نشريه فرانسوي اكسپرس تصريح كرد تحريم
ها نمي تواند ايران را به زانو درآورد و اين عقيده كه باور جمهوري اسلامي با فشار
اقتصادي تغيير خواهد كرد، باور باطلي است.
اين مجله در گزارش ها، تحريم ها را نسخه قرون وسطايي خوانده و نوشت: اين رسالت بيشتر مانند تجويز اطباي قرون وسطايي است كه وقتي دارو اثر نمي كرد، دوز آن را افزايش مي دادند. به لحاظ تاريخي نمي توان موردي را يافت كه اعمال تحريم نتيجه بخش بوده باشد. آيا تحريم ها مي توانند اقتصاد ايران را به زانو درآورند؟ اين تحريم ها باعث مشكلاتي براي ايران شده اما نتوانسته اقتصاد اين كشور را به زانو درآورد. ايران بيش از يكصد ميليارد دلار ذخاير ارزي دارد كه دست كم براي 17 ماه كافي است. از طرف ديگر ايران هميشه براي نفت خريدار پيدا مي كند. صادرات غيرنفتي ايران به ويژه به كشورهاي همسايه نيز به نوبه خود منابع ارزي ديگري تامين مي كند.
هفته نامه اكسپرس خاطرنشان كرد: اين عقيده كه مشكلات اقتصادي باعث تغيير باور جمهوري اسلامي در زمينه برنامه هسته اي اش خواهد شد عقيده باطلي است. موفقيت جمهوري اسلامي اين بوده كه برنامه هسته اي را به يك نهضت ملي تبديل كرده است. مقاومت در برابر مداخله خارجي هنوز هم يكي از محركه هاي پرقدرت مردم است. جمهوري اسلامي اكنون متقاعد شده كه غربي ها سياست براندازي را در پيش گرفته اند و برنامه اتمي تنها يك بهانه است. ايران به موازات اين تحريم ها متحمل حملات ويروس هاي كامپيوتري و سوءقصد به جانب دانشمندان ايراني نيز شده است. به همين خاطر سخت بتوان تصور كرد كه نسبت به پرونده هسته اي خود عقب نشيني كند.
نشريه فرانسوي نوشت: هدف كشورهاي غربي چيست؟ در توافق ماه مه 2010 بين ايران، برزيل و تركيه پيش بيني شده بود كه ايران ذخيره اورانيوم خود را كه به ميزان ضعيف غني شده به كشور ثالثي خواهد داد تا آن را به ميزان 20درصد غني كند و به ايران بازگرداند. اين توافق از سوي كشورهاي غربي ناديده گرفته شد. به نظر مي رسيد كه تهران حاضر بود به ميز مذاكره بازگردد به اين شرط كه حق غني سازي اش مورد رسميت شناخته شود، امتيازاتي نيز به كشورهاي غربي بدهد. ولي به نظر مي رسيد ايالات متحده چندان براي مذاكره آمادگي ندارد. اين بلاتكليفي ها نزد مقامات جمهوري اسلامي بدين صورت تعبير شد كه غربي ها سياست تغيير حكومت را دنبال مي كنند. ايجاد چنين احساسي بي شك به توافق و مصالحه ختم نمي شود و مي تواند منجر به قاطعيت بيشتر جمهوري اسلامي بر سر پرونده هسته اي شود. به همين دليل، اكنون زمان آن رسيده كه سياست اعمال تحريم عليه ايران را به شكلي بيطرفانه مورد ارزيابي قرار دهيم و بررسي كنيم كه آيا اين سياست واقعاً خواهد توانست معضل هسته اي ايران را حل كند.
اين مجله در گزارش ها، تحريم ها را نسخه قرون وسطايي خوانده و نوشت: اين رسالت بيشتر مانند تجويز اطباي قرون وسطايي است كه وقتي دارو اثر نمي كرد، دوز آن را افزايش مي دادند. به لحاظ تاريخي نمي توان موردي را يافت كه اعمال تحريم نتيجه بخش بوده باشد. آيا تحريم ها مي توانند اقتصاد ايران را به زانو درآورند؟ اين تحريم ها باعث مشكلاتي براي ايران شده اما نتوانسته اقتصاد اين كشور را به زانو درآورد. ايران بيش از يكصد ميليارد دلار ذخاير ارزي دارد كه دست كم براي 17 ماه كافي است. از طرف ديگر ايران هميشه براي نفت خريدار پيدا مي كند. صادرات غيرنفتي ايران به ويژه به كشورهاي همسايه نيز به نوبه خود منابع ارزي ديگري تامين مي كند.
هفته نامه اكسپرس خاطرنشان كرد: اين عقيده كه مشكلات اقتصادي باعث تغيير باور جمهوري اسلامي در زمينه برنامه هسته اي اش خواهد شد عقيده باطلي است. موفقيت جمهوري اسلامي اين بوده كه برنامه هسته اي را به يك نهضت ملي تبديل كرده است. مقاومت در برابر مداخله خارجي هنوز هم يكي از محركه هاي پرقدرت مردم است. جمهوري اسلامي اكنون متقاعد شده كه غربي ها سياست براندازي را در پيش گرفته اند و برنامه اتمي تنها يك بهانه است. ايران به موازات اين تحريم ها متحمل حملات ويروس هاي كامپيوتري و سوءقصد به جانب دانشمندان ايراني نيز شده است. به همين خاطر سخت بتوان تصور كرد كه نسبت به پرونده هسته اي خود عقب نشيني كند.
نشريه فرانسوي نوشت: هدف كشورهاي غربي چيست؟ در توافق ماه مه 2010 بين ايران، برزيل و تركيه پيش بيني شده بود كه ايران ذخيره اورانيوم خود را كه به ميزان ضعيف غني شده به كشور ثالثي خواهد داد تا آن را به ميزان 20درصد غني كند و به ايران بازگرداند. اين توافق از سوي كشورهاي غربي ناديده گرفته شد. به نظر مي رسيد كه تهران حاضر بود به ميز مذاكره بازگردد به اين شرط كه حق غني سازي اش مورد رسميت شناخته شود، امتيازاتي نيز به كشورهاي غربي بدهد. ولي به نظر مي رسيد ايالات متحده چندان براي مذاكره آمادگي ندارد. اين بلاتكليفي ها نزد مقامات جمهوري اسلامي بدين صورت تعبير شد كه غربي ها سياست تغيير حكومت را دنبال مي كنند. ايجاد چنين احساسي بي شك به توافق و مصالحه ختم نمي شود و مي تواند منجر به قاطعيت بيشتر جمهوري اسلامي بر سر پرونده هسته اي شود. به همين دليل، اكنون زمان آن رسيده كه سياست اعمال تحريم عليه ايران را به شكلي بيطرفانه مورد ارزيابي قرار دهيم و بررسي كنيم كه آيا اين سياست واقعاً خواهد توانست معضل هسته اي ايران را حل كند.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
