانواده‌ام را می‌دهد و مخارج خانواده‌ام از بودجه این کشور است پس بابت احترامی که برای این کشور قائلم هیچ پاسخی به اظهارات این فرد نمی‌دهم.

نکونام که عملکردش در استقلال مورد انتقاد قرار گرفته، مقابل کره جنوبی گل 3 امتیازی به ثمر رساند. آیا او با این گل دوباره به اوج می‌رسد؟

من دوست ندارم به صورت انفرادی در مورد بازیکنانم حرف بزنم و بازیکنانم را از هم جدا کنم اما دقیقا همینطور است. مقابل کره جنوبی نکونام خیلی خوب وظایفش را انجام داد و همه بازیکنانم شایستگی تشکر دارند. از احمد‌ حسن‌زاده که شانس‌ حضور روی نیمکت تیم ملی را از دست داد تا جواد نکونام خوب بودند چون برد مقابل کره جنوبی از تمرینات تیم ملی شروع شد.

  بعد از شکست مقابل لبنان بازی دوستانه با کره شمالی را لغو کردید اما حالا می‌خواهید قبل از دیدار با ازبکستان دیدار دوستانه با تاجیکستان برگزار کنید...

جو بعد از بازی لبنان و بعد از بازی کره جنوبی متفاوت است. در دوره قبلی مصدومیت‌های متعددی داشتیم اما حالا شرایط فرق دارد. امیدوارم برای بازی با ازبکستان بازیکن مصدومی نداشته باشیم.

  اگر ازبکستان را ببریم چند درصد راه صعود به جام جهانی طی خواهد شد؟

من خیلی به آینده امیدوارم اما آرزو می‌کنم می‌توانستم این اما و اگر‌ها را خودم رقم بزنم. این موارد در اختیار من نیست و نمی‌توانم با قاطعیت حرف از صعود بزنم. اگر بازیکن مصدومی برای بازی با ازبکستان نداشته باشیم فقط یک چیز تضمین‌کننده است و آن این است که خوب تلاش کنیم و برای رسیدن به هدف مبارزه کنیم.

  سوال آخر؛ مسعود شجاعی با یک تکل تیم ملی را 10 نفره کرد، آخر بازی حرف خاصی به این بازیکن زدید؟

من چگونه می‌توانستم حرفی به او بزنم در حالی که خودم هم در آن مسابقه اخراج شده بودم. اگر قرار بود به کسی دلداری بدهند آن فرد من بودم چون اخراج شده بودم. اشتباه من و مسعود یک شکل بود چون ما هر دو اخراج شده بودیم.